بانگ چاووش الرحیل این بار، ترنم گون جان مشتاق حبیب الله کاسه ساز شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو سید محمد حسینی، وزیر ارشاد دولت نهم در یادداشتی ضمن تسلیت به مناسبت درگذشت حبیب الله کاسه ساز، به اقدامات او در حوزه هنر انقلاب اسلامی اشاره کرده است.
متن این یادداشت به شرح زیر است:
حبیب سینمای ایران که آفرینش هنر را در لفافهی تعهد، تعریف کرده بود، برای همیشه، با صحنهی دنیا وداع گفت تا به لطف حق در عرصهی عرش، میهمان کارگردان هستی وصحنه گردان کائنات باشد.
نام حبیب الله کاسه ساز، تا هماره نقشبندان اوراق زرین برگ تاریخ هنرسازی این مرز و بوم است. تارک سینمای انقلاب، ممهور به نام و بنیان سینمای دفاع مقدس، مزین به یاد حبیب الله کاسه ساز است.
به فضل وکرم الهی رجاء واثق داریم که مخاطب ندای ملکوتی «یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه» قرارگرفته باشد واینک روح لطیفش، رهاشده از سجن دنیا در غرفات فردوس برین، میهمان انبیاء و همنشین اولیاء باشد.
اگرچه او از رنج ومحنت جهان گذران آزاد گشت، ولی هجرت ناباورانه اش، جان هنرمندان را مغموم کرد و آزرد و دل صاحبدلان را محزون کرد و فِسُرد.
سه دهه مجاهدت خاضعانه و تلاش صادقانهی حبیب الله کاسه ساز، در وادی خَلق هنرقدسی و گسترهی آفرینش فرهنگ ناب، کارنامهای است درخشان، که سرشار از فخر و مجد و آزادگی ست.
این پیشینهی مشعشع، علاوه بر اینکه، آذین بندان بدنهی سینمای کشور است، باذن الله در هیات" الباقیات الصالحات"، جواز آرمیدن حبیب در پرنیانی پالوده و ارتزاق از خوان گسترده الهی است.
روح جلا خوردهی حبیب، که سر سوداگری با هنر را روانمی دانست، هیچگاه آوارهی کوره راههای بن بست و بی فرجام دنیوی نشد. این هنرمنددردآشنای سینما، نه بر گنجینهی افتخاراتش نازید و نه بر نشان درجهی یک هنریش بالید. آنچه که در نظرگاه حبیب چونان طُرفهای طناز، جلوه میکرد، امتثال امر الهی، دغدغهی مردم و اعتلای ایران سرفرازبود.
او که به کریمهی «و من یاته مومنا قد عمل صالحا فاولئک لهم الدرجات العلا» اعتقادی راسخ داشت، زانوی خاکساری را بر زمین ارادت دوست نهاد و ماحصل عمری زحمت در وادی تولید آثار هنری را در طبق اخلاصی جانانه، به آستانهی قرب الهی تقدیم نمود تا به پاس این انفاق و چشم داشت این ایثار، در یوم الحساب، در پیشگاه امام و شهدا رو سفید گشته و به حرمت شفاعت بردار شهیدش محسن کاسه ساز، در هم شانگی اصحاب یمین آرام گیرد، ودرآن هنگامهی بس دشوار نامه اعمال رابادست راست دریافت کندوحسابش آسان ونتیجه اش سروربی پایان باشدبه مصداق:"فامامن اوتی کتابه بیمینه فسوف یحاسب حسابایسیراوینقلب الی اهله مسرورا"
حبیب الله کاسه ساز، چه در آن اوان که عصابهی شرف را بر سر استوار ساخت و ۳ سال در جبهههای جنگ شرف وعزت، غریو «هل من مبارز» سر داد وسلحشوری وجوانمردی رابه نمایش گذاشت و چه در آن هنگام که ردای پاسداری از فرهنگ اصیل را بر قامت خویش موزون ساخت و ۳۰ سال در جبههی جنگ نرم، حماسه آفریدو دلاوری کرد، ثابت قدم گوش هوش بر فرمان رهبرداشت و از حرکت در مدار حق پوی عترت منحرف نگشت و در کوران هجمهها زانو نلرزاند و در بوران ناملایمات سستی نکرد.
رفتی و رفتن تو، آتش نهاد بر دل از کاروان چه ماند، جز آتشی به منزل
دراین وادی سخن بسیاراست، ترجیح میدهم دراین وجیزه به آثارآن عزیز سفرکرده اشارتی کنم. به راستی اسم فیلم ها، سریالهاومستندهاچه بامسمی وگویاست؛ و چه آشکارا نشانگر خط مشی پایدار او از نوسفری تا پیش کسوتی در آزمون بس دشوار هنر هفتم است.
علیرغم نیش وطعن ها، نقش"محافظ"مشفق ودلسوز و "وکیل مدافع"تواناوراهنمارابرای آنان ایفاء کندو با دلاوران شجاعی چون"مبارزان کوچک"وعالمانی ربانی چون"شیخ بهایی" و "مروارید"های بی بدیلی، چون "شهیدادواردو آنیلی" آشناومانوس سازدوراه آسمان رابه آنان بنمایاندتاباتمسک به حبل الله المتین و"ریسمان باز"قرآن واهل بیت (ع) و تدبر در"نامههای باد" و توکل علی الله"پرواز درنهایت"رابیاموزند و نه"فوق سری"که صریح وعلنی وگوش به فرمان ولایت، منسجم و"نظام ازراست"درطی طریق الی الله، دل ازدنیا و مافیها برکنند و در تولدی نو و"نوروز"ی زیبامسیرنورانی عشق رابپیمایندتادر"آخرین مرحله"زیست این سرای فانی به"قله دنیا"صعودکنندودلداده وشیدا با "کارناوال مرگ"سرخ به کوی دوست بشتابند وعلیای حال هرچند"پابرهنه دربهشت"برین واردشوند و روح و ریحان و غفران خدای رحمان و رضوان ایزدمنان را نصیب خود سازند و جنت پاکان را ماوای جاودان خود قرار دهند.