پرونده باز «تراورس» به کجا رسید؟ / کارگران شب عید بی‌حقوق خواهند ماند؟

این کارگر تراورس بیان می‌کند: حدود ۱۷ سال است که در این کارخانه مشغول به کار هستم، در ازای تولید به کارخانه اوراق می‌دهند.

وی توضیح می‌دهد که چند سال است وضعیت شرکت به این شکل درآمده، قول می‌دهند که اصلاح می‌شود، اما هنوز خبری نیست. اخیرا همکارانمان در شورای کارگری کارخانه، نامه‌هایی به استانداری و وزارت کار نوشتند، اما هنوز پاسخی نگرفته ایم.

 

نگرانی کارگران و کارکنان تراورس عجیب نیست؛ چیزی به شب عید نمانده و سه ماه حقوق کارگران واریز نشده است. این کارگر تراورس می‌گوید: اگر قرار است شب عید حقوق ما را ندهند، پس کی می‌خواهند پرداخت کنند؟ با این تورمی که هر روز به مردم بیشتر فشار می‌آورد، پرداخت نشدن حقوق هم مشکلاتمان را بیشتر می‌کند.

او ادامه می‌دهد: کارگرانی را در تراورس می‌شناسم که کرایه خانه نداده و در آستانه حکم تخلیه است. نکته این است که همه مسئولان می‌گویند درست می‌شود، اما به نظر می‌رسد درست شدنی درکار نیست.

 

این کارگر تروارس مشکلات کارخانه را به زمانی مرتبط می‌داند که تراورس به بخش خصوصی واگذار شده است؛ در گزارشی با عنوان «پشت پرده واگذاری تراورس به بخش خصوصی / نقش بازماندگان مه‌آفرید امیرخسروی در اقتصاد کلان کشور» به نحوه قیمت گذاری تراورس اشاره کردیم. سهام ۹۵ درصدی تراروس در سال ۸۸ به گروه امیرمنصور آریا واگذار شد. قیمت گذاری این شرکت حدود ۱۲۹ میلیارد تومان بود و مه آفرید امیرخسروی، با عنوان مدیرعامل شرکت تولیدی آهن و فولاد لوشان، آن را خریداری کرد. هرچند وضعیت امروز لوشان هم آنقدر‌ها مناسب نیست و کارکنان آن گلایه‌هایی را درباره کارخانه مطرح می‌کنند.

پس از مجازات مه آفرید امیرخسروی، گروه اقتصادی امیرمنصور آریا که متشکل از برادران او و همسرانشان اداره شرکت‌های این گروه را ادامه دادند. براساس اطلاعاتی که از سوی رسانه‌های مختلف به ویژه خبرآنلاین ارائه شده است، امیرخسروی در سال شهریور سال ۹۰ به اختلاس سه هزار میلیارد تومانی متهم شد که عملا بزرگترین اختلاس تاریخ کشور بود.

شائبه‌ها درباره این گروه بسیار زیاد است و جالب آنکه در اخباری که از دادگاه‌های امیرخسروی منتشر می‌شد، درباره نحوه پولدار شدن این افراد سخنی نبود. مه آفرید و برادران او در سال ۸۴ با اداره کردن یک گاوداری، فعالیت خود را در عرصه اقتصادی آغاز کردند. آنان این واحد را با استفاده از طرح‌های زودبازده احداث کردند. این گروه اقتصادی در همان آغاز فعالیت سرمایه‌ای معادل ۵۰ میلیون تومان بود و براساس همان هم شرکت توسعه سرمایه گذاری امیرمنصور آریا را در سال ۸۵ تأسیس کرد و پس از دو سال سرمایه شرکت به ۲۰ میلیارد تومان رسید. این ارقام باعث می‌شود که شائبه در مورد موضوعاتی مانند ظرفیت‌های زیاد سیستم بانکی و بورس برای سوءاستفاده و بازی‌های کلان اقتصادی در ذهن شکل بگیرد.

گروه امیرمنصور آریا با این سرمایه‌ها که به نظر می‌رسد واقعی نبوده و صرفا با در بازی سهم و بورس، آن هم به صورت اسمی و روی کاغذ هویت داشته، وارد جریان خصوصی سازی شد و نکته جالب آنکه هیچ گروه یا ارگانی همان زمان به این حجم خرید از یک گروه توسعه اقتصادی با سرمایه اولیه ۵۰ میلیون تومان شک نکرد.

امیرخسروی در سال ۸۹ توانست سهام شرکت‌های ماشین سازی لرستان، گروه صنعتی فولاد ایران، مهندسی خط و ابنیه فنی راه آهن (تراورس) و فولاد اکسین خوزستان را بخرد. او در حقیقت بیش از ۹۰ درصد سهام این شرکت‌ها را خریده بود؛ به جز فولاد اکسین که تنها ۳۹.۵ درصد آن را به خود اختصاص داد. حالا از تاریخ اعدام این فرد بیش از ۷ سال می‌گذرد. بخشی از شرکت‌های زیرمجموعه گروه اقتصادی آریا را قوه قضاییه برای مدتی اداره می‌کرد، اما اکنون این گروه، اداره آن شرکت ها را همچنان به عهده دارد. 

حال تراورس این روز‌ها در هاله‌ای از ابهام اقتصادی قرار دارد. گفته می‌شود که کمر شکسته این روز‌های تراورس به خاطر بدهی‌های دولت و شهرداری‌ها است، اما نمی‌توان به گروهی اقتصادی با آن سابقه شکل گیری عجیب بدگمان نبود.

حجت الاسلام رئیسی، رئیس قوه قضاییه هم به تازگی وعده داده است که سهام گروه امیرمنصور آریا در این شرکت را مورد بررسی قرار می‌دهد و از طریق این سهام می‌تواند مشکلات تراورس را حل کند. رئیسی در این جلسه گفته است: از آنجایی که ٩۵ درصد سهامدار این شرکت در اختیار گروه امیر منصور آریا است، نسبت به این ٩۵ درصد امکان تصمیم گیری وجود دارد و می‌توان این موضوع را حل کرد.

روابط عمومی تراورس هم در گفتگو با وعده تشکیل نشست خبری داده و در آن، معینی، مدیرعامل تراورس قرار است به سوالات خبرنگاران پاسخ دهد. شاید یکی از مهمترین سوالات وضعیت سهام این شرکت باشد.