به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، هواپیمایی دلتای آمریکا صحنه‌های غیراخلاقی همجنسبازی حذف شده در دو فیلم «بوک اسمارت» و «راکت من» در نسخه‌های قابل پخش در هواپیماهای مسافربری‌اش را بازمی‌گرداند.
این شرکت هواپیمایی وجود این صحنه‌های معاشقه و مبتذل همجنسبازها را چنین توجیه کرده که از صحنه‌های کلیدی فیلم هستند که توسط شخصیت‌های اصلی فیلم‌ها بازی شده‌اند و همین را بهانه بازگرداندن و پخش نسخه بدون ادیت کرده است.
این در حالیست که بسیاری از منتقدان این بهانه را بی‌اساس خوانده و دلیل اصلی این اقدام را صرفا به نیت جلب و جذب مشتری بیشتر عنوان کرده‌اند.
«اِما پروتیس» سخنگوی شرکت هواپیمایی دلتا در این مورد می‌گوید: ما فورا پروسه‌ای جدید را برای مدیریت اینچنین شرایط و محتواهایی را برای ارتقاء سطح کیفی بخش سرگرمی پروازهای دلتا ایجاد کرده‌ایم.
او در ادامه گفت: استودیوها اغلب ویدیوها را به دو شکل ارائه می‌دهند: یک نسخه جهت نمایش در سالن‌های سینما که نسخه اصلی محسوب می‌شود و یک نسخه ادیت شده. ما نسخه ادیت شده را انتخاب کردیم حالا تشخیص داده‌ایم که لزومی برای حذف صحنه‌های روابط [همجنس‌گراها] در دو فیلم وجود ندارد. ما در تلاش هستیم تا از عدم وقوع مجدد اینچنین مساله‌ای اطمینان حاصل کنیم.
او افزود: حالا استودیو توافق کرده که تمام صحنه‌های معاشقه [همجنس‌گراها] را در نسخه اصلی دو فیلم «بوک اسمارت» و «راکت من» به ما برگرداند تا در اسرع وقت نسخه ادیت نشده در پروازها برای مسافران پخش شود.
این در حالیست که با وجود برگرداندن صحنه‌های غیراخلاقی همجنسگرایان برای پخش در هواپیماهای مسافربری دلتا، هنوز اصل پذیرش قانونی، عرفی، اجتماعی و فرهنگی همجنس‌بازان در بسیاری از ایالت‌های آمریکا با چالش جدی مواجه است و تنها در سه ایالت ورمونت، ماساچوست و نیویورک ازدواج همجنسبازها قانونی اعلام شده است.
در جدیدترین تحقیقی که خود غربی‌ها برای اثبات مبنای فیزیولوژیکی همجنسبازی انجام دادند هیچ گونه ژنی در ارتباط با این موضوع یافت نشد. بررسی ژنتیکی حدود پانصد هزار نفر در بریتانیا و آمریکا نشان داد که هیچ ژن منفردی برای همجنسبازی وجود ندارد. برای این تحقیق از داده‌های بیوبانک بریتانیا و شرکت آمریکایی «23andMe» استفاده شده و نتایج آن در نشریه ساینس منتشر شده است.
برای این تحقیق، پژوهشگران دانشگاه هاروارد و ام‌آی‌تی، تمام محتوای ژنتیکی (ژنوم) نزدیک به نیم میلیون نفر را در بریتانیا و آمریکا بررسی کردند و از هر کس سوال کردند که آیا منحصرا همجنس‌گرا است یا با جنس مخالف هم همسری می‌کند.
پروفسور بن نیل متخصص ژنتیک تحلیلی در بیمارستان عمومی ماساچوست که در این پژوهش همکاری داشته گفت: حتی یک ژن همجنس‌گرایی وجود ندارد و آزمایش ژنتیک نمی‌تواند رفتار همجنس‌گرایانه را تشخیص دهد.
دیوید کورتیس پروفسور ژنتیک در دانشگاه یوسی‌ال در لندن هم گفت: این پژوهش به وضوح نشان داد که چیزی به اسم ژن همجنس‌گرایی وجود ندارد. هیچ واریاسیون ژنتیکی در جمعیت وجود ندارد که تاثیری بر گرایش جنسی داشته باشد. بر عکس، آنچه می‌بینیم این است که تعداد زیادی واریاسیون ارتباط بی‌اندازه اندکی دارند.