به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو به نقل از روابط عمومی سیزدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان، شانزدهمین روز از سیزدهمین جشنواره موسیقی جوان روز بیست و چهارم مرداد ماه تالار رودکی با بخش «آفرینش در تک نوازی» برگزار شد. در این روز نوازندگان ساز‌های سنتور، کمانچه، نی، تار و سه تار نفرات راه یافته به مرحله نهایی مقابل هیأت داورانی متشکل از حسین علیزاده، سیامک جهانگیری، محمدرضا فیاض و احسان ذبیحی فر قرار گرفتند به اجرای قطعات خود پرداختند.
بر اساس این گزارش، جشنواره در بخش اول با حضور نوازندگان ساز تار کار خود را آغاز کرد که کامیار روشنکار از رده سنی الف. تنها شرکت کننده این بخش بود. سپس نوبت به ساز کمانچه رسید و یونس غلام زاده علم و پیام سرپرست یکتا از رده سنی ج. مقابل هیأت داوران قرار گرفتند و به اجرای قطعات خود پرداختند. در بخش ساز سه تار نیز نیما ابراهیمی از رده سنی ب. و بهرنگ کاکی صحنه از رده سنی ج. مقابل هیأت داوران قرار گرفتند و به اجرای قطعات خود پرداختند.
در بخش سنتور، عارف شاهدی نواز از رده سنی الف. به روی صحنه آمد و قطعات خود را اجرا کرد. پس از او، مرتضی تقوی آلاشتی و کاوان کریمی از رده سنی ب. و امیرآرش قاسمی کرمانی از رده سنی ج. به نوبت به روی صحنه حاضر شدند و قطعات خود را اجرا کردند. بخش نی نیز به دلیل غیبت شرکت کننده این بخش برگزار نشد. حسین بلالی از اصفهان و محسن میرزایی از فردیس غایبان روز شانزدهم جشنواره بودند.
بخش دوم و پایانی روز شانزدهم جشنواره، به نشست نقد و بررسی اجرا‌ها اختصاص داشت و هیأت داوران اجرا‌ها را مورد بررسی قرار دادند. حسین علیزاده، سیامک جهانگیری، محمدرضا فیاض، احسان ذبیحی فر و هومان اسعدی در این نشست حضور داشتند.
نشست نقد و بررسی اجرا‌های روز پنجم بخش موسیقی دستگاهی در بخش آفرینش در تکنوازی، عصر روز پنج‌شنبه بیست و چهارم مردادماه و با حضور هومان اسعدی (دبیر جشنواره)، حسین علیزاده، سیامک جهانگیری، محمدرضا فیاض و احسان ذبیحی فر (اعضای هیأت داوران) در تالار رودکی برگزار شد.
هر اتفاق و تغییری حتما باید نگاه هنری در آن وجود داشته باشد
حسین علیزاده عضو هیأت داوران بخش موسیقی دستگاهی در بخش آفرینش درتکنوازی پیرامون اجرا‌های به صحنه گفت: این دومین سالی است که بخش «آفرینش در تک نوازی» به جشنواره موسیقی جوان اضافه شده و اجرا‌های امسال نسبت به سال گذشته بسیار بهتر بود. به هر صورت در هر رقابتی تعدادی از شرکت‌کنندگان به عنوان نفرات برتر انتخاب می‌شوند و تفاوت فاحشی بین فردی که مقامی کسب می‌کند و فردی که مقامی به دست نمی‌آورد وجود ندارد و این یک مسئله طبیعی است. از نظر من تمام شما نوازندگان جوان برنده هستید به دلیل اینکه تمام اعضای هیأت داوران از اجرا‌های شما لذت بردیم.
وی افزود: این بخش از جشنواره یک جرأت و جسارتی به نوازندگان می‌دهد که بتوانند آن چیزی که فکر می‌کنند را انجام دهند و آن فکر صرفا به آن‌ها دیکته نمی‌شود. عده‌ای از نوازندگان امروز معمار‌های عجیبی بودند و ساختمان‌هایی که ساخته بودند تمام زوایای آن با هم توازن نداشت. عده‌ای از نوازندگان نیز با احتیاط بیشتر پایشان را از خط قرمز فراتر می‌گذاشتند و عده‌ای نیز بی مهابا کار کردند، اما نتیجه خوبی گرفتند. هر اتفاق و تغییری حتما باید نگاه هنری در آن وجود داشته و تأثیرگذار باشد.
