به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، «عمران خان»، نخست وزیر پاکستان در یک سرمقاله روزنامه نیویورک تایمز نوشت که طالبان نمیتوانند بر تمام افغانستان پیروز شوند و برای موفقیت، باید در هر دولتی گنجانده شوند.
وی افزود که طالبان طی دو ماه گذشته حملات خود را به نیروهای افغان شدت بخشیدهاند، به ویژه هنگامیکه جو بایدن، رییسجمهور آمریکا، از خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان تا یازدهم سپتامبر سال جاری میلادی، خبر داد.
در دو ماه گذشته، حدود ۵۰ شهرستان یا به تصرف طالبان درآمده و یا شاهد درگیریها بودهاند. بسیاری از این شهرستانها بدون مقاومت نیروهای امنیتی، به دست طالبان افتادهاند.
نرسیدن نیروی کمکی، از اصلیترین علتهای افتادن مراکز شهرستانها بدست طالبان دانسته میشود.
منابع محلی در برخی از ولایتها میگویند که تبلیغات طالبان درباره شمار اعضا و گستردگی حملات طالبان بر تعدادی از این شهرستانها نیز باعث شدهاند که نیروهای دولتی، بیمقاومتی، این بخشها را ترک کنند.
عمران خان همچنین نوشت که پاکستان آماده همکاری با آمریکا در روند صلح افغانستان است، اما با خروج نیروهای آمریکایی، از خطر بیشتر درگیریها، جلوگیری خواهد کرد.
هفته گذشته، شاهمحمود قریشی، وزیر خارجه پاکستان نیز در یک گفتوگو با طلوعنیوز گفت که کشورش میخواهد تا در روند صلح افغانستان، همکاری کند.
نخست وزیر پاکستان تأکید کرد که در گذشته، پاکستان با انتخاب بین احزاب در افغانستان، اشتباه کردهاست، اما از آن تجربه آموخته است.
سه روز پیش، وزارت امور خارجه افغانستان در واکنش به اظهارات اخیر وزیر خارجه پاکستان، اعلام کرد که اسلامآباد برای «ترغیب رهبران طالبان برای آغاز مذاکرات معنادار صلح» ابزارهای موثری در دست دارد.
وزارت خارجه افغانستان تأکید کرد که از اظهارات و بیانیههایی که میتوانند به روابط دوجانبه افغانستان و پاکستان و نیز رسیدن به صلح پایدار صدمه بزنند، باید اجتناب شود.
حنیف اتمر، وزیر امور خارجه افغانستان نیز در سخنانش در نشست تروریسم تهدید متحول، در مجمع دیپلماسی آنتالیای ترکیه، به چگونگی صلح میان حکومت و طالبان پرداخت و گفت: ما میتوانیم با طالبان صلح کنیم؛ به این خاطر که آنان افغان هستند؛ اما آنان باید هراسافکنی را متوقف سازند؛ آنان باید کشتار مردم را متوقف سازند؛ و آنان باید همکاریشان را با هراسافکنی جهانی متوقف سازند.
وی افزود: اما ما نمیتوانیم با القاعده، داعش و گروههای دیگری که افغان نیستند، صلح کنیم؛ زیرا ما هیچ دلیل سیاسی برای کار کردن با آنان نداریم. هدف ما تنها این است که آنان کشور ما را ترک کنند.