به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به نقل از شورای عالی انقلاب فرهنگی، جلسه ۳۵۸ شورای اسلامی شدن دانشگاهها با موضوع بررسی پیش‌نویس آیین‌نامه ارتقای اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های کشور برگزار شد.
در ابتدا جلسه و در ادامه ارائه جلسه کمره‌ای گزارشی از فصول مختلف آئین نامه جدید و تغییرات ایجاد ارائه کردند و سپس اعضا جلسه اظهار نظر کردند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در این جلسه در سخنانی با بیان اینکه مسئله‌ای درباره وتویی بودن چاپ مقاله از سوی دانشجویان دوره دکتری وجود دارد، اظهار کرد: دانشگاهها شرط گذاشته‌اند که اگر دانشجوی دوره دکتری مقاله در Web of science چاپ نکند، نمی‌تواند از رساله خود دفاع کند. اینگونه شرط‌ها ممکن است موجب تقویت چاپ مقاله شود، ولی شروطی است که جنبه تحمیلی و خارج از تعهدات قانونی دانشجوست؛ لذا جنبه تشویقی حتما تقویت کننده حضور در رقابت‌های بین المللی است، ولی وتوئی گذاشتن آن خلاف مقررات است، لذا در آئین نامه ضوابط آموزشی، اصلاحاتی باید صورت گیرد.
عاملی ادامه داد: مقاله ترویجی در این آیین‌نامه تعریف مشخصی ندارد و فقط مقاله ترویجی را از مقاله پژوهشی متمایز کرده است. مقاله پژوهشی تعریف روشن‌تری دارد و اگر در فصلنامه‌ای علمی پژوهشی چاپ میشود، مقاله علمی پژوهشی تلقی خواهد شد. خوب است تعریف مقاله ترویجی روشن گردد که منظور مشخص شود.
به گفته دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی؛ میزان رأی هیئت ممیزی برای ارتقای کسی که دارای ۵۰ درصد امتیاز آموزشی است، در این آیین‌نامه دو سوم لحاظ شده که درست نیست و یک نگاه تحقیرآمیز به آموزش است و رویکرد هیئت‌های ممیزی به سمت پژوهشی بیشتر تمایل دارد و مشخص است که دو سوم رأی را نمیتوان تأمین کرد و ارتقا اتفاق نمی‌افتد. این را هم مانند سایر موارد در نظر بگیریم، چرا که آموزش، محور کانونی نظام آموزش عالی کشور است و اهمیت اساسی دارد.
وی افزود: نکته دیگر موضوع پیش‌بینی نهادی در کار است، روشی که وجود دارد این است که ارتقا در کمیته منتخب طرح میشود، سپس به کمیسیون و بعد به هیئت ممیزه دانشگاه می‌رود و در واقع سه مرحله را طی می‌کند. در مرحله اول و دوم جنبه تخصصی دارد، اما در مرحله سوم جنبه تخصصی را از دست می‌دهد. استادی که تخصص در حوزه علوم پایه یا مهندسی و ... دارد، درباره پرونده علوم انسانی، هنر و ... نظر می‌دهد. معتقدم باید یکی از این دو کار انجام شود؛ یا به سمت سیستم ارجاع برویم که در بسیاری از کشور‌ها متداول است و پرونده به متخصصان مربوطه ارجاع داده میشود و نظر داور متخصص مبنای داوری نهایی است. یا به سمت حداقل سه هیئت ممیزه شدن برویم. در حال هیئت ممیزه علوم پزشکی از سایر علوم جداست. مناسب است در دانشگاه‌های ذیل آموزش عالی کشور هم حداقل دو هیئت ممیزه داشته باشیم، یکی برای علوم اجتماعی، علوم انسانی و هنر و دیگری برای حوزه علوم تجربی شامل علوم پایه، علوم مهندسی و دامپزشکی. این اشکال جدی است که یک استاد محترم شیمی یا فیزیک یا مهندسی برق در مورد رشته‌های علوم اجتماعی، علوم انسانی و هنر نمی‌تواند داوری دقیق داشته باشد و صرفا برای قالب‌ها و شکل‌ها تاکید می‌کند.
