به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، نشست خبری «قصه ها» با حضور رخشان بنی اعتماد، گلاب آدینه، مهدی هاشمی، فرهاد اصلانی و پیمان معادی، علی مصفا، باران کوثری، مهراوه شریفی نیا و امیراثباتی، صدابردار و حسن معجونی ظهر امروز در سالن همایش های مرکز برج میلاد برگزار شد.
در ابتدای این نشست رخشان بنی اعتماد، کارگردان «قصه ها»، گفت: آنچه اهمیت دارد این است که شخصیت ها همچنان مقاوم و ایستاده هستند، منفعل نشده اند و در همان چارچوب کوچکی که امکان قدرت عمل داشته اند به گونه ای عمل کرده اند که جوهرپاک انسانی که فکر می کنم در وجود همه ماست از متخلف ترین تا پاک ترین آدم ها دارای جوهر پاک هستند که شرایط اجتماعی آنها را در موقعیت غیر از آن قرار می دهد واقعاً نمی دانم که این فیلم قرار است فیلم آخر من باشد یا نه، اگر بنا بر اراده من باشد هنوز سرپا هستم و تا زمانی که عمر اجازه دهد کار خواهم کرد.
وی ادامه داد: من قرار است همانگونه که تا به حال فیلم ساختم، بسازم در حال حاضر تصمیم ندارم فیلم سیاسی بسازم اما ممکن است در آینده فیلمی هم در این باره بسازم.
در ادامه این نشست پیمان معادی، بازیگر فیلم قصه ها درباره تجربه اولین همکاری اش با رخشان بنی اعتماد گفت: خیلی خوشحالم و این سعادت را داشتم که به یکی از خواسته هایم رسیدم، سینمای بنی اعتماد را خیلی دوست داشتم و چشم و چراغ سینما را با حضور ایشان روشن تر می بینم امیدوارم چند سال بعد که رخشان بنی اعتماد قصه های دیگری درباره کاراکترهایش می سازد قصه من هم جزء آنها باشد.
مهدی هاشمی یکی دیگر از بازیگران «قصه ها» در ادامه ضمن ابراز خوشحالی از حضورش در این فیلم و همکاری با رخشان بنی اعتماد، سخنان خود را با یک پرسش آغاز کرد و گفت: مردم یک کشور از سینماگران چه انتظاری دارند که باید آنها چه چیزی انعکاس دهند، محدودیت های ایجاد شده که امیدوارم در آینده زاویه اش باز شود گویی کارگردانان اجازه دارند در زاویه ای تنگ جامعه را نگاه کنند،نگاه به ستم دیده ها فراموش شدگان و رفتن به پستوها، صدایی ندارد و زمانی که کارگردان صدای اینها را به گوش می رساند پا را از محدودیت های قانونی فراتر گذاشته است بنابراین آن کارگردان ارزش مضاعفی برای جامعه اش خواهد داشت.
همچنین در ادامه گلاب آدینه، بازیگر نقش طوبی در فیلم «قصه ها» ابراز داشت: تا زمانی که دنیا دنیا است طوبی ها هستند و از پا نمی نشینند و آنقدر در مواجهه با زندگی خودشان را قرار می دهند تا زمانی که حقشان را بگیرند، خوشحالم که من نماینده این گروه از افراد جامعه ام بوده ام و خوشحالم که سه بار طوبی را زندگی کرده ام و امیدوارم ادامه داشته باشد.
باران کوثری هم یکی دیگر از افراد حاضر در این نشست بود که در ادامه گفت: همکاری در این پروژه و با این گروه چه در دوره تمرین و چه در دوره فیلم برداری برایم لذت بخش بود، افتخار بازی کردن دوباره در مقابل دوربین رخشان بنی اعتماد که کم کم این نگرانی پیش آمده بود که دیگر اتفاق نیافتاد را داشتم.
وی ادامه داد: در شرایط قصه ها، فیلم ها امیدوارکننده بود در آن روزها بازی کردن در قصه ها با توجه به شرایطی که داشتم برایم حکم یک کتاب رهنما را داشت فکر می کنم قصه ها امیدوارکننده ترین فیلمی باشد که در دولت قبلی ساخته شد.
همچنین فرهاد اصلانی گفت: رخشان بنی اعتماد هیچ تغییری نکرده و فیلم هایش همچنان متعهد به مردم است لذت بردم و افتخار می کنم که در فیلم رخشان بنی اعتماد ایفای نقش کردم.
