گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو_ پایگاه خبری "میدل ایست آی" در گزارشی، به استعفای "بوریس جانسون" نخست وزیر بریتانیا از کرسی خود پس از استعفای بیش از 50 تن از وزرا و معاونان وزرای دولت وی و اراده جدی حزب محافظه کار جهت کنار گذاشتن او پرداخته و تاکید دارد که بوریس جانسون در طول سه سال حضور خود در قدرت، با حمایتهای میلیونرهای پُر نفوذ در حزب محافظه کار و همچنین چهرههای رسانهای سرشناس و متنفذ، قدرت را کسب و حفظ کرده و اکنون تمامی آنها به نوعی اجماع جهت کنار گذاشتن وی رسیده اند.
میدل ایست آی در گزارش خود تاکید دارد که شاید جانسون از قدرت کنار گذاشته شود، ولی آنهایی که امید به ایجاد تغییر در عرصه سیاست بریتانیا در عصر پسا بوریس جانسون را دارند، چندان نباید امیدوار باشند، زیرا به احتمال فراوان و با توجه به اینکه نخست وزیر آتی بریتانیا نیز هم حزبیِ بوریس جانسون است، سیاستها و رویههای نادرست وی همچنان در قالب و اشکالی دیگر ادامه خواهد یافت.
پایگاه خبری "میدل ایست آی" در این رابطه مینویسد: «پس از اعلامِ خبر استعفا و کناره گیری "بوریس جانسون" از کرسی نخست وزیری بریتانیا، بسیاری خوشحال شدند. مسالهای که البته به واسطه سیاستهای نَه چندان مطلوب وی کاملا قابل درک است. با این حال، به آنهایی که انتظار "تغییر" در عصر پسا بوریس جانسون را دارند باید یک خبر داد: بعید است که یک چنین اتفاقی رخ دهد. نخست وزیر بعدی بریتانیا نیز به احتمال فراوان همان راه و مسیرِ سیاستهای غیرسازنده بوریس جانسون را ادامه خواهد داد.
در این راستا نخست وزیر آتی بریتانیا نیز در مورد مسائلی نظیر: برگزیت، آزادیهای مدنی، مساله حقوق بشر، ملی گرایی انگلیسی و پوپولیسمِ سطحی، زشت و شرورانه، همان سیاستهای جانسون را در پیش خواهد گرفت. باید به یاد داشته باشیم که بوریس جانسون صرفا به واسطه سیاستهای خود از کرسی قدرت به زیر کشیده نشد، کما اینکه برخی از هم حزبیهای وی ضمن تایید سیاست هایش تاکید داشتند که او باید بیش از هر زمانی به جلو نیز حرکت کند. وی به دلیل طمع، رشوه گیری، سواستفاده از قدرت و فریبکاری اش از قدرت کنار گذاشته شد.
سیاستمداران محافظه کار بریتانیا به هیچ عنوان طرز فکر خود را تغییر نداده اند. مسالهای که احتمالا نمودهای عینی خود را نیز در جریان انتخابات محافظه کاران جهت تعیین رهبری شان در هفته آینده نشان خواهد داد. این انتخابات در نوع خود تعیین خواهد کرد که نخست وزیر بریتانیا پس از بوریس جانسون چه کسی خواهد بود؟ از این رو، در شرایطی که طرز فکرهای رهبران محافظه کار بریتانیا تغییری نکرده، انتظار اینکه رهبری متفاوت از بوریس جانسون از این ساز وکار بیرون بیاید، چندان منطقی به نظر نمیرسد.
به همین دلیل بریتانیا در آینده نیز نخست وزیری خواهد داشت که با اروپا روند تقابل را در پیش میگیرد، مساله مهاجرت را با نگاهی منفی مینگرد و سعی در اهرم سازی از آن دارد، به حاکمیت قانون حمله خواهد کرد و در بسیاری از مسائل و حوزههای مرتبط با سیاست داخلی بریتانیا نیز رویههای تهاجمی را در پیش خواهد گرفت و مانع از بروز و وقوع هرگونه تغییری میگردد.
به بیان دیگر، رهبر آینده بریتانیا نیز همچون بوریس جانسون، به ابتداییترین و بنیادیترین اصول لیبرال دموکراسی حمله خواهد کرد.
باید در نظر داشته باشیم که حزب محافظه کار بریتانیا کمتر از 200 هزار عضو دارد. اغلب آنها نیز افرادی سالمند، سفید پوست، منزوی و دارای تفکرات خصومت آمیز نسبت به اتحادیه اروپا هستند. در این چهارچوب چندان شگفت انگیز نیست که شاهد آن باشیم که تحقیقات و ارزیابیها نشان میدهند که اغلبِ آنها افرادی "متعصب" هستند.
