به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان ادعیه روزانه این ماه شریف بسیار جای دقت و تفکر دارد. این دعاهای روزانه که در محافل مذهبی خوانده میشود توسط ابنعباس از حضرت پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم نقل شده است و علمای بزرگ اسلام آنها را در کتاب خود ثبت و ضبط کردهاند و ما این ادعیه را از کتاب «اقبال الأعمال» سیدبن طاووس عالم بزرگ شیعه نقل میکنیم. این کتاب مانند سایر کتابهاى سید از اعتبار و ارزشی ویژه بین علماى شیعه برخوردار است تا جایی که مرحوم شیخ عباس قمی در «مفاتیح الجنان» بسیار از ادعیه این کتاب استفاده کرده است.
اینک به مناسبت فرا رسیدن بیستمین روز ماه مبارک رمضان، دعای این روز بههمراه توضیحی دربارۀ آن منتشر شده است:
حجتالاسلام حسن شریعتزاده کارشناس مسائل دینی به بیان نکاتی دربارۀ دعای امروز ماه رمضان پرداخت و گفت: امیرالمؤمنین سلاماللهعلیه در روایتی بسیار نورانی از رسول خدا نقل میفرماید که حضرتش فرمود عبادت و بندگی حضرت حق انواعی دارد؛ عدهای برای کسب بهشت و دوری از عذاب عبادت میکنند و این عبادت تجّار است که عاقبت کار را میسنجند و نهایت کلام پیامبر (ص) این است که برترین عبادت و برترین بندگی از آن بندگان آزاده خداست که عاشقانه او را میپرستند.
خدایا راه بهشت که نتیجه رضایت تو است برایم آسان بگردان و این مسیر را برایم باز کن، شاید اشاره به این فراز نورانی کلام رسول رحمت باشد که بهشت مسیرش با سختی قرار داده شده است؛ یعنی مسیر بندگی پروردگار آسان نیست و میفرمود جهنم و آتش دوزخ راهش با شهوات آمیخته شده است که منظور شهوت حرام است، شهوت حرام از شهوت جنسی و شهوت مال حرام و...
امروز رسول خدا میفرماید خدایا خواندن کتاب تو را و تدبّر در این آیات نورانی را نصیبم بگردان، زیرا میفرمود درجات بهشت در قیامت به خواندن قرآن کریم است. رسول خدا میفرمود: در قیامت به عبد و بندهاش خطاب میرسد بخوان و بالا برو، خدایا مرا موفق کن از این کتاب در این ماه توشههای نورانی و معنوی با خود همراه کنم.
جناب اباصلت میگوید: امام هشتم علی بن موسی الرضا سلاماللهعلیه قرآن میخواند، اما به دو گونه؛ نوع اول ترتیلخوانی، ایشان آیاتی را میخواند و میفرمود سزاوار نیست که دوست و شیعه ما روز خود را بدون قرآن بگذراند. نوع دوم؛ اباصلت میگوید: آیه را انتخاب و تأمل میکرد در مفهوم آیه و به راستی قرآن مایه آرامش برای قلب مؤمن است؛ چون قرآن ذکر است و به ذکر خدا دل آرامش میگیرد، این معنای سکینه است. قلب مؤمن حرم الهی است و حرم الهی جز با یاد خدا آرامش ندارد، خدایا این آرامش را در این شبهای با عظمت نصیبم کن.