به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، جزییات منتشر شده بودجه سال 2018 رییس جمهوری تازه آمریکا، آشکارا حکایت از اولویت بخشیدن به تقویت توانمندی های نظامی این کشور دارد.
ترامپ در طول رقابت های انتخاباتی آمریکا بازگرداندن عظمت از دست رفته کشورش و ابقا دوباره سیطره و رهبری آمریکا در جهان را که به گفته او سیاست های غلط اوباما و سایر رییس جمهور های آمریکا موجب از میان رفتن آن شده است، شعار اصلی تبلیغات انتخاباتی خود قرار داد و معتقد است که تنها راه بازگرداندن این عظمت تقویت هر چه بیشتر توانمندی های نظامی کشورش خواهد بود.
براین اساس ترامپ تصمیم گرفت تا 10 درصد به بودجه نظامی این کشور در نخستین بودجه پیشنهادی خود به کنگره اضافه کند که افزایشی بی سابقه بحساب می آید. اما آنچه که ماهیت غیر قابل کتمان و سلطه طلبانه سیاست های خارجی ترامپ را بر ملا می کند اینکه رییس جمهور نوپای آمریکا تصمیم گرفته است تابودجه لازم برای این افزایش را نه تنها از محل کاهش بودجه بسیاری از نهاد های فرهنگی و اجتماعی کشورش بلکه بویژه با کاستن از بودجه وزارت خارجه آمریکا که ماشین اصلی دیپلماسی این کشورمحسوب می شود، تامین کند.
چنین رویکردی آشکارا در تضاد کامل با سیاست های موسوم به 'قدرت نرم' رییس جمهور سابق آمریکا به شمار می آید که تلاش می کرد تا ضمن حفظ توانمندی های نظامی کشورش سیاست های خارجی خود را بر پایه دیپلماسی و تعامل به اجرا در بیاورد.
ترامپ در این بودجه در نظر دارد بالغ بر 28 درصد از بودجه وزارت خارجه آمریکا بکاهد که سهم عمده ای از این کاهش نصیب بخش کمک های خارجی توسعه وزارت خارجه آمریکا خواهد شد.
به این ترتیب دور از پیش بینی نیست که برغم شعار های ترامپ در طول انتخابات آمریکا مبنی بر خودداری از دخالت نظامی در کشور های دیگر، در آینده شاهد نمونه هایی از این گونه سیاست های سلطه طلبانه وی باشیم.
ترامپ در این بودجه در نظر دارد بیش از 4 میلیارد دلار به ساختن دیوار جنجال بر انگیز بین آمریکا و مکزیک که همچنان مصرانه معتقد است پول آن را بالاخره از دولت مکزیک خواهد گرفت، اختصاص دهد که این رویکرد نیز حتی اگر ادعا و خوشبینی ترامپ به گرفتن پول آن از مکزیک درست از آب در بیاید از همان جنس رویکرد های سلطه جویانه و مبتنی بر باجگیری است که او چه در طول مبارزات انتخاباتی و چه پس از آن از بر ملا کردن آن ابایی نداشته است.
تردیدی نیست که از طرفی ترامپ با آگاهی بر فوایدی که حضور نزدیک به 11 میلیون مهاجر غیر قانونی مکزیکی برای اقتصاد آمریکا در بر دارد کوچکترین تمایلی به اخراج و بازگرداندن آن ها به مکزیک را ندارد و از طرف دیگر به هیچوجه مایل نیست که سردی روابط با مکزیک به مبادلات تجاری 50 میلیارد دلاری میان دو کشور لطمه ای وارد بیاورد.
بنابر این ترامپ که فردی تاجر مسلک و قمارخانه داری اهل ریسک و مخاطره است احتمالا در این سودا بسر می برد که شاید بتواند با تهدید به بازگرداندن مهاجرین مکزیکی به کشورشان و یا کشیدن دیوار مرزی میان آمریکا و این کشور ، بعنوان حربه ای به منظور تحت انقیاد در آوردن همسایه جنوبی خود استفاده کند.
تردیدی نیست که مکزیک از اقتصاد چندان پر رونقی برخوردار نیست و در حالی که از بدهی های ملی بالغ بر 700 میلیارد دلار رنج می برد ترجیح می دهد به خطر پذیرش 11 میلیون مهاجری که دست کم در نخستین سال های بازگشت به کشور خود از نظر اقتصادی سرباری برای دولت خواهند بود، تن ندهد.
اما اینکه آیا چنین سیاست هایی با توجه به اعتراض شدید قانونگذاران آمریکایی و بویژه دمکرات ها به بودجه پیشنهادی ترامپ و احتمال عقیم ماندن آن شانسی برای به اجرا در آمدن و ثمر بخش بودن برای کاخ سفید ترامپ دارند یانه هنوز معلوم نیست .
منبع: ایرنا