به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، نشست خبری فیلم «خروج» به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا با حضور کارگردان، حبیب والی نژاد (تهیهکننده)، با حضور آرش خوشخو (منتقد)، با اجرای محمود گبرلو جمعه هجدهم بهمن ماه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
فرامرز قریبیان، پانته آ. پناهی ها، جهانگیر الماسی، مهدی فقیه، محسن صادقی نسب، محمد فیلی، آتش تقی پور، اکبر رحمتی، رامین پور ایمان، حمید ابراهیمی، مسعود رحیم پور، علیرضا مهران و سام قریبیان به همراه کامبیز دیرباز، گیتی قاسمی و محمدرضا شریفی نیا در فیلم سینمایی «خروج» به ایفای نقش پرداختند.
در ابتدا فرامرز قریبیان با اشاره به این موضوع که بعد از فیلم «گناهکاران» به جشنواره فیلم فجر نیامدهاست گفت: من برای دفاع از فیلم آمدهام.
در ادامه نقیبی با اشاره به جایگاه تثبیت شده حاتمیکیا در سینمای ایران افرود: او موثرترین فیلمساز بعد از انقلاب به شمار میآید. این فیلم بعد از سهگانههای اخیر پراکشن آقای حاتمیکیا برای من یادآور فیلمهایی مانند «موج مرده» اوست. فیلم «خروج» فیلم خلوتیاست و سکانسهایی از این فیلم ما را یاد سینمای سالهای دور این فیلمساز میاندازد.
او ادامه داد: در این فیلم نسبت به فیلمهای اخیر فیلمساز، خشم و اعتراض به شکل بارزتری نشان داده میشود. جنس اعتراض در این فیلم از جنس «موج مرده» است. حاتمیکیا متناسب با زمانه این جنس از اعتراض را برای این فیلم انتخاب کرده است.
حاتمیکیا در پاسخ به این سوال که اگر او جای کشاورز فیلم «خروج» بود به رییسجمهور چه میگفت عنوان کرد: هر چقدر سنمان بالاتر میرود فیلمسازی برایمان سختتر میشود، در 20 دقیقه اول فیلم تمام حرفم را بیان کردم و مشکلات را نشان دادم.
سام قریبان درباره نقش خود در این فیلم عنوان کرد: بازی در این نقش فرصتی بود که حاتمیکیا برایم به وجود آورد کمی نگران بودم زیرا ما در فیلم پدر و پسر نبودیم و ممکن بود این موضوع برای مخاطب باورپذیر نباشد. بعد از 26 سال دوباره توانستم رو به روی دوربین حاتمیکیا بایستم و از او بابت این انتخاب متشکرم.
پانتهآ پناهیها هم در پاسخ به این سوال که آیا نگران شباهت این نقش به نقشی که در فیلم «نفس» ایفا کرده نبوده است، تصریح کرد: من همیشه برای بازی در یک نقش نگرانم و نتیجه تمام فیلمهایی که تا به حال در آن نقشآفرینی کردم همیشه برایم ترسناک بوده و هست. امیدوارم شما از حاصل فیلم «خروج» راضی بوده باشید.
فرامرز قریبیان هم درباره حضور در این فیلم گفت: من نقشهای معترض را دوست دارم به این دلیل که خودم هم یک معترض هستم. در پرونده کاریام در نقشهای معترض زیادی ایفای نقش کردهام و «خروج» بهترین آنهاست. من خود در حال حاضر یک «بخشی» هستم.
حاتمیکیا در پاسخ به چرایی ساخت چنین فیلمی در دولت دوازدهم عنوان کرد: هر دولتی روی کار بیاید همین اتفاقات میافتد و من باز هم به همین شکل فیلم میسازم. از سال 89 تحقیقاتم را برای ساخت «خروج» شروع کردم .در این سالها ایدهای که برای فیلمم میخواستم شکل نمیگرفت اما در این دوره توانستم آن را بنویسم و بسازم.
او ادامه داد: بازی کردن با بازیگرانی که تجربیات زیادی دارند بسیار لذتبخش بود، سفر این عزیزان با تراکتور هرگز از خاطرم نمیرود حتی الان که فیلم را میبینم باز هم از نتیجه فیلم ذوق میکنم.
حاتمیکیا در پاسخ به این سوال که آیا انتظار دریافت سیمرغ دارد یا خیر تصریح کرد: آنقدر در طول 35 سالی که در سینمای حرفهای کار میکنم فیلم ساختهام که توجه نشدن به فیلمهایم برایم عادی است و هیچ مشکلی هم ندارم. به فیلم «پیراهن یوسف» یا «چ» اصلا توجهی نشد. همه چیز به داورانی که در این دوره حضور دارند بستگی دارد زیرا تصمیم گیری دست آنهاست.
او همچنین درباره اینکه چرا فیلم «خروج» در آرای مردمی نیست گفت: ای کاش بعدا هیئتی تشکیل شود و از کسانی که کارت خبرنگاری در دستشان است تحقیق شود، این بار مهندسی به ظاهر ساده اما در اصل پیچیدهای انجام شده است، همه چیز را به زمان ارجاع میدهم زیرا تنها زمان است که نشان میدهد کدام فیلم در تاریخ و اذهان مردم میماند.
وی ادامه داد: گناه ما کارگردانها چیست که فیلم میسازیم، برای ما دادگاه تشکیل میشود. برای چه بعضی از دوستان تا این حد بیحیا هستند؟ علی حاتمی از دنیا رفت الان جای او پر شده است؟ از اذیت کردن ما لذت میبرید؟ از این فضا دلخورم. «خروج» بیستمین فیلم من است و هرسال در نشست خبری جشنواره حضور پیدا میکنم اما هر سال بدتر از سال بعد می شود. انصاف داشته باشید، برای هر فیلمم عمرم را گذاشتهام، عریانگری تا این اندازه درست نیست. ما سربازان فرهنگی این نظام هستیم برای چه با ما درست برخورد نمیشود؟
حاتمیکیا همچنین در پاسخ به این سوال که چرا در جدیدترین ساختهاش به سراغ فیلم جادهای رفته است، گفت: فیلم جادهای را دوست دارم و همیشه میخواستم چنین فیلمی بسازم. ساخت فیلم جادهای بسیار سخت است و معمولا فیلمساز با یک یا دو نفر حرکت میکند اما خوشبختانه با چنین بازیگرانی کار کردم. تا به حال ندیده بودم کسی مانند فرامرز قریبیان با این سن و سال تا این حد صحنه و نقش را هضم کند. سر تعظیم بابت استادی او فرود میآورم.
در حال تکمیل...