حبیب رضایی بازیگر فیلم «قصه ها» و مشاور کارگردان فیلم در ادامه اظهار داشت: در کار رخشان بنی اعتماد میزان سهمی که حضور داشتم مهم نیست، علاقه، افتخار زیاد و لذت دائمی دارد، همین که در این فیلم حضور داشتم تشکر می کنم و هر دفعه که این فیلم را می بنیم حالم خوب می شود.
در ادامه این نشست مهراوه شریفی نیا، یکی دیگر از بازیگران فیلم «قصه ها» گفت: شاید حضور در این فیلم برای من اتفاق بزرگ و عجیبی بوده است، من خیلی دوست دارم چرا که کاراکترهای رخشان بنی اعتماد هیچ گاه در فیلم هایش رستگار نمی شوند همه باید در زندگی تاوان انتخاب های خود و حتی اطرافیانمان را چه خواسته و چه ناخواسته بدهیم من به شدت از این به بعد نگران معصومه ها هستم و اتفاقی که در این فیلم برایش افتاد امیدوار کننده نیست.
حسن معجونی در ادامه بیان کرد: خیلی خوشحالم که در این فیلم حضور داشتم به نظرم قصه ها واقعاً فیلم شریفی است و متأسفم که چرا تا این مدت نباید اکران می شد حتماَ باید از گل و بلبل صحبت می کردیم تا فیلم اکران بشود.
در بخش دیگری از این نشست بنی اعتماد در پاسخ به سئوال یکی از خبرنگاران درباره پرداختن به چند ایده در یک فیلم تصریح کرد: یکی از دلایل عمده اش بغض چندساله ای بود که داشتم و تمرکز بر روی یکی از موضوعاتی که در ذهنم بود دشوار بود ایده ها خیلی بیشتر بود و تصمیم داشتم با همان شرایط ساخت فیلم را ادامه دهم، شرایط روحی ام هم به گونه ای بود که بعد از چند سال برای ساخت فیلم تمام سوژه های که ذهنم را درگیر کرده برای ساخت فیلم به کار برم.
وی در ادامه با اشاره به اینکه تنها برای قشر خاصی فیلم نمی سازم، افزود: فکر می کنم این سفارش به خود درست نیست که تصمیم بگیرم که از فردا برای ساخت فیلم به قشر دیگری بپردازم این بستگی به دغدغه ها و یک نگاه کلی دارد و باید دید که دغدغه ها کجاست شاید تا الان نگاه من به سمت کسانی بوده که تریبونی برای بیان خود ندارد.
کارگردان «قصه ها» در ادامه با اشاره به شخصیت های فیلم هایش گفت: در هنگام نوشتن فیلمنامه هیچ وقت تفکیک جنسیتی نداشته ام اگر چه تمرکزم بیشتر روی فیلم های بوده که شخصیت اصلی آن زنان بوده اند چرا که مسائل آنها را بیشتر می شناسم اما به تفکیک جنسیتی قائل نیستم منتهی فشار و درد در طبقه محروم جامعه چندسالی بیشتر شده و براساس واقعیتی که در جامعه از نزدیک می بینم سعی می کنم نگاهم منعکس کننده همان واقعیت باشد.
امیراثباتی، طراحی صحنه و لباس فیلم «قصه ها» ضمن ابراز خوشحالی از حضور در این فیلم و همکاری با رخشان بنی اعتماد عنوان کرد: در فیلم قصه ها به نوعی از طراحی واقع نمایانه و باور پذیر و رئالیستی در یک محدوده ای وارد شدیم و این برایم لذت بخش بود وقتی با رخشان بنی اعتماد کار می کنم قصه ا م را به طور کامل احساس می کنم.«قصه ها» شرایط ویژه ای داشت و به دلیل وجود این شرایط ویژه در طراحی قصه ها، صحنه و لباس این نکته را رعایت می کردیم که فیلم با حداقل امکانات و کمترین بودجه ساخته شود.
اثباتی افزود: نمایش فیلم قصه ها یک ضرورت برای سینمای ایران است این نوع سینما و نوع نگاه بنی اعتماد ضرورتی است که مسئولین همیشه به ان توصیه می کنند اما خودشان از حاصل این کار پرهیز و محافظه کاری می کنند.فیلم«قصه ها» بسیار احترام برانگیز است و به ویژه اپزیود آخر ترجمه درستی از نشان دادن امید در فیلم دارد.
بنی اعتماد در ادامه این نشست ضمن تشکر از خواهرش برای همیاری وی در ساخت این فیلم اضافه کرد: زمانی که کار را شروع کردیم حتی ریالی هم بودجه نداشتیم دلم می خواست فیلم را بسازم حتی اگر قرار بود نمایش داده نشود و تنها در کمد بماند.