حسین علیزاده در پایان خاطرنشان کرد: یکی از نکات جالب اجرا‌های امروز این بود که نوازندگان سنتور دارای ابعاد ذهنی بیشتری از خودشان بودند و یک بخشی از آن مربوط به سازشان است که می‌توانند فضای بیشتری را با آن بسازند. اما عده‌ای از دوستان از این جهت که آن چیزی که می‌بینند پیاده می‌کنند، بسیار موفق بودند و مشخص بود که از عهده فانتری‌های خودشان برمی‌آمدند و آن‌ها را انجام می‌دادند.
بخش «آفرینش در تک نوازی» انتخاب هوشیارانه‌ای بود
محمدرضا فیاض دیگر عضو هیأت داوران بخش موسیقی دستگاهی در بخش آفرینش در تکنوازی در مورداجرا‌های این بخش گفت: در ابتدا می‌خواهم از دوست عزیزم جناب آقای هومان اسعدی دبیر جشنواره موسیقی جوان به دلیل ساماندهی این بخش در جشنواره تشکر کنم. انتخاب بسیار هوشیارانه‌ای بود به دلیل اینکه در این جشنواره می‌توان جمع‌بندی درستی از واقعیت‌های جاری موسیقی را نیز در نظر گرفت و در عین حال رو به آینده داشت که افق‌های پیشرو چه می‌تواند باشد.
وی افزود: بنده تعبیر مهندسی زمان را می‌پسندم به دلیل اینکه زمانی که می‌تواند در سکوت بگذرد، شما یک زمانی در اختیارتان است پس مهم این است که شما در این زمان چه سازه‌هایی می‌گذارید و از چه ایده‌هایی استفاده می‌کنید. شما برای اجرای قطعاتتان حدود ۱۲ دقیقه فرصت دارید که سازه‌های صوتی خودتان را ارائه دهید. سازه‌هایی که می‌خواهد در عین حالی که به مباحث فرهنگی ایران تکیه داده باشد، اما سازه‌های شخصی خودتان باشد. برای چنین فرآیندی باید ذهن کل نگر داشت و من این ذهن را در مقابل ذهن جز نگر قرار می‌دهم. به هر حال پیشبرد یک مسیر و سازندگی تنها در زمانی است که مؤلف همزمان بتواند از بین دو اندیشه مختلف نوسان کند. همچنین از طرفی بتواند جزئیات بسیار ریزی را ببیند و بصورت بسیار مینیاتوری بتواند به کوچک‌ترین عناصر تکیه کند و از طرفی نیز حتما بتواند کل نگر باشد و هر دو آسیب ممکن است دست به گریبان ما شوند. بنده می‌توانم یک توصیه دوستانه به شما کنم و آن این است که همزمان شخصیت خودتان را در جهت جز نگر و کل نگر بودن توسعه دهید.
پرت شدن به یک نقطه دیگر با کلید واژه جسارت
سیامک جهانگیری نیز عضو دیگر هیأت داوران در بخش آفرینش در تکنوازی در مورد اجرا‌های امروز گفت:ما با یک ظرفیت مشخص موسیقیایی و همچنین ساز‌هایی که کاربرد خاص خودشان را دارند روبه رو هستیم و بخش‌هایی که در اجرا‌ها شنیدیم این بود که عده‌ای از نوازندگان در ایده‌های شکل گرفته خیلی وام‌دار اتفاقات شنیداری شان هستند و کمتر از این دامنه خارج می‌شوند و یا این جسارت را به خرج می‌دهند که خودشان را به نقطه‌ای دیگر پرت کنند و از آن چیزی که به عنوان یک ظرف محتوایی وجود دارد، خودشان را به نقطه‌ای برسانند که شاید بتواند اولین قدم‌هایی باشد که بشود مؤلفه‌های نوازندگی این نوازندگان شود.
