عضو مستعفی حزب مشارکت به خاطر رنجش اصلاحطلبان، بیش از ۶ ماه است که در مصاحبهای شرکت نکرده و تحلیلی منتشر نکرده است. عبدی همچنین درباره فشار اصلاحطلبان به دولت میگوید وظیفه روحانی گشایش فضای سیاسی نیست.
اصلاح طلبان بر این باورند که باید با برجسته سازی اتفاقات صورت گرفته در دولت احمدینژاد میبایست تمامیت اصولگرایان زیر ضربه قرار گرفته و با با استفاده از تکنیک مارپیچ سکوت اصولگرایان در موضع ضعف قرار گیرند.
اینکه اصلاحطلبان را شایسته جایگاه دوستی با اشغالگران «مسجدالاقصی» بدانیم یا نه، شاید چندان مهم نباشد اما خدمات جریان «اصلاحات» به صهیونیستها، موضوعی نیست که بهسادگی از ذهن مردم مسلمان ایران پاک شود
اینکه تصور کنیم مردم بهخاطر قبیله اصلاحطلبان یا اعتدالیون نخبهسالار، به راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال، شکوه بیشتری دادهاند، یک توهم بیش نیست و هرکسی هم که چنین ادعایی داشته باشد، یا متوهم است یا عمدا خودش را به توهم زده!
هفتهنامه آسمان در شماره اخیر خود پروندهای را خاص آتشسوزی خیابان جمهوری کار کرده است. خلاصه مطلب اصلی این پرونده این است که چرا شهردار تهران «عین خیالش نیست» و «استعفا نمیدهد؟!»
حرف بزرگان طریق خدمت این بوده است که مسئول همیشه باید خودش را بدهکار ملت بداند و هیچگاه خود و مجموعه زیر دستش و فعالیتهایی را که انجام داده است عاری از هرگونه عیب و نقص نبیند، به طور کل تجربه و اخلاق میگوید که همیشه باید برای بهتر شدن و پیشرفت و استفاده از گنجینه عقول دیگران عملا و نه فقط در شعار درب انتقاد را باز گذاشت و در سخن منتقدین همراه با تواضع تامل کرد شاید که همه آنچه ما میپنداریم حقیقت و درست است چیزی جز یک جهل مرکب نباشد.
بعد از روی کارآمدن دولت یازدهم مشاوره های زیادی از سوی مشاوران خود خوانده به رئیس جمهور ارائه می شد، مشاورانی که اکثر آنها پیشنهاد رابطه با آمریکا را به عنوان شاه کلید حل مشکلات به رئیس جمهور ارائه می کردند
«اینک دو ماه از حادثه سیلیزدن بر صورت دختران موسوی و رهنورد میگذرد و ما بیآنکه پاسخی از مسئولان در قبال این رفتار بیشرمانه دریافت کنیم، آنرا به فراموشی سپردهایم!»
زیباکلام که در فیلم تبلیغاتی روحانی حضور داشته، مدتی است به سیم آخر زده و حرفهای بیچارچوبی میزند که بیشتر بوی شهرتطلبی و مطرح کردن خود به هر قیمت میدهد. او اخیرا ضمن نوشتهای خطاب به یکی از نمایندگان مجلس، خواستار برچیدن و تعطیلی برنامه هستهای و غنیسازی شده بود.
جریان دولت فاقد دیدگاه مدون و مشخص در حوزههای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی هستند. دوم اینکه فاقد حزب یا احزاب فراگیری هستند که بتواند نیروهای آنان را سامان دهد.