به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، محمدرضا زائری نوشت: گر چه در تأسف و دريغ از آنچه در مناظره ها بر سر اخلاق و افكار عمومي رفت و آنچه بر سر اعتماد و سرمايه اجتماعي آمد با ديگران همراهم، اما بر خلاف برخي از دوستان جريان حاكم دولتي را برنده پايان مناظره ها نمي دانم.
مهمتر از ابعاد سياسي رقابت هاي انتخاباتي به شكل عام و مناظره ها به طور خاص، ابعاد فرهنگي و اجتماعي اين رويدادها هستند كه گاه كمتر مورد توجه قرار مي گيرند.
در مناظره ها و مشخصا مناظره سوم كه بخش مهم تر و پاياني آنها بود چند نقطه طلايي و حساس وجود داشت كه يكي از آنها حرفي بود كه آقاي روحاني از سر ناراحتي زد و نمي دانست كه چه قدر به نفع رقيب او خواهد شد و آن اعتراف به حمايت بخش مهمي از بدنه اجتماعي طرفداران دكتر احمدي نژاد از آقاي رييسي بود.
گمان مي كنم بازنده مناظره سوم آقاي روحاني بود و دقيقا با همان يك كلمه كه از دهانش در رفت، چيزي كه آقاي رييسي نمي خواهد به روي خودش بياورد اما نقطه قوت اوست: تيم احمدي نژاد!
عليرغم همه انتقادات مان به دكتر احمدي نژاد اين واقعيت را نمي شود انكار كرد كه در كنار همه ايرادها و خطاها، نقاط قوت فراوان و قابل توجهي در كارنامه هشت ساله او هست.
او به سراغ متن جامعه رفت و فراموش شدگان حاشيه نشين را به شكل هاي مختلف مورد توجه قرار داد، به عنوان رييس جمهوري به جاهايي سر زد كه حتى فرماندار و مديركل اداره هم نرفته بود، چه رسد به استاندار و وزير و حالا مردم آن چنان منطقه و روستايي مي ديدند كه رييس جمهوري به سراغشان آمده و در كنارشان نشسته است.
اسمش را هر چه مي خواهيم بگذاريم؛ عوامفريبي، حركات پوپوليستي، شوآف، توي اتاق هاي دربسته مان در تهران و زير كولر و در جلسات رسمي و با جماعتي از نخبگان و مسؤولان، هر چه بگوييم فرقي نمي كند!
آنچه بسياري از مردم در گوشه و كنار كشور نه تنها احساس، بلكه بالاتر از آن با يارانه چهل و پنج هزار توماني لمس كرده اند هرگز با شعارها و حرفهاي ما فراموش نخواهد شد.
ايران فقط تهران و شميرانات نيست و دنيا هم فقط تويتر و فيسبوك نيست، اين چيزي است كه بسياري از ما هنوز نفهميده ايم و گمان مي كنيم همه كشور و همه مردم بايد مثل ما فكر كنند.
شايد آقاي رييسي از بيان اين نكته ابا داشت يا حتى مي خواست آن را پنهان كند ولي اين كلمه از دهان آقاي روحاني در رفت - و به نفع رقيبش، آن هم در اوج مناظره سوم- و در واقع به همه آن حاشيه نشينان آزرده و خسته در گوشه و كنار كشور گفت كه اگر مي خواهيد كسي مثل خودتان بيايد به دادتان برسد به رقيب من رأي بدهيد!
(اشتباهي كه امروز هم مسؤولان ستاد آقاي روحاني كردند و گفتند كه تيم آقاي احمدي نژاد در ستادهاي آقاي رييسي و آقاي قاليباف پخش شده اند)
غفلت از واقعيت هاي متن اصلي جامعه و محدود شدن به تحليل ها و مشورت ها و نگاه ها و سليقه هاي اطرافيان خطري است كه همه را تهديد مي كند، از اصولگراي عضو جامعه مدرسين حوزه علميه قم تا اصلاح طلب عضو هيأت علمي دانشگاه تهران.
اين اشتباه اكثر نخبگان فرهيخته، اغلب روشنفكران دانشگاهي، چهره هاي فرهنگي، هنرمندان، سينماگران، نويسندگان، روحانيون و ... است كه هرچند شايد روزي از يك روستاي دور به قم و اصفهان و تهران آمده اند اما به مرور فراموش كرده اند كه ايران فقط تهران نيست و سرنوشت انتخابات را تحليل هاي عميق و فلسفي كانال هاي تلگرامي تعيين نمي كنند.
ما كه قواعد دموكراسي را پذيرفته ايم و به هر صاحب شناسنامه اي حق يك برگ رأي را داده ايم لاجرم بايد بپذيريم كه توده هاي مردم با آرايي تعيين كننده نتيجه انتخابات هستند كه شايد چندان خوشايند ما نباشد!