وی ادامه داد: دست پیدا کردن به این جریان از همین نقطه‌ای شروع می‌شود که شما کم و بیش با آن در پچالش قرار گرفتید و خودتان را در داخل این ظرف قرار می‌دهید. پیشنهاد من به شما این است که آن چیزی که به عنوان یک محتوا در اختیار دارید را مقداری بیشتر با آن کلنجار روید و به این موضوع اکتفا نکنید که ایده‌هایی که بسیار زیبا و دلچسب است، تمام دست‌مایه ایده‌هایتان شود. در مواقعی که ما یک زمان حدودا ۱۲ دقیقه‌ای برای اجرا داریم، خیلی مهم است که اتفاق موسیقایی در این مدت طوری پیش رود که تمام مجموعه یک اجرای خوب را با خودش داشته باشد. یعنی تکنیک، ذهنیت، نگاه موسیقایی و برنامه شما بتواند با خودش یک فراز و نشیبی را برای مخاطبینش به همراه داشته باشد.
احسان ذبیحی فر عضو دیگر هیأت داوران بخش موسیقی دستگاهی در مورد اجرا‌های این بخش گفت: بنده احساس می‌کنم که این قسمت از جشنواره که به تازگی در جدول برنامه‌های جشنواره موسیقی جوان اضافه شده است، شاید مهم‌ترین چیزی است که باید در موسیقی ایرانی به آن توجه کنیم و این بخش به صورت رسمی و جدی به آن می‌پردازد. همه ما ساز می‌نوازیم و موسیقی ایرانی را کار می‌کنیم تا در نهایت بتوانیم خلاق باشیم؛ قرار نیست فقط کلاس برویم و ساز بنوازیم بلکه ما باید سازبنوازیم تا در نهایت بتوانیم به ساز خودمان اشراف داشته باشیم.
وی در پایان افزود: تمام اساتیدی که در نسل‌های گذشته موسیقی ایرانی را کار کرده‌اند و در حال حاضر نیز مشغول فعالیت هستند، تنها به دلیل اینکه خلاق بوده‌اند آن‌ها را می‌شناسیم. من فکر می‌کنم وجود این بخش در جشنواره یک اتفاق ویژه است که به طور حرفه‌ای به این موضوع می‌پردازد و همگان را به این موضوع دعوت می‌کند که همه ما باید روی این موضوع کار کنیم.
سیزدهمین جشنوارۀ ملی موسیقی جوان با دبیری هومان اسعدی و با مشارکت اساتید موسیقی کشور توسط انجمن موسیقی ایران، با حمایت معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دفتر موسیقی و با همکاری بنیاد رودکی از تاریخ ۵ مردادماه تا ۵ شهریورماه سال جاری در تالار رودکی تهران در حال برگزاری است.
بر اساس این گزارش، جشنواره در بخش اول با حضور نوازندگان ساز تار کار خود را آغاز کرد که کامیار روشنکار از رده سنی الف. تنها شرکت کننده این بخش بود. سپس نوبت به ساز کمانچه رسید و یونس غلام زاده علم و پیام سرپرست یکتا از رده سنی ج. مقابل هیأت داوران قرار گرفتند و به اجرای قطعات خود پرداختند. در بخش ساز سه تار نیز نیما ابراهیمی از رده سنی ب. و بهرنگ کاکی صحنه از رده سنی ج. مقابل هیأت داوران قرار گرفتند و به اجرای قطعات خود پرداختند.
در بخش سنتور، عارف شاهدی نواز از رده سنی الف. به روی صحنه آمد و قطعات خود را اجرا کرد. پس از او، مرتضی تقوی آلاشتی و کاوان کریمی از رده سنی ب. و امیرآرش قاسمی کرمانی از رده سنی ج. به نوبت به روی صحنه حاضر شدند و قطعات خود را اجرا کردند. بخش نی نیز به دلیل غیبت شرکت کننده این بخش برگزار نشد. حسین بلالی از اصفهان و محسن میرزایی از فردیس غایبان روز شانزدهم جشنواره بودند.
بخش دوم و پایانی روز شانزدهم جشنواره، به نشست نقد و بررسی اجرا‌ها اختصاص داشت و هیأت داوران اجرا‌ها را مورد بررسی قرار دادند. حسین علیزاده، سیامک جهانگیری، محمدرضا فیاض، احسان ذبیحی فر و هومان اسعدی در این نشست حضور داشتند.
