به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، وب‌سایت رادیو فردا با طرح این پرسش که «چرا چین مستقیماً برای مهار حوثی‌ها در دریای سرخ اقدام نمی‌کند؟» نوشت: تنش‌آفرینی حوثی‌ها در دریای سرخ، با وجود فشار‌ها و حملات نظامی به پایگاه‌های این گروه ادامه دارد و آن‌ها همچنان به ایجاد مزاحمت برای کشتی‌های تجاری ادامه می‌دهند. در هفته‌های اخیر گزارش‌های مختلفی در مورد درخواست آمریکا از چین برای حضور فعالانه‌تر در جهت پایان دادن به این بحران منتشر شده بود. خبرگزاری رویترز به نقل از منابع آگاه خبر داده بود که مشاور امنیت ملی کاخ‌سفید، در جریان مذاکره با وزیر خارجه چین، از پکن خواسته تا از نفوذ خود برای قانع کردن ایران نسبت به مهار حملات حوثی‌ها استفاده کند. رویترز در گزارش دیگری به نقل از منابعی در درون حکومت ایران خبر داده بود که مقامات چینی از همتایان ایرانی خواسته‌اند به مهار حملات حوثی‌ها به کشتی‌های تجاری کمک کنند.
با این حال، تغییری ایجاد نشده و حتی حملات چندین‌باره آمریکا و بریتانیا هم نتوانسته در ایجاد مزاحمت حوثی‌ها برای کشتی‌های تجاری تغییری ایجاد کند. این در حالی است که از زمان تنش‌زایی‌های حوثی‌ها در دریای سرخ، تجارت دریایی با اخلال جدی مواجه شده و کشتی‌ها مجبور شده‌اند مسیر خود را به جنوب آفریقا منحرف کنند که هزینه قابل‌توجهی را تحمیل می‌کند.
دریای سرخ اهمیت ژئواستراتژیک و ژئواکونومیک برای تضمین جریان مداوم تجارت چین به بازار‌های اروپا، آفریقا و خاورمیانه دارد. اما از زمان آغاز اقدامات حوثی‌ها در اواسط ماه نوامبر، چین سکوت کرد و تا چند هفته هم در این زمینه واکنش چندان خاصی نشان نداد. همچنین ضمن نپیوستن به ائتلاف آمریکا، به حملات نظامی ایالات‌متحده و بریتانیا به مواضع حوثی‌ها هم اعتراض و نسبت به «افزایش تنش‌ها در منطقه» ابراز نگرانی کرد.
رادیو فردا می‌افزاید: آیا چین از تنش‌ها در دریای سرخ سود می‌برد؟ برخی این پرسش را مطرح کرده‌اند که چرا چین در این بحران به صورت مستقیم وارد نمی‌شود، به‌ویژه این‌که از استمرار حرکت ایمن کشتی‌ها در دریای سرخ و کانال سوئز منفعت اقتصادی دارد. شبکه سی‌ان‌ان استدلال کرده که چین علاقه‌ای به پیوستن به ائتلاف آمریکا ندارد چرا که باعث تقویت موقعیت آمریکا به‌عنوان یک هژمون در خاورمیانه شده و جایگاه چین را تضعیف خواهد کرد. نشریه فایننشال‌تایمز هم خبر داده که چین چندین خط کشتیرانی جدید را برای فعالیت در مسیر دریای سرخ مستقر کرده تا بتواند از مصونیت اعطاشده از سوی حوثی‌ها بهره‌مند شود. فایننشال‌تایمز می‌گوید: این اقدام پکن مشابه فعالیت‌های پیشین شرکت‌های کشتیرانی چین در دوران همه‌گیری کرونا است که تلاش می‌کرد ضمن استفاده از ظرفیت‌های ایجادشده درپی غیبت دیگر شرکت‌های کشتیرانی، به منفعت اقتصادی قابل‌توجهی دست یابد.
به گزارش رادیو فردا، نشریه گلوبال‌تایمز چین نوشته که «اگر آمریکا خواهان کمک پکن برای کاهش تنش‌ها در دریای سرخ است، باید آن را بدون ادبیات تحریک‌آمیز و غیرمبهم مطرح کند. ایالات‌متحده در مواردی که به کمک چین نیاز دارد، همکاری‌های پکن با کشورهایی، چون ایران را تحت قالب «مسئولیت اجتماعی چین» مطرح می‌سازد در حالی که در بقیه موارد هرگونه رابطه عادی میان تهران و پکن را در چارچوب مناسبات اهریمنی دو کشور به تصویر می‌کشد».
در شرایطی که تنش‌ها میان چین و آمریکا روند صعودی داشته، مقامات این کشور ترجیح نمی‌دهند در ابتکاری به رهبری آمریکا مشارکت داشته باشند. از آن‌جا که چین در قبال حمله روسیه به اوکراین و جنگ اسرائیل و حماس، موضع همسانی با آمریکا اتخاذ نکرده، قابل انتظار است که درخصوص بحران دریای سرخ هم رویکرد متفاوتی را پی بگیرد؛ رویه‌ای که از یک‌سو باعث می‌شود ظرفیت‌های چین در ارتباطاتش به‌عنوان اعتبار ایالات‌متحده نوشته نشود و از سوی دیگر، با توجه به مصونیت‌هایی که شرکت‌های این کشور نسبت به حملات حوثی‌ها دارند، بتواند از حجم ضربات اقتصادی که در این بحران متحمل می‌شود، بکاهد. از سوی دیگر، در صورت استمرار درگیری‌ها و حضور بیشتر آمریکا در تقابل با حوثی‌های یمن، چین می‌تواند خرسند باشد که توانسته رقیب خود را در یک بحران دیگر که مسیر خروج از آن چندان روشن و ساده نیست، درگیر کند.
برخی هم این گمانه را مطرح می‌کنند که ظرفیت‌های چین برای اثرگذاری در این مناقشه چندان محدود است و درباره توانش برای اثرگذاری بر رفتار‌های جمهوری اسلامی بزرگ‌نمایی شده است. گروهی از ناظران معتقدند که چین از آن میزان ابزار و اهرم لازم که بتواند به جمهوری اسلامی برای اعمال فشار در جهت مهار حوثی‌ها فشار بیاورد، برخوردار نیست.
منبع: کیهان
ارسال نظرات