روغنی مخصوص خودکشی شیک و پردرد

 به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، روغن کانولا عملا به یکی از انتخاب‌های نخست در صنعت فرآوری غذا تبدیل شده است. چه در مایونز، چیپس، چاشنی‌های سالاد و تنقلات دیگر، اما خطرات سلامت استفاده از این روغن ممکن است فراتر از تصور ما باشد.

اما چرا باید از محصولی که فواید سلامت چندانی برای ما ندارد، در این حد گسترده در صنایع غذایی استفاده شود؟ همانند بسیاری از موادی که به گزینه‌های دیگر ترجیح داده می‌شوند، قیمت عامل کلیدی است. کشت و تولید روغن کانولا فوق‌العاده ارزان تمام می‌شود. از آنجایی که کانولا یک محصول اصلاح شده ژنتیکی است، حشرات به آن نزدیک نمی‌شوند و رشد آن بسیار آسان‌تر است. به گزارش «لیو لاوفروت»، روغن کانولا برای نخستین بار در اوایل دهه ۱۹۷۰ به عنوان یک روغن طبیعی معرفی شد، اما در سال ۱۹۹۵ نسخه اصلاح شده ژنتیکی این محصول روانه بازار شد. تا سال ۲۰۰۹، بیش از ۹۰ درصد محصول روغن کانولا کانادا از نظر ژنتیکی مهندسی شده بود. در شرایطی که روغن کانولا به عنوان یک روغن سالم، با محتوای چربی‎های‌اشباع کم و منبعی برای اسید‌های چرب امگا-۳ روانه بازار شد، اما در حال حاضر به نظر می‌رسد فاصله بسیاری با این شرایط دارد. روغن کانولا نه تنها از نظر ژنتیکی اصلاح شده، بلکه روند پردازش و پالایش قابل توجهی را نیز پشت سر می‎گذارد که هر دو می‌توانند به شکل‌‎گیری مشکلات سلامت در بدن منجر شوند.

تمام روغن‌ها به استثنای آن‌هایی که به روش فشار سرد تهیه شده یا فوق بکر هستند، پالایش می‌شوند. این فرآیند با کمک دما‌های بالا یا استفاده از مواد شیمیایی که می‎توانند به بدن انسان آسیب برسانند، انجام می‌شود. همچنین، باید به فرآیند دئودوریزاسیون اشاره کرد. به دلیل اینکه روغن کانولا از محتوای اسید‌های چرب امگا-۳ بالایی برخوردار است، در مجاورت با اکسیژن و دما‌های بالا به راحتی دچار فساد و بوی بد می‌شود. فرآیند دئودوریزاسیون استاندارد بخش بزرگی از اسید‌های چرب امگا-۳ را با تبدیل آن‌ها به اسید‌های چرب ترانس حذف می‌کند. اگر هر گونه روغن گیاهی که به واسطه نور و حرارت اکسید شده است را مصرف کنید، بافت‌های بدن خود را نیز در برابر محصولات اکسید شده و فاسد قرار می‌دهید. این شرایط به بیماری‌های انحطاطی و التهاب مزمن منجر می‌‎شود.

تقریبا تمامی روغن‌های کانولا از محصولات اصلاح ژنتیکی شده تهیه می‌شوند. بیش از ۹۰ درصد تمام روغن‌های کانولا از محصولاتی که از نظر ژنتیکی مهندسی شده‌اند، تولید می‌شوند. در شرایطی که اصلاح ژنتیکی در کاهش محتوای اسید اروسیک موفق بوده است، اما موجب افزایش اسید اولئیک شده است. اسید اولئیک با برخی نگرانی‌های سلامت مانند موارد زیر پیوند خورده است:

- آهنگ کند رشد (استفاده از این روغن در شیر خشک نوزادان ممنوع شده است)
- اختلال در پلاکت‌های خون
- آسیب ناشی از رادیکال‌های آزاد
- افزایش خطر ابتلا به برخی انواع سرطان

 

همچنین، غذا‌های اصلاح شده ژنتیکی خطر برخی نگرانی‌های سلامت دیگر مانند واکنش‌های آلرژیک، سرکوب سیستم ایمنی، سمیت و کمبود مواد مغذی در غذا‌های مصرفی را به همراه دارند.

روغن کانولا در مواجهه با نور، گرما و فشار بسیار ناپایدار است که موجب اکسید شدن و انتشار رادیکال‌های آزاد درون بدن می‎شود. روغن کانولا در مواجهه با حرارت سطوح بالایی از بوتادین، بنزن، آکرولئین، فرمالدئید و دیگر ترکیبات مضر را تولید می‌کند. این مواد شیمیایی در ترکیب با افزایش رادیکال‌های آزاد محیطی عالی برای رشد سرطان را فراهم می‌کنند. طی یک مطالعه پژوهشگران دریافتند سلول‌های سرطانی از اسید اولئیک موجود در روغن کانولا تغذیه می‌کنند. این اسید موجب می‌شود تا سلول‌های سرطانی قوی‌تر شده و حالت بدخیمی خود را حفظ کنند. برخی مطالعات دیگر نیز نشان داده‌اند که اسید اولئیک به پیشرفت تومور‌ها کمک می‌کند. با توجه به میزان بالای رادیکال‌های آزاد منتشر شده پس از حرارت دیدن روغن کانولا، جای شگفتی نیست که این روغن محرکی برای رشد سرطان محسوب شود. رادیکال‌های آزاد مواد شیمیایی واکنشی هستند که نقش مهمی در جهش سلول‌های سرطانی دارند.

