وعده‌های استانداری که نافرجام ماند/ جهادگران گزارش کذب می‌دهند مردم چطور؟!

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-زینب امیدی، ۲۳ اردیبهشت ماه ۹۶ خراسان شمالی با زمین لرزه‌ای ۵. ۷ ریشتری چنان لرزید که علاوه بر شهر مشهد شهرهایی همچون بجنورد، تربت جام، تربت حیدریه، خواف، سرخس، تایباد و رشتخوار هم شدت این زلزه را احساس کردند. تصاویری که همان شب از خسارات ناشی از این زمین لزره در فضای مجازی دست به دست می‌شود نشان از عمق فاجعه دارند. آمار اولیه نشان می‌دهد ۲۷۰ مصدوم و دو کشته به اضافه ویران شدن بسیاری از منازل مردم رسیدگی سریع مسئولین را خواهان است. معاون استاندار بعد از زلزله اعلام می‌کند مردم را یک ماه به سفر می‌فرستیم و روستای سالم تحویلشان می‌دهیم. اما در حال حاضر آنچه از شواهد و قرائن پیداست این است که در بعضی روستا‌ها همچون قصرقجر آوار زلزله همچنان از اردیبهشت ماه روی زمین مانده و علت آن نبود بیل مکانیکی برای آوار برداری است!

وقتی گروه‌های جهادی وارد عمل می‌شوند

گروه‌های جهادی با حضور سریع در منطقه وسایل مردم را از زیر آوار خارج می‌کنند و با توجه به چند مرحله حضور خود در روستا‌ها تاکنون چندین سرویس بهداشتی و حمام، انبار و منزل مسکونی ساخته اند که به ریز آمار آن در ادامه اشاره خواهیم کرد. جهادگران دانشجو شب وقوع زلزله وارد روستای شعبان می‌شوند و با وضعیتی مواجه می‌شوند که حتی در کوچه‌های روستا به علت حجم آوار نمی‌شود راه رفت.

امین ریحانی مسئول گروه جهادی شهید حمیدی زاده در خصوص این گروه به زلزله زدگان خراسان شمالی به خبرنگار ما می‌گوید: «گروه جهادی ما ده روز در روستای شعبان حضور پیدا کرد که در طول تن‌ها ده روز ۱۲ سرویس بهداشتی و حمام ساخت و اکنون پس از سه ماه از وقوع زلزله مردم روستا می‌گویند که از بین همه کسانی که وعده دادند تن‌ها شما کار کردید.

وی افزود: دولت در این روستا هیچ کاری نکرد در حالی که مردم روستا در حداقل امکانات به سر می‌برند و حتی آب شرب آن‌ها روزانه تنها نیم ساعت وصل می‌شود. این در حالی است که معاون استاندار بعد از گذشت ۶۰ روز، طی حضور کوتاه خود در مناطق زلزله زده تن‌ها به یک روستا رفت و حتی زحمت سرکشی به دیگر روستا‌ها را به خود نداد. روزهای ابتدایی حضور ما در مناطق به ما برچسب سیاسی کاری زدند، این در حالی بود که پس از انتخابات هم ما به مناطق رفتیم، اما باز هم دولت نیامد.»

آنچه از زبان جهادگران می‌شنویم، وضعیت وخیم مردم روستاهای خراسان شمالی است. عده‌ای از این مردم بچه‌های خود را از زیر آوار بیرون کشیدند و هنوز هم در وضعیت وخیمی بسر می‌برند، اما دریغ از هیچ گونه سرکشی و کار استانداری خراسان شمالی برای آنها.

آنچه رخ داده...

گروه‌های جهادی مبلغی به میزان یک میلیارد تومان که از اعانه‌های مردمی، خیرین، بنیاد برکت و خود بسیجی‌ها جمع آوری شده بود را به همراه نیروهای جهادگر پای کار می‌آورند و تا کنون طبق آمار، ساخت بیش از ۸ دستگاه منزل مسکونی، بیش از ۷۰ سرویس بهداشتی و حمام و نیز ۵ انبار روستایی که کار عمرانی ۷ دستگاه منزل دیگر تا ۲۵ شهریور به اتمام می‌رسد از جمله اقدامات گروه‌های جهادی دانشگاهی در بازه زمانی سه ماهه بعد از زلزه به شمار می‌رود. مردم روستاهای خراسان شمالی این روز‌ها اذعان دارند که از فردای زلزله یک روز جهاد سازندگی بیکار نبوده و دائما در حال کمک رسانی و اعزام اردوهای جهادی و یا در حال پایش و رصد منطقه بوده است.