عاملی خاطرنشان کرد: استاد بازنشسته اگر استاد ممتاز باشد، آینده مشخصی دارد. کرسی استاد ممتاز حفظ میشود و می‌تواند به کار خود ادامه دهد، اما غیر از استاد ممتاز که تعداد آن‌ها بسیار کم است، بقیه بازنشسته‌ها از رده خارج می‌شوند و این بهره‌مند نشدن از تخصص و جایگاه علمی استادان بازنشسته را در پی دارد. گفته شده بود اگر استادی امتیازات دو برابر استاد تمام را احراز کند، می‌تواند کاندید استاد ممتاز شود. تعداد اساتید ممتاز خیلی کم است در همین دانشگاه تهران فقط ۵ نفر هستند؛ در حالی که اساتید و اعضای هیئت علمی سرمایه‌های ملی کشور هستند و باید بتوانیم از دانش متراکم آن‌ها بهره‌مند شویم؛ لذا مناسب است پیش بینی استاد برگزیده در آئین نامه تدبیر شود. در کشور‌های دیگر مفهوم امراتوس پروفسور را دارند که به مجرد بازنشستگی با افراد شایسته حکم امراتوس پروفسور یا استاد برگزیده می‌دهند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی اظهار کرد: ۱۰ کارگروه برای تدوین آیین نامه تشکیل شد و به واسطه این کارگروه‌ها مجموعه‌های دانشگاهی مشارکت داشتند و نظرات آنان در آیین نامه منعکس شده است. این آیین نامه مبنای عمل است، در عین حال باید اشکالات و ایرادات آن برطرف شود. پس از اصلاحات، در اولین فرصت این آیین نامه به شورای اسلامی شدن دانشگاه می‌آید. در این دوره آقای دکتر غلامی از جمله وزرایی بودند که همکاری خوبی با شورای عالی انقلاب فرهنگی داشتند و حضور و مشارکت پررنگی از ایشان شاهد بودیم.
عاملی گفت: پیشنهاد می‌کنم جلسات دیگری با اعضا و مدیران دانشگاه آزاد اسلامی برگزار و نقطه نظرات و دیدگاه‌ها آن‌ها در ارتباط با آیین نامه ارتقای اعضای هیئت علمی مورد توجه قرار گیرد.
منصور غلامی، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری نیز در این جلسه در سخنانی با بیان اینکه کار بسیار فشرده‌ای در چند ماه اخیر انجام شده که پیش نویس آیین نامه ارتقا نهایی شود، اظهار کرد: آیین‌نامه ارتقا نباید آیین نامه گزینش عمومی شود. پیشنهاد من این است که عنوان این آیین نامه به آیین‌نامه ارتقای علمی اعضای هیئت علمی دانشگاهها تغییر پیدا کند.
حمیدرضا طیبی، رئیس جهاددانشگاهی نیز در این جلسه بیان کرد: به نظر می‌آید مسیر ارتقا آسان است و باید شانیت علمی برای هر یک از جایگاه‌ها قائل شد. فاصله علمی هم نباید، فاصله‌های درآمدی را در پی داشته باشد. در عین حال در حوزه‌های فناورانه و پژوهشی و تجاری سازی و کاربردی کردن آن، مانند آنچه در جهاددانشگاهی اتفاق می‌افتد، باید آیین نامه برای این مجموعه‌ها متفاوت باشد. بودجه ما ۲۰ درصد از منابع دولتی و ۸۰ درصد از منابع خودمان و حاصل از تجاری سازی فناوری است. سطح کار‌های فناورانه به شکلی است که با بودجه‌های دولتی کار پیش نمی‌رود. آیین نامه ارتقا نباید فقط مرتبط با دانشگاه باشد، چرا که اعضای علمی مجموعه‌هایی دیگر مانند جهادانشگاهی خود را با اعضای هیئت علمی دانشگاهها مقایسه می‌کنند؛ چراکه شرایط و موقعیت و امتیازات متفاوت است.
حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه، معاون هنر و علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی نیز در سخنانی در این جلسه بیان کرد: بحث ممیزه‌های تخصصی که آقای دکتر عاملی مطرح کردند بسیار مهم است. بنده عضو چهار هیئت ممیزه هستم و به عیان میبینم که پرونده شیمی و ریاضیات می‌آید و رای من خاصیتی ندارد. خواهش من این است که ممیزه‌های تخصصی راه اندازی شود. بپذیریم که ممیزه علوم انسانی از ممیزه علوم پایه و مهندسی جدا گردد چرا که دقیق‌تر است و از آن طرف اجحافی صورت نمی‌گیرد.
وی افزود: نکته دیگر اصطلاحات و تعاریف آنهاست. کرسی ترویجی ذکر شده در حالی که کرسی علمی و ترویجی است. کرسی نقد و نظریه پردازی آمده در حالی که کرسی علمی تخصصی است که در آن نقد و نظریه پردازی میشود. همچنین در آیین نامه نظریه تعریف شده در حالی که غلط است. در ماده یک مسئولیت فردی، استمرار در تقید پایبندی به ارزش‌های دینی، فرهنگی، ملی و انقلابی ذکر شده است. آیا این موارد در ذیل مسئولیت‌های فردی است؟
حجت الاسلام خسروپناه یادآور شد: نکته بعدی در مقدمه بگوییم از سند دانشگاه اسلامی استفاده شده کافی نیست مشخص شود که سند در کدام بند‌ها و بخش‌های آیین نامه در ارتباط است. در ماده سه نیز مقاله محوری تاکید شده است. اگر در هیئت‌های ممیزه کسی ۱۰ مقاله علمی پژوهشی داشته باشد باز ایراد وارد میشود که تعدادش کم است یعنی همچنان تاکید بر کمیت است و بررسی نمی‌شود که این تعداد مقالات چه مسائل و مشکلاتی را برطرف کرده یا می‌کند. در بحث کرسی‌ها نیز، در آیین نامه اشکالات متعددی وجود دارد. نقد علمی در حوزه‌های علوم انسانی و معارف را مطرح کرده اساسا مرتبط با همین علوم است در سایر علوم که آیین نامه‌ای برای کرسی‌ها وجود ندارد. به نظر بنده این بخش باید اصلاح جدی شود.