نشست نقد و بررسی اجرا‌های روز پنجم بخش موسیقی دستگاهی در بخش آفرینش در تکنوازی، عصر روز پنج‌شنبه بیست و چهارم مردادماه و با حضور هومان اسعدی (دبیر جشنواره)، حسین علیزاده، سیامک جهانگیری، محمدرضا فیاض و احسان ذبیحی فر (اعضای هیأت داوران) در تالار رودکی برگزار شد.
هر اتفاق و تغییری حتما باید نگاه هنری در آن وجود داشته باشد
حسین علیزاده عضو هیأت داوران بخش موسیقی دستگاهی در بخش آفرینش درتکنوازی پیرامون اجرا‌های به صحنه گفت: این دومین سالی است که بخش «آفرینش در تک نوازی» به جشنواره موسیقی جوان اضافه شده و اجرا‌های امسال نسبت به سال گذشته بسیار بهتر بود. به هر صورت در هر رقابتی تعدادی از شرکت‌کنندگان به عنوان نفرات برتر انتخاب می‌شوند و تفاوت فاحشی بین فردی که مقامی کسب می‌کند و فردی که مقامی به دست نمی‌آورد وجود ندارد و این یک مسئله طبیعی است. از نظر من تمام شما نوازندگان جوان برنده هستید به دلیل اینکه تمام اعضای هیأت داوران از اجرا‌های شما لذت بردیم.
وی افزود: این بخش از جشنواره یک جرأت و جسارتی به نوازندگان می‌دهد که بتوانند آن چیزی که فکر می‌کنند را انجام دهند و آن فکر صرفا به آن‌ها دیکته نمی‌شود. عده‌ای از نوازندگان امروز معمار‌های عجیبی بودند و ساختمان‌هایی که ساخته بودند تمام زوایای آن با هم توازن نداشت. عده‌ای از نوازندگان نیز با احتیاط بیشتر پایشان را از خط قرمز فراتر می‌گذاشتند و عده‌ای نیز بی مهابا کار کردند، اما نتیجه خوبی گرفتند. هر اتفاق و تغییری حتما باید نگاه هنری در آن وجود داشته و تأثیرگذار باشد.
حسین علیزاده در پایان خاطرنشان کرد: یکی از نکات جالب اجرا‌های امروز این بود که نوازندگان سنتور دارای ابعاد ذهنی بیشتری از خودشان بودند و یک بخشی از آن مربوط به سازشان است که می‌توانند فضای بیشتری را با آن بسازند. اما عده‌ای از دوستان از این جهت که آن چیزی که می‌بینند پیاده می‌کنند، بسیار موفق بودند و مشخص بود که از عهده فانتری‌های خودشان برمی‌آمدند و آن‌ها را انجام می‌دادند.
بخش «آفرینش در تک نوازی» انتخاب هوشیارانه‌ای بود
محمدرضا فیاض دیگر عضو هیأت داوران بخش موسیقی دستگاهی در بخش آفرینش در تکنوازی در مورداجرا‌های این بخش گفت: در ابتدا می‌خواهم از دوست عزیزم جناب آقای هومان اسعدی دبیر جشنواره موسیقی جوان به دلیل ساماندهی این بخش در جشنواره تشکر کنم. انتخاب بسیار هوشیارانه‌ای بود به دلیل اینکه در این جشنواره می‌توان جمع‌بندی درستی از واقعیت‌های جاری موسیقی را نیز در نظر گرفت و در عین حال رو به آینده داشت که افق‌های پیشرو چه می‌تواند باشد.
وی افزود: بنده تعبیر مهندسی زمان را می‌پسندم به دلیل اینکه زمانی که می‌تواند در سکوت بگذرد، شما یک زمانی در اختیارتان است پس مهم این است که شما در این زمان چه سازه‌هایی می‌گذارید و از چه ایده‌هایی استفاده می‌کنید. شما برای اجرای قطعاتتان حدود ۱۲ دقیقه فرصت دارید که سازه‌های صوتی خودتان را ارائه دهید. سازه‌هایی که می‌خواهد در عین حالی که به مباحث فرهنگی ایران تکیه داده باشد، اما سازه‌های شخصی خودتان باشد. برای چنین فرآیندی باید ذهن کل نگر داشت و من این ذهن را در مقابل ذهن جز نگر قرار می‌دهم. به هر حال پیشبرد یک مسیر و سازندگی تنها در زمانی است که مؤلف همزمان بتواند از بین دو اندیشه مختلف نوسان کند. همچنین از طرفی بتواند جزئیات بسیار ریزی را ببیند و بصورت بسیار مینیاتوری بتواند به کوچک‌ترین عناصر تکیه کند و از طرفی نیز حتما بتواند کل نگر باشد و هر دو آسیب ممکن است دست به گریبان ما شوند. بنده می‌توانم یک توصیه دوستانه به شما کنم و آن این است که همزمان شخصیت خودتان را در جهت جز نگر و کل نگر بودن توسعه دهید.