بر اساس یافتههای یک نظرسنجی که توسط نهاد YouGov انجام گرفته، مشخص شده که دو سوم از اعضای حزب محافظه کار بریتانیا به این تئوری توطئه عجیب و غریب که بخشهایی از انگلستان بر اساس قوانین اسلامی اداره میشوند، باور دارند. جدای از این ها، 45 درصد از آنها باور دارند که بخشهایی از بریتانیا برای ورودِ افراد غیرمسلمان به آنها کاملا خطرناک هستند.
افرادی با این طرز فکرهای متعصبانه، کمتر از یک درصد از جمعیت بریتانیا را تشکیل میدهند با این حال باید پذیرفت که تصمیم گیرنده نهایی در مورد نخست وزیر آتی این کشور، همین افراد هستند. مسالهای که از نامساعد بودن فضای سیاسی حاکم بر این کشور حکایت دارد.
با این حال، جالب است که برخی رهبران اروپایی نظیر "میشل بارنیه" (مذاکره کننده اتحادیه اروپا در مورد مساله برگزیت) و یا "مایکل هسلتاین" بر این باورند که خروج جانسون از قدرت به معنای آغاز فصل جدیدی در روابط اتحادیه اروپا، بریتانیا و یا ایجاد چهارچوبهایی جدید در قالب معادله برگزیت است. تمامی شواهد حاکی از این هستند که طرح گمانه زنیهایی از این دست، با توجه به فعالیتها و روندِ سیاسی کنونی بریتانیا، شانس چندانی جهت محقق شدن ندارند.
بوریس جانسون با تکیه بر دو گروه از متحدان قوی و پُرنفوذ، توانست حضور خود در قدرت را در سالهای اخیر تداوم بخشد. گروه اول، میلیونرهای عضو حزب محافظه کار و یا کمک کنندگان اصلی مالی این حزب هستند که متاسفانه عملا کنترل حزب محافظه کار را به دست گرفته اند. گروه دوم، صاحبان بزرگ رسانههای مهم نظیر "رابرت مرداک"، "لرد روترمر"، و خانواده "بارکلای" هستند. همگی آنها قویا از بوریس جانسون به ویژه در زمانِ انتخاب شدنش به عنوان نخست وزیر بریتانیا در سال 2019، حمایت کردند.
دراین راستا همین طیفهای قدرتمند در شرایط کنونی به شدت فعال شده اند که فردی را جایگزین بوریس جانسون کنند که به بهترین نحو در راستای منافع آنها قرار داشته باشد. دراین چهارچوب، ظهور یک سیاستمدار جدید که این جریانها را به چالش بکشد در نوع خود حرکتی شجاعانه است. برخی بر این باورند که "جرمی هانت"، وزیر خارجه سابق بریتانیا از چنین ویژگی برخوردار است. با این حال، به نظر میرسد که حتی اگر چنین فردی ظاهر شود، به احتمال فراوان شکست خواهد خورد و ناکام میماند.
بیایید به یاد داشته باشیم تمامی گزینههای مطرح جهت جایگزینی بوریس جانسون، در کابینه دولت خودِ وی حضور داشته اند و عملا دروغهای او را تایید، تکرار و بر آنها پافشاری کرده اند.
برای مثال کافی است به نمونه اخیر یعنی استعفای "ساجد جاوید" وزیر بهداشت و امور اجتماعی بریتانیا اشاره کنیم. وی در نامه استعفای خود به بوریس جانسون تاکید کرده که مردم بریتانیا از دولت انتظار "صداقت" داشتند. دراین نقطه باید از وی پرسید که آیا واقعا سه سال طول کشیده که وی بفهمد بوریس جانسون یک دروغگو است؟ حتی خودِ جاوید ادعای دروغین بوریس جانسون مبنی بر اینکه دولت وی در حال ساخت 48 بیمارستان جدید است را نیز بارها تکرار کرده است.
نمونههای مشابه دیگری نیز نظیر نمونه ساجد جاوید در دولت بوریس جانسون و کابینه وی وجود دارد. این قبیل افراد نمیتوانند میراث بوریس جانسون را انکار کنند. بریتانیا در پاییز امسال نخست وزیر جدیدی را در دفتر نخست وزیری این کشور در خیابان داونینگ (محل دفتر نخست وزیری بریتانیا) شاهد خواهد بود. با این حال، به احتمال زیاد همچنان رویهها و سیاستهای بوریس جانسون در غیاب او نیز ادامه خواهند یافت.»
*لینک:
https://www.middleeasteye.net/opinion/boris-johnson-out-his-project-will-carry