کبری خزعلی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز در این جلسه در سخنانی بیان کرد: لازم است توجه بیشتری به زنان و دیدگاه‌ها و نظرات آنان شود که نیمی از جمعیت، اما آثار فعالیت آن‌ها برای همه جمعیت است. از سوی دیگر، تخلفات در حوزه تدوین پایان نامه و رساله و مقاله پیگیری نمی‌شود و در تمامی خیابان‌های اطراف انقلاب و حتی در جا‌های دیگر، تبلیغات تدوین مقاله دیده میشود. علت اصلی آن هم مشکلاتی است که در آیین نامه ارتقا وجود دارد و توجه بیشتر به کمیت است که این نتیجه و تخلفات علمی را شاهد هستیم.
محمدمهدی طهرانچی، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی نیز در این جلسه با تأکید بر اینکه آیین‌نامه ارتقا، حاکم بر رفتار اعضای هیئت علمی و ابزاری برای مدیریت رفتاری سیستم آموزش عالی است، اظهار کرد: علی‌رغم زحمات انجام شده چند اشکال جدی وجود دارد، از جمله آنکه روح حاکم بر این آیین‌نامه، روح تحولی و مطابق سند اسلامی شدن دانشگاه نیست، بلکه در ادامه قانون قبل ارتقا، با کمی تغییر است. تاکید مقام معظم رهبری بر این است که فعالیت‌های مراکز آموزشی، عمقی، کاربردی و فایده محور شود، اما باید بررسی شود که بند‌های آیین‌نامه مطابق این ویژگی‌ها باشد.
غلامرضا غفاری، معاون فرهنگی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری نیز در سخنانی در این جلسه بیان کرد: ماده یک این آیین‌نامه باید به گونه‌ای باشد که امکان و دسترسی برای همه فراهم باشد و آن چنان وسعتی داشته باشد که همه اعضای هیئت علمی بتوانند مشارکت داشته باشند. تمایل و مشارکت اعضا در موضوع کنشگری‌های فرهنگی و اجتماعی در دانشگاهها بسیار متفاوت و محدود است. همچنین موضوع توانمندسازی دانشجویان در مواجهه با مخاطرات اجتماعی نیز باید مورد توجه قرار گیرد.
علی‌اکبر حق‌دوست، معاون آموزش وزارت بهداشت نیز در این جلسه در سخنانی بیان کرد: با یک آیین نامه نمیتوان تمام ایده‌آل‌ها را پیاده سازی و اصلاح کرد. باید بین سرعت و دقت تعادل ایجاد شود و در عین حال اجماع سازی دارای اهمیت است. اگر نتوانیم عصاره دیدگاه‌های متخصصان و اساتید را به این سند اضافه کنیم، از فضای واقعی علمی فاصله خواهیم گرفت. همچنین آیین نامه ارتقا بسیار پیچیده است و در آن واحد نمیتوان همه اجزا و بخش‌ها را در خود جای دهد و تجزیه و تحلیل کند.
محمود کمره‌ای، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در این جلسه در سخنانی اظهار کرد: جلسات متعددی با مسئولان مختلف وزارتین علوم و بهداشت برگزار شد تا پیشنهاد و نقطه نظرات هر یک از مجموعه‌ها دریافت و در اصلاح آیین‌نامه مورد بررسی قرار گیرد. اولین تغییری که انجام شد در مقدمه آیین‌نامه بود که مورد بازبینی قرار گرفت. در آیین نامه موجود بخش پژوهش به دو قسمت تقسیم شد و ماده سه همچنان توسعه فعالیت‌های پژوهشی باقی ماند و ماده چهارم آن نیز کاربست فناوری و نوآوری بود. به این ترتیب آیین‌نامه جدید دارای پنج ماده است. در ماده یک که فعالیت‌های فرهنگی، تربیتی و اجتماعی است که دارای ۲۸ بند است. مسئولیت فردی، شاگردپروری و مسئولیت اجتماعی، سه بخش اصلی این ماده است که هر یک دارای بند‌های متعدد هستند. ضمن آنکه حداکثر امتیاز این ماده که ۳۰ بود به امتیاز ۴۰ افزایش پیدا کرده است.