در شرایطی که اصلاح ژنتیکی سطوح اسید اروسیک را در روغن کانولا کاهش داده است، اما همچنان منبع خوبی برای آن محسوب می‌شود. اسید اروسیک یک اسید چرب است که با آسیب قلبی، به ویژه بیماری کشان (Keshan disease) مرتبط است. نتایج یک مطالعه نشان داد در مناطقی که مردم مستعد ابتلا به بیماری کشان بودند، سطوح اسید اروسیک بالاتر و سطوح سلنیم پایین‌تر بوده است. روغن‌های هیدروژنه، مانند روغن کانولا، به واسطه ایجاد سطوح بالای التهاب در بدن و همچنین کلسیفیکاسیون یا تجمع کلسیم در سرخرگ‎ها شناخته شده هستند. هر دو مورد از عوامل خطرآفرین برای بیماری قلبی عروقی به شمار می‌روند.

مطالعه‌ای جدید در دانشگاه تمپل که در نشریه Scientific Reports منتشر شد، روغن کانولا را با کاهش حافظه و یادگیری و در نتیجه افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر، شایع‌ترین شکل زوال عقل، پیوند داده بود. پژوهشگران دریافتند که مغز موش‌هایی که روغن کانولا مصرف می‌کردند دارای مقادیر بالاتری از پلاک‌های آمیلوئید و کاهش ارتباط بین نورون‌های مغزی است.

روغن کانولا به عنوان یک ماده غذایی التهاب‌آفرین می‌تواند به عملکرد ضعیف مغز منجر شود. همانگونه که می‌دانید، التهاب مزمن برای بدن مضر است. این شرایط به جای محافظت از سلول‌ها، رگ‌های خونی و بافت‌های سالم به آن‌ها حمله می‌کند. التهاب مزمن می‌تواند تولید انرژی در سلول‌های مغزی را متوقف کرده و در عملکرد نورون‌ها نیز اختلال ایجاد کند که می‌تواند زمینه‌ساز شکل‌گیری اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی، اضطراب، مغز مه‌آلود، افسردگی، از دست دادن حافظه و بیماری آلزایمر شود.

چند مطالعه نشان داده‌اند که روغن کانولا و برخی روغن‌های گیاهی دیگر طول عمر سوژه‌های حیوانی مستعد سکته مغزی و پرفشاری خون را کاهش می‌دهند. نتایج یک مطالعه نشان داد موش‌هایی که دارای فشار خون بالا و مستعد ابتلا به سکته مغزی بودند، به واسطه تغذیه با روغن کانولا به عنوان تنها منبع چربی زودتر مردند. در مقابل، موش‌هایی که با روغن‌هایی غیر از کانولا تغذیه شده بودند، طول عمر بیشتری داشتند. نتایج مطالعه‌ای دیگر که در نشریه Toxicology Letters منتشر شد نیز نشان داد که روغن کانولا مدت زمان انعقاد خون را کاهش داده و شکنندگی در غشا‌های گلبول‌های قرمز را افزایش می‌دهد که ممکن است محرک سکته مغزی در سوژه‌های حیوانی مستعد ابتلا به این شرایط شود.

به عنوان یک محصول اصلاح شده ژنتیکی، روغن کانولا ممکن است به کبد و کلیه‌های انسان آسیب برساند. یک بررسی در سال ۲۰۱۱ که ۱۹ مطالعه مختلف با حضور سوژه‌های پستاندار تغذیه شده با سویا و ذرت اصلاح شده ژنتیکی طی یک بازه زمانی ۹۰ روزه را شامل می‌شد، نشان داد که این مواد غذایی می‌توانند در عملکرد کبد و کلیه‌ها اختلال ایجاد کنند. این بررسی که در نشریه Environmental Sciences Europe منتشر شد، نشان داد که عملکرد کلیه‌ها تا ۴۳/۵ درصد و عملکرد کبد تا ۳۰/۸ درصد کاهش داشته است. اگر قصد سم‌زدایی اندام‌های بدن برای ارائه عملکرد درست را دارید، بهتر است از روغن کانولا و دیگر محصولات اصلاح شده ژنتیکی پرهیز کنید.

اسید اروسیک در روغن کانولا دلیل اصلی ممنوع شدن استفاده از این محصول در شیر خشک نوزادان بوده است. نوزادان توانایی تجزیه درست اسید اروسیک را ندارند و از این رو برای آن‌ها مضر است. سازمان غذا و داروی آمریکا استفاده از روغن کانولا در تولید شیر خشک نوزادان را ممنوع اعلام کرده است.

 

منبع: کیهان