پرت شدن به یک نقطه دیگر با کلید واژه جسارت
سیامک جهانگیری نیز عضو دیگر هیأت داوران در بخش آفرینش در تکنوازی در مورد اجرا‌های امروز گفت:ما با یک ظرفیت مشخص موسیقیایی و همچنین ساز‌هایی که کاربرد خاص خودشان را دارند روبه رو هستیم و بخش‌هایی که در اجرا‌ها شنیدیم این بود که عده‌ای از نوازندگان در ایده‌های شکل گرفته خیلی وام‌دار اتفاقات شنیداری شان هستند و کمتر از این دامنه خارج می‌شوند و یا این جسارت را به خرج می‌دهند که خودشان را به نقطه‌ای دیگر پرت کنند و از آن چیزی که به عنوان یک ظرف محتوایی وجود دارد، خودشان را به نقطه‌ای برسانند که شاید بتواند اولین قدم‌هایی باشد که بشود مؤلفه‌های نوازندگی این نوازندگان شود.
وی ادامه داد: دست پیدا کردن به این جریان از همین نقطه‌ای شروع می‌شود که شما کم و بیش با آن در پچالش قرار گرفتید و خودتان را در داخل این ظرف قرار می‌دهید. پیشنهاد من به شما این است که آن چیزی که به عنوان یک محتوا در اختیار دارید را مقداری بیشتر با آن کلنجار روید و به این موضوع اکتفا نکنید که ایده‌هایی که بسیار زیبا و دلچسب است، تمام دست‌مایه ایده‌هایتان شود. در مواقعی که ما یک زمان حدودا ۱۲ دقیقه‌ای برای اجرا داریم، خیلی مهم است که اتفاق موسیقایی در این مدت طوری پیش رود که تمام مجموعه یک اجرای خوب را با خودش داشته باشد. یعنی تکنیک، ذهنیت، نگاه موسیقایی و برنامه شما بتواند با خودش یک فراز و نشیبی را برای مخاطبینش به همراه داشته باشد.
احسان ذبیحی فر عضو دیگر هیأت داوران بخش موسیقی دستگاهی در مورد اجرا‌های این بخش گفت: بنده احساس می‌کنم که این قسمت از جشنواره که به تازگی در جدول برنامه‌های جشنواره موسیقی جوان اضافه شده است، شاید مهم‌ترین چیزی است که باید در موسیقی ایرانی به آن توجه کنیم و این بخش به صورت رسمی و جدی به آن می‌پردازد. همه ما ساز می‌نوازیم و موسیقی ایرانی را کار می‌کنیم تا در نهایت بتوانیم خلاق باشیم؛ قرار نیست فقط کلاس برویم و ساز بنوازیم بلکه ما باید سازبنوازیم تا در نهایت بتوانیم به ساز خودمان اشراف داشته باشیم.
وی در پایان افزود: تمام اساتیدی که در نسل‌های گذشته موسیقی ایرانی را کار کرده‌اند و در حال حاضر نیز مشغول فعالیت هستند، تنها به دلیل اینکه خلاق بوده‌اند آن‌ها را می‌شناسیم. من فکر می‌کنم وجود این بخش در جشنواره یک اتفاق ویژه است که به طور حرفه‌ای به این موضوع می‌پردازد و همگان را به این موضوع دعوت می‌کند که همه ما باید روی این موضوع کار کنیم.
سیزدهمین جشنوارۀ ملی موسیقی جوان با دبیری هومان اسعدی و با مشارکت اساتید موسیقی کشور توسط انجمن موسیقی ایران، با حمایت معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دفتر موسیقی و با همکاری بنیاد رودکی از تاریخ ۵ مردادماه تا ۵ شهریورماه سال جاری در تالار رودکی تهران در حال برگزاری است.
ارسال نظرات