گروه‌های جهادی دانشجویی طی سالیان گذشته و خدمات رسانی هایشان به مناطق کم برخوردار و محروم کشور نشان داده اند بی منت، خودجوش و فی سبیل الله کار می‌کنند.

 

 

 

اما از شنیدن بعضی حرف‌ها و چسباندن بعضی برچسب‌ها به فعالیت هایشان از سوی مسئولین دلگیرند. نمونه بارز آنچه گفته شد، مصاحبه اخیر حسین عظیمی مدیرکل مدیریت بحران استانداری خراسان شمالی با خبرگزاری دانشجو است. وی در خصوص عملکرد گروه‌های جهادی گفته بود: «گروه‌های جهادی گزارش کذب می‌دهند و دولت و استانداری در مناطق زلزله زده منشا خدمات فراوانی شده اند. دولت ۳۷۱ میلیارد تومان سرمایه گذاری در منطقه صورت داده است حال اینکه کل گروه‌های جهادی تن‌ها یک میلیارد آورده داشته اند که اصلا قابل قیاس نیست.

وی افزود: این درست نیست که آن آورده را با این حجم عظیم سرمایه مقایسه کرد و گروه‌های جهادی در خصوص اینکه استانداری کاری نکرده است گزارش‌های نادرست می‌دهند. ما فقط کار خود را به وزارت کشور ارائه می‌دهیم و و سایت هایی که درباره عدم کار دولت در این مناطق گزارش می‌دهند اخبار کذب را منتشر می‌کنند.

مدیر مسئول پایگاه خبری دانشجویان بیدار در یادداشتی نسبت به مصاحبه مدیر کل مدیریت بحران استانداری خراسان شمالی در خصوص کذب بودن گزارشات گروه هایی جهادی واکنش نشان می‌دهد و در نامه خود اینطور می‌نویسد: «از ساعات اولیه‌ی صبح امروز همراه با تنی چند از اصحاب رسانه‌ی استان خراسان شمالی راهی مناطق زلزله زده شدیم تا از کار و تلاش گروه‌های جهادی بازدیدی انجام دهیم و گزارشی تهیه کنیم.

ساعت تقریبا ۹ صبح بود که به منطقه‌ی کالیمانی رسیدم و با حجم انبوه جمعیت برای بهره برداری از خدمات پزشکی و دندان پزشکی رایگان گروه‌های جهادی رو برو شدیم، تیم پزشکی اعزامی به منطقه‌ی کالیمانی شامل ۱۶۰ نفر بود که با تمام توان و البته اخلاص تجهیزات پزشکی را به صورت رایگان در اختیار مردم قرار داده بودند و به گفته‌ی خود شبانه روز در حال خدمت رسانی به مردم بودند، طبق مشاهدات عینی این طرح با استقبال گسترده‌ی مردم روبرو شده بود.

۷۸ میلیارد تومان دقیقا کجاست که مردم از آن بی خبرند؟

با این حال دقایقی پیش مصاحبه‌ی جناب آقای عظیمی را پیرامون کار گروه‌های جهادی خواندم که به نظرم کمی بی انصافی بود، اما اکنون به هیچ وجه نمی‌خواهم از گروه‌های جهادی و عملکردشان دفاع کنم و یا نقدی به عملکرد دولت پیرامون کار در مناطق زلزله زده‌ی استان کنم.

اما سوالی برایم پیش آمد که لازم میدانم مطرح کنم. آقای عظیمی مدیر کل مدیریت بحران استانداری خراسان شمالی در مصاحبه‌ی امروز خود گفته اند، دولت ۳۷۱ میلیارد تومان سرمایه گذاری در منطقه صورت داده است، قبلا نیز جناب آقای محمدی مدیر‌کل بنیاد مسکن انقلاب اسلامی گفته بودند که از این ۳۷۱ میلیارد سرمایه، ۷۸ میلیاردش کمک بلاعوض به روستاهای زلزله زده است. با این حال از حضور عزیزان مسئول در استان می‌خواهم پاسخ بدهند که از ۷۸ میلیارد تومان کمک بلاعوض چقدرش به دست مردم رسیده است؟! دلیل مطرح کردن این سوال این بود که مردم زلزله زده در روستا‌ها عموما از این کمک‌های بلاعوض بی اطلاع بودند!»

