به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، سی و پنجمین نمایشگاه ملی صنایع دستی در حالی در ۹ بهمن ماه و همزمان با پانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی گردشگری تهران در حال برگزاری است که قرار بود پیش از این و در خرداد ماه سال جاری مقارن با روز صنایع دستی برگزار شود، اما به دلیل شیوع ویروس کرونا و ظهور سویه‌های جدید، برگزاری این نمایشگاه چندین بار به تعویق افتاد.
پیش از این مقرر شده بود نمایشگاه در تاریخ ۲۷ تا ۳۰ برگزار شود که متعاقباً و به صورت مجدد با اعلام معاونت صنایع دستی با توجه به باقی بودن محدودیت‌های کرونایی و وجود برخی نگرانی‌ها از بابت تأمین سلامتی هنرمندان و شرکت‌کنندگان در این نمایشگاه از یک سو و از سوی دیگر وجود برخی از مشکلات در راستای استقرار مسئولان غرفه‌ها، برگزاری نمایشگاه به تعویق افتاد.
گرچه پیش از برپایی نمایشگاه مذکور و با در نظر گرفتن شرایط بسیار بغرنج هنرمندان صنایع دستی که در طول دو سال گذشته به علت شیوع ویروس کرونا متحمل خسارات جبران ناپذیری شده بودند، امید‌های بسیاری وجود داشت که دستگاه‌های متولی ضمن در نظر گرفتن تسهیلات جهت کمک به هنرمدان، نمایشگاه را بستری برای نقطه عطف احیای مجدد این حوزه قرار دهند، اما این امید‌ها چندان به واقعیت تبدیل نشد.
کمترین انتظار در این راستا از دستگا‌های ذی صلاح، رایگان کردن یا کاهش اجاره بها غرفه‌ها جهت ارائه و عرضه محصولات صنایع دستی در این نمایشگاه بود که متاسفانه این مطالبه به‌حق، محقق نشد.
مطابق بررسی به عمل آمده و مصاحبه صورت گرفته از مسئولان غرفه‌ها و شرکت‌کنندگان در این نمایشگاه، نه تنها خبری از رایگان کردن یا اعمال تخفیف برای اجاره‌بها غرفه‌ها به جهت تسهیل شرکت هنرمندان در این نمایشگاه نبود، بلکه هزینه‌ها مربوطه با احتساب تورم موجود و افزایش سایر هزینه‌های اقتصادی عملاً نسبت به ادوار گذشته افزایش محسوس و قابل توجهی داشته است.
از سوی دیگر بنابر اعلام ستاد ملی کرونا و با هدف رعایت حداکثری پروتکل‌های بهداشتی، این نمایشگاه صرفاً از روز شنبه تا سه‌شنبه و از ساعت ۸ تا ۱۷ برای بازدید عموم دایر است که همین امر به همراه عدم برگزاری نمایشگاه در روز‌های پنجشنبه و جمعه در نهایت با کاهش ساعات بازدید باعث شده است تا عملاً استقبال خوبی از سوی بازدیدکنندگان از این نمایشگاه صورت نگیرد.
بر اساس بررسی‌ها و گزارش میدانی خبرنگار تسنیم از این نمایشگاه، بسیاری از غرفه‌داران و هنرمندان شرکت‌کننده نسبت به افزایش اجاره بهای غرفه‌ها و محدود بودن زمان بازدید و نحوه اسکان، گلایمند بودند.
یکی از بانوان کارآفرین و هنرمند اهل خراسان رضوی حاضر در این نمایشگاه از تجربه ناموفق خود از شرکت در نمایشگاه صنایع دستی ضمن گلایه از هزینه زیاد اجاره بهای غرفه خود در نمایشگاه می‌گوید: با احتساب اجاره‌بها برای غرفه ۱۲ متری به انضمام هزینه کرد برای وسایل جانبی جهت ارائه و نمایش محصولات خود مبلغی بالغ بر ۱۰ میلیون تومان هزینه کردم!
وی عدم تطابق ساعات بازدید از نمایشگاه با اوقات فراغت شهروندان را علت اصلی کاهش استقبال مردم دانست که در نهایت منتج به این موضوع شده است که حتی نتوانسته از سود حاصل از فروش محصولات خود در این نمایشگاه، هزینه اجاره بها غرفه خود را نیز بدست آورد!