این کارگردان در ادامه ضمن تشکر از کسانی که وی را برای ساخت این فیلم یاری کرده اند، در پاسخ به سئوال یکی از خبرنگاران گفت: بنابرساختار قصه بخشی از فیلم باید طنز بود البته در بخش های از فیلم که صحنه ترادژیک است مردم به آن نمی خندند خنده های فیلم متفاوت بود به عنوان مثال خنده های در طول فیلم قصه نوبر از نوع خنده در قصه هرت آباد نیست و کاملاً با هم تفاوت دارد.
بنی اعتماد در بخش دیگری از سخنانش تصریح کرد: به این مهم که قلم ما قلم فکر ما باشد احترام می گذارم و به دوستانی که می نویسند حتی اگر توهین آمیز باشد اما حرف خودشان باشد نه حرف جایی که در ان کار می کنند احترام می گذارم کسانی که فکر می کنند فیلم من تلخ است باید بگویم فیلم های من راجع به تلخی هاست.
قصه آخر این فیلم یکی از امیدوارترین قصه ها بود چون اعتقادم به نسل جوان است از نظر من واقعیت این است که تلخ نمی بینم اما تلخی ها را می بینم و اگر قرار است امیدواری را نشان دهم باز هم در بستر واقعیت خواهد بود.
کارگردان «قصه ها» در ادامه سخنانش پیرامون شایعاتی که درباره پروانه نمایش این فیلم مطرح شده است، اظهار داشت: شرایط و فضایی که من نتوانستم در آن فیلم بسازم به این معنا نیست که کسی مانع شده باشد بلکه خود تحریمی بود در آن شرایط همخوانی با فضا و برخوردهای مدیریتی نداشتم از این رو تصمیم به خود تحریمی گرفتم دوران تلخی بود اما بیکار نبودم و همچنان کار می کردم اما بعد از چند سال فیلم نساختن باید راه حلی برای ساخت فیلم پیدا می کردم که وارد مناسبات پروانه نمایش نشوم.بهای سنگینی بابت آن پرداخت شد و پیامدهای آن مدیریت را الان به اشکال مختلف می بینیم، بنیه ضعیف مالی به کجاها رفت، آن شرایط به گونه ای بود که فیلم نساختن من اعتراض من را نشان می داد.
وی در همین زمینه افزود: اگر آن شرایط درست و فرهنگی نبود هم با فیلم ساختن و هم نساختن باید موضع خودمان را روشن می کردیم من تصمیم گرفتم در ان شرایط تعدادی فیلم کوتاه بسازم، پروانه ساخت هم گرفتم و برای وزارت ارشاد نامه ای گرفتم که اگر مشکل دارید فیلم ها را جدا کنید و در هفت کمد به صورت جداگانه بگذارم.
بنی اعتماد افزود: در هیچ جای قانون اساسی نوشته نشده که نمی توان چند فیلم کوتاه مجوزدار را به هم چسباند در طول این مدتی که فیلم نساخته ام از حضور در یک جشنواره خارجی خودداری کرده ام چرا که مخاطبان ایرانی برای من اصل بود، خوشبختانه فیلم در سالن سینمای از سوی مخاطبین دیده شد.
کارگردان «قصه ها» در ادامه سخنانش تصریح کرد: هنگام ساخت این فیلم بدون اینکه خبری از آن بدهیم روزنامه هفت صبح اسامی بازیگران این فیلم را اعلام کرد که حتی به اشتباه بوده است بعد از آن خبر از وزارت ارشاد تلفن های به ما شد که اول به صورت خواهش بود اما کم کم رنگ تهدید به خود گرفت.
بنی اعتماد گفت: من طبق قانون اساسی حق دارم فیلم بسازم به وجود آوردن یک اثر هنری جرم نیست بلکه نمایش غیرقانونی جرم است بعدها از ارشاد به ما گفتند که نیروهای مداخله گر ما را در فشار قرار داده اند و آنقدر فشار بر روی گروه ما بود که بازیگران را تهدید کردند که ممنوع کار می کنند.
این کارگردان ادامه داد: با وجود اینکه منت دانه دانه همکارانی که در این فیلم با من بوده اند تا ابد بر شانه هایم خواهد بود آنها تهدیدها را شنیدند اما حتی یک نفر هم موضعی نگرفت و همگی در مقابل این تهدیدها ایستادند قصه ها تمامی مراحلی را که یک فیلم سینمایی باید طی می کرد، طی کرد و در نهایت آن مجوز نمایش عجیب و غریب به آن داده نشد.
بنی اعتماد در پایان سخنانش خاطرنشان کرد: من بدون قانون شکنی کار نکردم چون افتخارم این نبود که بگویم خط قرمزها را شکستم.