مسئله جاسوسی آن هم درچنین سطحی از مسائل حیاتی و امنیتی کشور، مسئله ی ساده ای نیست؛ هر کسی که به منافع ملی ایران ذره ای اعتقاد داشته باشد نمی تواند از کنار این خبر ساده بگذرد.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه علم و فناوری بهشهر در خصوص جاسوس دستگیر شده که عضو تیم مذاکره کننده هسته ای بود بیانیه ای صادر کرد. متن کامل آن به شرح زیر می باشد:
باسمه تعالی
"در همین مذاکرات مربوط به مسائل انرژی هستهای، هرجا فرصت پیدا کردند و میدان به آنها داده شد -که البتّه طرفهای ایرانی بحمدالله حواسشان جمع بود امّا یک جاهایی بالاخره آنها فرصتهایی پیدا کردند- یک نفوذی کردند، یک حرکت مضرِّ برای منافع ملّی انجام دادند؛ آنچه ممنوع است این است. مذاکرهی با آمریکا ممنوع است بهخاطر ضررهای بیشماری که دارد و منفعتی که اصلاً ندارد؛ این فرق میکند با مذاکره با فلان دولتی که نه چنین امکاناتی دارد، نه چنان انگیزهای دارد؛ اینها با همدیگر متفاوت است، این را نمیفهمند."
(بیانات مقام معظم رهبری در دیدار فرماندهان و کارکنان نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و خانوادههای آنان 1394/۰۷/۱۵)
مقام و قدرت ، مسئولیت می آورد ، دردسر می آورد، دغدغه ی خدمت می آورد،اگر غیر از این باشد خیانت می آورد.
کسی که قدرت را برای قدرت، و مقام را برای مقام بخواهند ، عاقبت کشور میفروشد به بهای قدرت بیشتر . دشمن از افراد تشنه ی مقام و قدرت به عنوان ابزار جاسوسی خود استفاده می کند، برای کسب منافع هر چه بیشتر برای کشورش، و جاسوس کشور را میفروشد برای کسب منافع بیشتر برای خودش! همین معادله ی ساده منجربه تصمیم سازی هایی میشود در ظاهر مطابق خواست ما اما درباطن حامی منافع دشمنان است.
ایران کشوریست که در تاریخ خود بارها و بارها شاهد نفوذ دشمنان در اثر بی لیاقتی و بی کفایتی پادشاهان و مسئولانی بوده که همواره به دشمنان خوشبین بوده اند اما وقتی با وجود تعدد نمونه های تاریخی نفوذ درایران، بازهم امروز می شنویم که در تیم مذاکره کننده هسته ای ایران با تیم 5+1 ،4 نفر از همراهان و تصمیم سازان طرف ایرانی در این مذاکران جاسوس دشمن بوده اند، چگونه این مورد را میشود توجیه کرد؟
آیا مسئولان ما در انتخاب تیم مذاکره کننده تجربه کافی نداشته اند؟ یا همچون گذشتگان به دشمنان خوشبین اند؟ ایرانی که تحت نفوذ و جاسوسی عهدنامه گلستان وعهدنامه ننگین ترکمنچای را متعهد میشود، چرا باید بازهم، تحت نفوذ برجام را متعهد شود؟ و چرا در برابر این دشمنان قسم خورده نباید با نهایت دقت و وجدان تیمی را راهی مذاکرات کرد که احتمال نفوذ در آن نرود؟ چرا هایی که مسئولان باید به آن پاسخ دهند.
مسئله جاسوسی آن هم درچنین سطحی از مسائل حیاتی و امنیتی کشور، مسئله ی ساده ای نیست. هر کسی که به منافع ملی ایران ذره ای اعتقاد داشته باشد نمی تواند از کنار این خبر ساده بگذرد. اکنون این حق مردم شریف ایران است که از جزییات جریان جاسوسی در تیم مذاکرات هسته ای و نحوه ی محکومیت آن ها، که در زمره خائنین به کشور قرار دارند، قرار بگیرند.
ایران جایی برای این خائنین در خود ندارد. اشد مجازات این خائنین و پاسخگو بودن مسئولین مربوطه دراین رابطه، مطالبه ی هر ایرانی نگران منافع ملی است.