علی ای حال هنوز وام‌های وعده داده شده به طور کامل به دست روستاییان نرسیده و استانداری صرفا وعده آن را داده است؛ از طرفی وجود بروکراسی و قوانین دست و پا گیر مانع از خدمت رسانی سریع به روستاییان می‌شود.

معاون سیاسی امنیتی استاندار در بازدید از فعالیت اردوهای جهادی اذعان داشته بود که کار این اردو‌ها بسیار مهم و تاثیر گذار بوده است و از فعالیت دانشجو‌ها در روستا بازدید کرده و گفته بود استانداری می‌خواهد یک ماه روستاییان را به سفر بفرستد و بعد از آن روستای سالم و جدید را تحویل آن‌ها بدهد. حال اینکه هنوز پس از سه ماه مشکلات روستاییان به قوت خود باقی است.

به گفته امید باغچقی مسئول گروه جهادی شهید علم الهدی؛ در برخی حوزه‌ها روستا‌ها مشکل داشتند که با رایزنی‌های صورت گرفته برطرف شد، مانند اختصاص چند پیمانکار به هر روستا که متاسفانه تن‌ها یک پیمانکار به هر روستا اختصاص داده شده بود. آن‌ها پیشنهاد داده بودند که برای روستا‌ها کارپرداز در نظر گرفته شود تا کار روستاییان که بعضا سالمندان کم سواد هم در بین آن‌ها هست راحت‌تر صورت گیرد، اما استانداری به این پیشنهاد گوش نداده است.

باغچی معتقد است مجموعه استانداری از دست بچه‌های جهادی دانشجو ناراحت است چرا که انتقاد‌ها از سوی این جهادگران صورت می‌گیرد و ما بازخوردهای این ناراحتی را متاسفانه در برخورد این مجموعه می‌بینیم.

چیزی که باید مشخص شود دقیقا سهم روستاییان زلزه زده از ۳۷۱ میلیارد تومانی است که دولت برای کمک به آن‌ها اختصاص داده بود، اما امروز می‌بینیم آوار برداری که روزهای اولیه صورت گرفته بود به شکل ناقص انجام شده و هنوز خاک‌های دپو شده ناشی از آوار برداری درب خانه مردم ر‌ها شده است و مردم برای ساخت و سازهای خود و فنداسیون ساختمان‌های جدید خود دچار مشکل هستند.

 

مردم در چادر زندگی می‌کنند

علیرضا لطیفی رئیس شورای روستا قصر قجر در همین خصوص می‌گوید: با حضور نمایندگان دولت و آقای تابش کلنگ ساختمانی را بر زمین زدند که هنوز آن ساختمان نیمه کاره است و خانواده‌ای که بنا بود در آن ساختمان ساکن شود در چادر زندگی می‌کنند.

لطیفی با اشاره به عمل نکردن بیمه‌ها به وعده خود گفت: هیچ خبری از بیمه‌ها نیست و از زمانی که کارشناس بیمه با حضور در روستا از میزان خسارات‌ها عکس انداخت تا کنون هیچ خبر دیگری از آن‌ها نشده است البته باید اشاره کرد که بخشی از مردم روستا به وام وعده داده شده از طرف دولت دست یافته اند.

وی در پایان تاکید کرد: افراد تحت پوشش کمیته امداد هم در این روستا مشکلاتی دارند که به آن‌ها جواب‌های گنگی داده می‌شود و در این خصوص هم همچنان مشکلات آن‌ها پابرجا هست.

حرف آخر...
استاندار در مراسمی که اخیرا در آن سخنرانی داشته گفته است «مگر گروه‌های جهادی چه کار کرده اند؟» به آقای استاندار می‌گوییم مشتاقیم بدانیم استانداری خراسان شمالی پس از گذشت سه ماه در این خصوص چه کارهایی انجام داده اند؟ زدن این حرف‌ها و پایین آوردن ارج و غرب کار عده‌ای دانشجو که درس و دانشگاه را ر‌ها کرده و بی هیچ چشم داشتی برای کمک به هموطنان خود قدمی برداشته اند؛ اجحاف در حق آن‌ها است. به جای زیر سوال بردن کارشان باید پتانسیل کاری آن‌ها را به عنوان یکی از ذخایر مهم کشور محسوب کنیم که در مواقع حساس در صحنه خواهند بود.