دانشمندان آزمایشگاه ADASE استکهلم راهی برای بهبود کیفیت ترسیم عمق یافتند که واقعیت مجازی و گرافیک کامپیوتری را واقعیتر میکند.
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، وقتی عکس میگیریم، اطلاعات بصری مربوط به اشیاء اطراف خود را با پیکسلهای مختلف موجود در تصویر که حاوی رنگ قسمتهایی از جسم است، ضبط میکنیم. ترسیمهای عمق (یک تصویر مربوط به فاصله بین سطح اجسام تا نقطه دید است) تصاویری هستند که اطلاعات مکانی را ضبط میکنند و پیسکلهای آنها شامل فاصله دوربین تا نقاط مربوط به فضا است. برنامههایی مانند گرافیک کامپیوتر، واقعیت افزوده یا واقعیت مجازی از اصلاحات مکانی برای بازسازی یک شی ۳ بعدی استفاده کرده و برای مثال آنرا روی صفحه رایانه نمایش میدهند.
یکی از مسائل مربوط به ترسیمهای عمق این است که وضوح آنها، یعنی فرکانس مکانی اندازهگیریهای فاصله، برای بازیابی شکل با کیفیت بالا از اجسام کافی نیست و باعث میشود بازسازیهای مجازی، غیرواقعی باشند. محققان با چالش پیداکردن راهی برای بدست آوردن ترسیمهای عمق با وضوح بالا از ترسیمهای عمق با وضوح پایین روبرو هستند.
دانشمندان استکهلم برنامه دارند تا کیفیت بازسازی را با استفاده از یک روش جدید نزدیک به درک انسان، بدست آورند. آموزش یک شبکه عصبی مصنوعی برای ارزیابی کیفیت؛ یک روش فوق العاده است که ترسیمهای عمق با وضوح بالا ایجاد کرده و تا حد زیادی از روشهای موجود در کیفیت بصری فراتر است. هنگام برخورد با ترسیم عمق ابتدا باید عملکرد روشهای مختلف و سپس بازخوردها را برای نتیجه بهتر بررسی کرد. این روش کاملا متفاوت است. گرافیکی که با این روش بدست میآید بسیار واقعی به نظر میرسد و این گروه امیدوار است تا روش آنها کاربردهای گسترده تری پیدا کند.