به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، خبرآنلاین با مرور اتفاقات اخیر «شعسا» و استعفای موسوی لاری و عارف از ریاست و نایب‌رئیسی این شورا نوشت: حیات نباتی شورای عالی سیاست‌گذاری چند ماهی است که شروع شده است؛ همان زمان که در اوج برو و بیای سیاسی برای برگزاری انتخابات سردی مشارکت به جان جریان چپ هم افتاد و نهادی که قرار بود نقش مغز متفکر برای بزنگاه‌های انتخاباتی را بازی کند مستأصل ماند. البته به کما رفتن این شورا نه فقط به دلیل لیست ندادن آن‌ها در انتخابات و دست رد احزاب به این تصمیم بود بلکه دومینوی استعفا‌ها موجب شد تا دیگر شورای عالی از آن ارج و قرب اولیه خارج شود و حتی اعضای اصلی هم طاقت ماندن در این جمع را نداشته باشند.
دومینوی استعفا به راه افتاد
استعفای موسوی لاری نایب رئیس و کسی که در خط مقدم برای تشکیل چنین شورایی قرار داشت، اولین ضربه مهلک به پیکر این ساز و کار بود و از آنجا که ستون‌هایش از استحکام قابل قبولی برخوردار نبود این خلأ به وضوح خود را نشان داد، اما این پایان ماجرا نبود؛ حرف و حدیث‌ها درباره اختلافات در درون اردوگاه چپ شدت و حدت بیشتری گرفت تا اینکه بعد از دوماه خبر استعفای محمدرضا عارف رئیس این شورا بر خروجی رسانه‌ها قرار گرفت؛ استعفایی که گفته می‌شود همزمان با استعفای موسوی لاری مطرح بوده اما اینکه چرا بعد از دو ماه علنی شده همچنان مبهم است.
حالا دیگر شورای عالی سیاست‌گذاری تنها با انتقادات ریز و درشت دیگر احزاب سیاسی چپ مواجه نیست و استعفا‌هایی دامنگیرش شده است.
«تاریخ مصرفش تمام شده است»، «باید منحل شود» و... این‌ها تنها نمونه‌هایی از انتقادات تند و تیزی بود که از سوی اصلاح‌طلبان نسبت به شورا مطرح می‌شد که البته گاهی این انتقادات تنها ساختار این شورا را نشانه نمی‌گرفت و گاهی انتقادات متوجه شخص عارف می‌شد. رسول منتجب‌نیا دبیرکل حزب جمهوریت و قائم‌مقام سابق حزب اعتماد ملی از جمله افرادی بود که از همان ابتدا بنای ناسازگاری را با این شورا گذاشت. او بعد از استعفای عارف درباره آخر و عاقبت این شورا و جریان اصلاح‌طلبی گفت: «من از اول موافق شورای سیاست‌گذاری نبودم. شورای عالی سیاست‌گذاری یک مسیر اشتباه بود، و یک فاجعه جدیدی بود که وارد صحنه شد و تجربه تلخی را به‌جا گذاشت.»
منبع: کیهان
ارسال نظرات