سازمان سینمایی در رابطه با مستند «ایکسونامی» و عدم صدور مجوز برای این اثر به دنبال چیست؟ و چرا وقتی سازندگان این مستند از اوائل آبان ماه درخواست مجوز کردند از سوی این سازمان اقدامی نشده است؟
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، مستند «ایکسونامی» که با محتوای افشاگرانه در رابطه با فضای اخلاقی و فرهنگی جامعه آمریکا اینروزها اکرانش در دانشگاه ها و مراکز فرهنگی با استقبال بالا مواجه شده است با واکنش سیازمان سینمایی مبنی بر مجوز نداشتن این فیلم در سازمان سینمایی در رابطه با مستند «ایکسونامی» و عدم صدور مجوز برای این اثر به دنبال چیست؟ و چرا وقتی سازندگان این مستند از اوائل ابان ماه درخواست مجوز کردند از سوی این سازمان اقدامی نشده است؟
چرا نمایش این مستند برای جمعی از طلاب و دانشجویان همراه با نشستهای تحلیلی و نقد و بررسی برای مدیران سازمان سنمایی و برخی کانالهای در اختیارشان تا این اندازه گران تمام شده است؟
مگر نخستین بار است که مستندی بدون داشتن مجوز اکران شده است؟ دهها اثر مستند بدون اطلاع مجموعه سازمان سینمایی اکران شده و میشوند. چرا تاکنون در این زمینه جنجالی راه نیافتاده است؟
چرا وقتی مستندی در همین روزها که مجموعه شما به صورت پنهان و آشکار مستند «ایکسونامی» را متهم به رفتار غیرقانونی میکند بدون دریافت مجوز اکران شده و صدایی از شما در نیامده است؟ برای همین مستند، اتفاقا در یکی از نشستها و برنامههای اکرانش معاون نظارت و ارشیابی سازمان سینمایی هم حضور داشته اند. مگر مفاد آئین نامه اجرایی اکران آثار سینمایی و مستند استثنابردار است؟ موضوع و مضمونش هم به دلیل پرداختن به شورشهای مشهد و اسلامشهر در دهه ۷۰ و ارجاعات و کنایههای سیاسی و اجتماعی آن ملتهب و حساس هم بوده است. جالب اینکه این مستند در دو سه روز گذشته همزمان با مستند «ایکسونامی» در یکی از دانشگاهها هم اکران شده است. این تناقض فاحش و رفتار دوگانه سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی چه معنا دارد؟ ایا حکایت همان رفتار دوگانهای است که در یکسو اصرار دارند فیلمهای توقیفی برخلاف آئین نامهها و مصوبات نشان دهند و در سوی دیگر فیلمهایی چون «دیدن این فیلم جرم است» را توقیف و بایکوت کنند؟ واقعا در سازمان سینمایی چه خبر است؟ نمایش مستند «خاتمه» بدون مجوزهای لازم در جشنواره حقیقت یادمان نرفته است- مستندی که بی پروا و با رکیکترین کلمات و فحاشی خشونت خانگی علیه دختری افغان را در ایران در طول مدت دو سال و فراز و نشیبهای پرونده اش در اورژانس اجتماعی بهزیستی را نشان میداد؟ حال چه شده است مستندی منتقدانه و جامعه شناسانه گوشهای از چرک دمل کشور آمریکا را نشان داد به بهانههای ساختگی برایش فضاسازی میکنید؟ مستند آیدین همین دو ماه پیش رونمایی شد بدون اینکه مجوزی داشته باشد. یا مستند بلند «در آستانه بامداد» ساخته مختار شکریپور که به تازگی رونمایی شده است؛ و گفته میشود: همه مستندهای جشنواره سینماحقیقت بدون مجوز در ایام جشنواره اکران میشوند چرا؟ اگر اهتمام شما برای اجرای آئین نامه است پس چرا این تعداد از آثار مستند و دهها مستند دیگر همواره اکران شده و میشوند، ولی آب از آب تکان نمیخورد و صدایی از آن سازمان بیرون نمیآید. مشکل شما با اکران خصوصی مستند ایکسونامی آن هم برای گروه مخاطبان خاص- دانشجویان و طلاب و نخبگان- ناشی از چیست؟ ایا موضوع و محتوای انقلابی و افشاگرانه آن در رابطه با فضای اخلاقی و فرهنگی جامعه آمریکا و ضدیتش علیه سند ۲۰۳۰ شما را ناراحت کرده؟ یا مشکل فراتر از یک اثر مستند است و دنبال بهانهای بودید تا حوزه هنری را به چالش بکشید و امتیازگیری کنید؟ کاش سازمان سینمایی به توجه جایگاه که دارد حدود انصاف و عدالت را رعایت میکرد و با ایرادات ساختگی و منیتها و منویات غیرفرهنگی و ملاحظات سیاسی و پشت پرده برای سینما و جامعه تا بدین حد هزینه نمیتراشید.