به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، به نقل از مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، سرلشکر سید یحیی (رحیم) صفوی در بخشی از کتاب تاریخ شفاهی خود با عنوان «از سنندج تا خرمشهر» در خصوص عملیات ثامنالائمه مینویسد: این مقطع بسیار حساس بود. درباره شکستن حصر آبادان که به آن میرسیم، باید بگویم طرح شکستن حصر آبادان را خود من در جلسه شورای عالی دفاع در پایگاه چهارم هوایی دزفول بردم.
وی یادآور میشود: بنیصدر و برخی از فرماندهان ارتش نظرهایی داشتند. آیتالله خامنهای ما را میشناخت. با اصرار ایشان در همان جلسه، طرح شکستن حصر آبادان تصویب شد؛ اگرچه آن طرح بعد از اینکه بنیصدر از ایران فرار کرد، در ۵ مهر ۱۳۶۰ اجرا شد.
فرمانده اسبق سپاه در این کتاب تاکید میکند: اگر آیتالله خامنهای در آن جلسه نبود، طرح شکستن حصر آبادان تصویب نمیشد و عملیات اجرا نمیشد. اصرار آقا باعث شد که بنیصدر طرح را بپذیرد وگرنه بنیصدر آنچنان امیدوار نبود که ما پاسدارها مثلاً بتوانیم محاصره آبادان را بشکنیم. به توان سپاه امیدی نداشت.
دستیار و مشاور عالی فرماندهی معظم کل قوا خاطرنشان میکند: بنابراین نقش آیتالله خامنهای، یکی تأثیرگذاری روی مسائل سیاسی جنگ و دیگری تقویت جبههها و نیروها بود. همینجا بگویم بنیصدر تلاش میکرد بین ارتش و سپاه اختلاف بیندازد، اما آیتالله خامنهای سعی میکرد، میان ارتش و سپاه وحدت ایجاد کند.
سرلشکر صفوی اضافه میکند: نگاه ایشان، نگاه جامع بود. نهفقط بین ارتش و سپاه، بلکه سعی میکرد بین آنها و نیروی ژاندارمری و ستاد جنگهای نامنظم وحدت باشد. ایشان دنبال وحدت و انسجام بود.
وی در این کتاب اضافه میکند: در ستاد عملیات جنوب، چه ماههای اول جنگ که من فرمانده دارخوین بودم و چه بعد از دو سه ماه که آمدم فرمانده ستاد عملیات جنوب شدم، مرتب به ایشان گزارش میدادیم. بعضاً که بنیصدر مخالف حضور ما در شورای عالی دفاع بود، ما خدمت ایشان میرفتیم و ایشان دست ما را میگرفت و به جلسه شورای عالی دفاع میبرد و هیچکس جرئت نمیکرد ممانعت کند، چون آقا نماینده حضرت امام(ره) بود و خیلی قاطع با بنیصدر برخورد میکرد.