عمده نوسانات ارزی ناظر به عملکرد ضعیف دستگاه‌های نظارتی است / مردم دولتی را انتخاب کنند که کشور را لنگ لبخند غرب نکند

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، امروز وضعیت اقتصادی کشور رضایت بخش نیست و مردم با تورم و گرانی های افسارگسیخته در تامین اقلام اساسی خود و مسکن دست به گریبان هستند و البته دولت نیز نشان داده است که برای جبران این ناکارآمدی ها برنامه ای ندارد. «خبرگزاری دانشجو» به منظور بررسی منشأ گرانی های اخیر و تبعات اجتماعی و اقتصادی آن و همچنین ارائه راهکارهای مناسب در شرایط تحریمی با هدف ثبات بخشی به وضعیت اقتصادی به گفتگو با محمد امین جعفری عضو شورای مرکزی جامعه اسلامی دانشجویان و مهدی خطیب مسئول سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه شهید بهشتی پرداخته است که در ادامه مشروح این گفتگو را می خوانید.

 

 

جعفری: برخی مسائل بدیهییات است؛ برای ریشه یابی علمی منشاء گرانی‌های اخیر کشور باید درنظر داشت زمانیکه ما با رشد پایه پولی مواجه هستیم این امر به معنای افزایش نقدینگی است که با شاخص تورم قابل بررسی هست. تورم با گرانی فزاینده برابر است و بعبارتی این وضعیت یعنی کاهش قدرت خرید مردم و بیشتر شدن شکاف طبقاتی. چرایی رشد پایه پولی ارتباط مستقیمی با سیاست‌های پولی بانکی دولت‌ها دارد که شرایط فعلی را می‌توان حاصل اشتباه بودن این سیاست‌ها من جمله استفاده کافی نبردن از ابزار‌های کنترلی مثل فروش اوراق قرضه دانست.

متاسفانه دولت‌های ما عادت به انتخاب ساده‌ترین و کم هزینه‌ترین مسیر ممکن برای پرداخت‌های خود کرده اند و خلق پول به جای استفاده از سایر ابزار‌ها از بدترین رویه هاست که در دولت‌های ما مشاهده می‌شود.

 

ظرفیت‌های فکری و عملیاتیِ اقتصادی برای مواجهه با جنگ نابر اقتصادی به کار گرفته نشده است
از منظر ما همه ظرفیت‌های فکری و عملیاتیِ اقتصادیِ کشور برای مواجهه با این جنگ نابرابر اقتصادی به کار گرفته نشده است و باید تمام عالمان این حوزه صرف نظر از هر طیف و جریانی کنارهم جمع بشوند و اخرین حربه دشمن که اهرم فشار اقتصادی است را خنثی کنند که شدنی است؛ البته باید در نظر داشت بخش قابل توجهی از قدرت اقتصادی کشور به دور از شفافیت و بصورت جزیره‌ای اداره می‌شود که باید تغییراتی در ساختار ایجاد شود و سیستم اقتصادی یکپارچه شود که این مهم نیازمند ورود مجلس است.

تبعات اجتماعی و اقتصادی وضع موجود مشخص است؛ در کلامی از حضرت امام ره داریم که خطاب به ثروتمندان می‌فرمایند که اگر انفجاری در جامعه رخ بدهد‌تر و خشک را باهم می‌سوزاند و این مرفهین باید بفکر باشند و هم چنین متذکر می‌شوند که رهایی از عواقب بن بست اقتصادی در جمهوری اسلامی شبیه دوران طاغوت نیست و این عوارض که دغدغه اول قشر گسترده‌ای از مردم است بسیار شدیدتر خواهد بود چراکه دیگر نصایح روحانیون کارگشا نخواهد بود. تبعات اجتماعی وضعیت موجود کاملا ملموس شده است و افزایش سن ازدواج، کودکان کار و شیوع ناهنجاری‌های اخلاقی حاکی از به صدا درآمدن زنگ‌های هشدار نابسامانی‌های اجتماعی می‌دهد. راجع به عوارض اقتصادی وضعیت موجود نیز باید گفت رکود حاکم هرچه طولانی‌تر شود عمیق‌تر شده و خروج از آن سخت‌تر می‌شود و در بازار تورمی شکاف طبقاتی بیشتر می‌شود که این مسئله باز عوارض خاص خود را دارد.

برای اقتصاد و کشور ما تحریم مقوله جدیدی نیست؛ پس تمام مشکلات به تحریم‌ها بر نمی‌گردد و حتی راه‌هایی هم برای دور زدن تحریم‌ها وجود دارد؛ متاسفانه دولت حاکم بدلیل قراردادن همه تخم مرغ هایش در سبد برجام و شکست این راهبرد درحال حاضر در وضعیت عدم فعل قرار دارد و مدیران استانی و کشوری می‌گویند کاری نکنیم بهتر از کار اشتباه است و این بد و کاملا غلط است.

 

عملکرد اقتصادی دولت مطابق توصیه های رهبر انقلاب پیش نمی رود
دولت بازار را رها کرده تا آنجاکه وزیر صمت بعد از مدت‌ها تعیین می‌شود. دولت باید با نظارت و کار شبانه روزی نبض بازار را به دست بگیرد و از این حالت خمودگی و فرو رفتن در لاک خود بیرون بیاید و با پویایی و چابکی اقتصاد کشور را جمع کند. رهبر معظم انقلاب نیز در صحبت شان به دولت گفتند که شما سه صد روز و یک شصت و پنج روز فرصت دارید. آیا عملکرد دولت با عنایت به عدم فعل و کارکرد مناسب نشان از توجه به فرمان رهبر انقلاب دارد؟

اینجانب به شخصه نسبت به آینده بخصوص آینده اقتصادی خوش بین هستم. ایران اسلامی کشور کوچکی نیست. ما هفدهمین اقتصاد دنیا را داریم، ما تنها کشوری هستیم که به بسیاری از منابع طبیعی خودمان دست نزده ایم! درست است که مشکلات معیشتی وجود دارد، اما جمعیت هشتاد میلیونی ایران، ملت فقیری نیست. ما هرکجا که به مردم و جوانان اعتماد کردیم پیروز شده ایم.

مردم دولتی را انتخاب کنند که کشور را لنگ لبخند وزیر غربی نکند
در اطراف ما بیش از پانصد میلیون جمعیت وجود دارد که می‌تواند بازار بسیار مناسبی برای صادرات کالا و خدمات باشد که باید رایزنی شود. ما باید به درون بنگریم و به برون بیاندیشیم؛ یعنی باید نگاهمان به داخل و فکرمان به تصرف بازار‌های خارجی باشد.

این مسائل نیازمند دولتی معتقد به این مطلب است. مردم باید دولتی را انتخاب کنند که چنین نگاهی داشته باشد! نه دولتی که کشور را لنگ لبخند وزیری غربی بکند!