سنگری گفت: استاد خسروشاهی واقعا یک تاریخ سیار در فرهنگ ایرانزمین محسوب میشود که به سبب ارتباط با چهرههای بزرگ فرهنگی، ادبی و مذهبی شناخت بسیار خوبی که از آنها داشت.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حجتالاسلام سیدهادی خسروشاهی از چهرههای برجسته حوزه و دانشگاه و از نویسندگان و متفکران معاصر، پنجشنبه گذشته به دلیل ابتلا به ویروس کرونا در بیمارستان مسیح دانشوری درگشت به همین بهانه دکتر محمدرضا سنگری ابتدا درباره آخرین دیدارش با استاد خسروشاهی گفت: آخرین باری که ایشان را ملاقات کردم، مراسم جایزه جلال بود که این استاد ارجمند همانند همیشه با خوشرویی با نویسندگان و پژوهشگران جوان خوش و بش میکرد و با متانت و ادب جوابگوی سوالات این نویسندگان بود.
وی ادامه داد: یکی از نکات قابل تامل حضور ایشان در جایزه جلال آلاحمد این بود که بسیاری از حضار مراسم، اذعان داشتند انگار دارند از زبان جلال، روزگار جلال آلاحمد را میشنوند و این مسأله از بلاغت ایشان در سخنوری نشأت میگرفت که در این سخنرانی با ظرافت همیشگی مختص خود نشان داد بیجهت نیست ضمن بهرهمندی از جایگاه بالای علمی، یک سخنور قهار و محبوب در میان پژوهشگران محسوب میشود. سنگری همچنین گفت: استاد خسروشاهی واقعا یک تاریخ سیار در فرهنگ ایرانزمین محسوب میشود که به سبب ارتباط با چهرههای بزرگ فرهنگی، ادبی و مذهبی شناخت بسیار خوبی که از آنها داشت، شخصا ایشان را سند تاریخ نیم قرن فرهنگ ایران اسلامی قلمداد میکنم. وی ادامه داد: یکی از روشهای فوقالعادهای که مرحوم خسروشاهی داشتند، توجه به نسلپروری بود که این موضوع را به عنوان یک تعبیر قرآنی میدانم که از این فرهنگ تحت عنوان ذریهپروری یاد میکنم. ایشان واقعا چند نسل پژوهشگر پروراند و دست بسیاری از جوانان را در آموزش اصول پژوهش گرفت و سعی کرد روشهای درست ارتباط با ارزشها و میراث فرهنگی را برای آنها تشریح کند و حتی خاطرات خود را با جلال آلاحمد و بسیاری از بزرگان فرهنگ سرزمین مطرح میکرد تا جوانان با بهره از این خاطرات به رشد و تعالی خود کمک کنند. این نویسنده مطرح همچنین درباره فقدان استاد خسروشاهی گفت: هزاران دریغ که این گنج بزرگ فرهنگ را خیلی ساده و راحت از دست دادیم.ای کاش کسانی به طور دقیق از محضر ایشان بهره میبردند تا تاریخ نیم قرن اخیر ما را از زبان ایشان مینوشتند، زیرا زندهیاد خسروشاهی یک سند معتبر برای فرهنگ روزگار ما بود. وی درباره تاثیر بینالمللی آثار حجتالاسلام سیدهادی خسروشاهی در میان متفکران غربی گفت: شخصیت علمی ایشان از چندین بعد تاثیر جهانی داشت که این مسأله موجب میشد نه تنها فرهنگ اصیل ایران اسلامی را به جهانیان بشناساند، بلکه باعث راهیابی بخشی از آثار ممتاز اندیشمندان غربی به کشور میشد و زمینه تعالی و تعامل فکری بین دانشمندان ایرانی و خارجی را فراهم میکرد که این تنها یکی از ویژگیهای بازر شخصیت علمی استاد خسروشاهی بود. سنگری همچنین خاطرنشان کرد: نکته دیگر درباره شخصیت علمی ایشان این بود که نقطه اتکای پژوهشگران جوان ایرانی بود. این پژوهشگران در ترجمه آثار بزرگان و اندیشمندان دنیا از نقطه نظرات استاد بهرهمند میشدند که وی نکات مهمی درباره این شخصیتها و افکار آنان مطرح میکرد به طوری که عمود خیمه نسل فرهنگ روزگا ما بود. وی در ادامه به فعالیتهای بینالمللی استاد خسروشاهی اشاره کرد و گفت: استاد برای ارتباط بین ادیان تلاش داشت که در همین راستا با کشیشها، خاخامها، اسقفها و شخصیتهای مذهبی دنیا ارتباط موثر و دوسویهای تلاش داشت که این ارتباط از ۲ وجه قابل تامل و مهم است. این پژوهشگر حوزه فرهنگ و ادبیات افزود: این ارتباط دوسویه با اندیشمندان و شخصیتهای مذهبی که استاد برقرار کرده بود، در وهله اول موجب میشد فرهنگ دینی ما به طور ناب و زلال به آنها منتقل شود، زیرا در آن فضای غبارآلود و تاریکی که غربیها از ارزشهای اسلامی ساختهاند کسی مانند استاد خسروشاهی به معنای حقیقی سفیر بزرگ فرهنگ ایران اسلامی بوده است که نمونههای فراوان این سفیر بودن را میتوان در مصاحبههای ایشان با شخصیتهای بزرگ دینی دنیا مشاهده کرد. وی در پایان گفت: در وهله دوم این ارتباط دوسویه موجب شده بود مفاهیم پژوهشگران غربی با پالایش خاصی به پژوهشگران ایرانی انتقال یابد تا پژوهشگران کمتجربه و جوان تحتتاثیر فضای اغراقآمیز برخی متفکران غربی قرار نگیرند.