این هنرمند صنایع دستی با بیان اینکه شرکت در این نمایشگاه نه تنها سودی برای وی به همراه نداشته بلکه در فاصله یک روز تا پایان زمان رسمی نمایشگاه شرایط ضررده را تجربه می‌کند، بیان کرد: احتمالاً هیچ‌گاه در نمایشگاه‌های مشابه آتی و از این دست شرکت نخواهم کرد.
بانوی هنرمندی دیگری در غرفه چرم تهران با بیان این مطلب که هزینه تمام شده اجاره بها غرفه امسال نسبت به دوره پیشین برگزاری نمایشگاه چیزی حدود دو برابر بوده است، تصریح کرد: به دلیل افزایش تورم و متعاقباً افزایش سرسام‌آور هزینه‌های مواد اولیه، قیمت محصولات تولیدی نیز به تبع آن افزایش داشته است.
وی افزایش قیمت محصولات صنایع دستی و همچنین کاهش قدرت خرید مردم به دلیل وضعیت نابسامان اقتصادی را علت کاهش استقبال مردم از نمایشگاه عنوان کرد.
هنرمند دیگری از اصفهان که در این نمایشگاه صاجب غرفه است، نمایشگاه بین‌المللی صنایع دستی را نسبت به سایر نمایشگاه‌ها در این حوزه با کیفیت‌تر می‌داند و با اشاره به کاهش قدرت خرید مردم و افزایش قیمت تمام شده محصولات صنایع دستی می‌گوید: بسیاری از خریداران به دنبال محصولات ارزان‌قیمت فارغ از توجه به بعد کیفی آن هستند.
هرچند بنابر سیاست‌گذاری وزارت میراث فرهنگی مبنی بر ایجاد شرایطی به جهت تسهیل شرکت هنرمندان از ۱۱ استان محروم در این نمایشگاه، هفت غرفه رایگان به جهت ارائه محصولات هنرمندان این استان‌ها اختصاص یافته، اما به نظر می‌رسد، صرف تخصیص ۷ غرفه رایگان نتوانسته شرایط مطلوبی برای شرکت‌کنندگان در این نمایشگاه فراهم نکند.
گواه این موضوع، صحبت‌های یکی دیگراز هنرمندان از خراسان شمالی است که می‌گوید: گرچه اجاره بها غرفه برای استان‌های محروم به جهت شرکت در این نمایشگاه رایگان شده، اما هزینه اسکان در شهر تهران بسیار بالاست.
این هنرمند با اشاره به هزینه‌های زیاد هتل‌های در نظرگرفته شده برای اسکان چند روزه هنرمندان شرکت‌کننده گفت: هزینه اقامت در هتل مورد نظر چیزی حدود یک میلیون و دویست هزار تومان است و به همین دلیل مجبور به اسکان در مسافرخانه‌ای در اطراف میدان راه آهن تهران شدم که اصلاً از وضعیت بهداشتی و مطلوبی برخوردار نبود! ضمن اینکه به دلیل دوری میدان راه‌آهن از محل برگزاری نمایشگاه و با توجه به ترافیک این ایام از سال رفت و آمد روزانه به نمایشگاه، سخت است.
وی با بیان اینکه شیوع ویروس کرونا موجب شده حدود ۴۰۰ کارآموز خودم را از دست بدهم، تأکید کرد: انتظار ما از مسئولان امر هم در سطح استانی و هم وزارت میراث فرهنگی حمایت‌های لازم برای رونق این صنعت است.
این هنرمند با اشاره به سابقه ۱۵۰۰ ساله فرش ترکمن گفت: در سایه بی‌توجهی مسئولان ذی‌صلاح به این میراث گرانبها، امروز این فرش نفیس به برخی از کشور‌ها از جمله افغانستان قاچاق می‌شود و در نهایت با جعل عنوان به اسم صنایع دستی آن کشور به کشور‌های اروپایی فروخته می‌شود!
وی به استقبال کم بازدیدکنندگان نسبت به دور‌های گذشته از نمایشگاه هم گریزی زد و گفت: به دلیل ضعف در انجام تبلیغات لازم در خصوص نمایشگاه در سطح شهر، استقبال مردم نیز ابداً قابل توجه نبوده است!
