گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، یادداشت*طی دهه های اخیر میزان مشارکت عمومی در کشورهای مختلف جهان روندی رو به کاهش داشته است که به عنوان آسیب و تهدیدی جدید مطرح گردیده و پژوهشگران مطالعات گسترده ای را به منظور احصاء علت های این معضل انجام داده اند. یکی از مهمترین عواملی که به کاهش مشارکت عمومی می انجامد را می توان رواج بی تفاوتی و سیاست گریزی دانست که ناشی از جهان بینی و سبک زندگی است که مبتنی بر نگاه صرفا مادی و ابزاری به زندگی و براساس دنیاطلبی و مصرف گرایی است.
نارضایتی از نظام های سیاسی حاکم بر کشورهای غربی و سرخوردگی از عملکرد دولتمردان و همچنین بی اعتمادی به آنان از دیگر عوامل کاهش انگیزه ملت ها برای شرکت در انتخابات است
.
آمار پایین مشارکت مردمی ضمن این که مشروعیت و کارآمدی دولت ها را زیر سوال می برد، اقتدار کشورها را به چالش کشیده و اثرات منفی بر تعاملات بین المللی آنان به جای می گذارد. همچنین وقتی مردم یک جامعه از مشارکت در امر سیاسی امتناع می روزند، فضای رقابت های سیاسی و سیاست ورزی جای خود را به نزاع و دشمنی هایی می دهد که مبتنی بر حذف و طرد و بوده به شکاف های ویرانگر و اختلافات پایان ناپذیر می انجامد.
اما برخلاف نظام های سیاسی غرب میزان مشارکت در انتخابات های جمهوری اسلامی ایران نه تنها با سیر نزولی رو به رو نبوده بلکه در مقاطعی نظیر انتخابات سال 88 به عنوان یکی از بالاترین آمار مشارکت در کشورهای جهان به ثبت رسیده است. این میزان مشارکت با توجه به این که تنها در کشورهایی که شرکت در انتخابات را اجباری دانسته و عدم شرکت در آن ها منجر به محرومیت از خدمات اجتماعی می شود، سابقه دارد و همچنین با در نظر گرفتن اختیاری بودن در جمهوری اسلامی، آمار بسیار قابل توجه و منحصر به فردی به شمار می رود.
پس از پایان جنگ تحمیلی که دشمن راهبرد اصلی خود را متوجه مقابله با توانمندی بالای نرم افزاری انقلاب اسلامی نمود یکی از محورهای اصلی برنامه های آنان معوطف به کاهش مشارکت عمومی و به تعطیلی کشاندن انتخابات بوده است که تا کنون به دلیل ساختار سیاسی اجتماعی ایران، پیشینه و ماهیت مردمی انقلاب اسلامی و پیوند مردم با نظام اسلامی ناکام مانده است.
یکی از اصلی ترین پیامدهای حضور حداکثری در انتخابات های جمهوری اسلامی ایران تولید اقتدار است که ماهیت قدرت را اجتماعی کرده و به استحکام ساخت درونی قدرت می انجامد. همچنین مشارکت بالای مردم در امور سیاسی با تضمین امنیت کشور و تقویت انسجام ملی، که در منطقه غرب آسیا منحصر به فرد است، به کشور مصونیت بخشیده و جریان هایی را که به دنبال جایگزینی رقابت های سیاسی به منازعات و همچنین فعال ساختن گسل های اجتماعی هستند، ناامید می سازد.
طی تاریخ انقلاب اسلامی این مشارت بالا به عنوان یکی از مهمترین عواملی بوده است که کشور را در مقابل هجمه ها بیمه ساخته و نظام سلطه و تابلوداران آنان را تا سر حد جنون عصبنی کرده است. این پیوند نزدیک و همراهی مردم با نظام اسلامی موجب تغییر رفتار استکبار جهانی در مقابل ملت ایران گردیده و باعث شده است که معاندین انقلاب اسلامی در متقاعد کردن اربابان خود جهت برخوردهای سخت با ایران ناکام بمانند.
با توجه به موارد مذکور انتخابات پیش رو در اسفند ماه فرصتی مناسب خواهد بود تا بار دیگر واقعیت های موجود ایران، برخلاف میل رسانه های خاص در داخل و خارج، به همگان منعکس شده و وزن اجتماعی واقعی اقلیتی به اصطلاح مترقی که با پروپاگاندای رسانه ای سعی در قالب نمودن آن به عنوان بخش عمده ای از جامعه ایران می شود، مشخص گردد.
هادی پورافشار- مسئول سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد ارومیه
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.