بدرقه‌ای از جنس شعر و ترانه
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو، مراسم باشکوه و احساسی بدرقه محمد علی بهمنی شاعر و ترانه‌سرای ایرانی در تالار وحدت برگزار شد. در این مراسم برخی خوانندگان ترانه‌های معروف و بیشتر شنیده شده محمد علی بهمنی را به صورت زنده به یاد بهمنی مرحوم اجرا کردند.
اجرای زنده هومن بختیاری در آیین بدرقه پیکر استاد محمدعلی بهمنی
من زنده بودم اما، انگار مرده بودم/ از بس که روزها را با شب شمرده بودم
یک‌عمر دور و تنها، تنها به جرم اینکه/ او سرسپرده می‌خواست، من دل سپرده بودم
در ادامه محمد سلمانی شاعر و غزل سرا در مراسم بدرقه پیکر استاد محمدعلی بهمنی گفت: استاد محمدعلی بهمنی همان طور که می خواست ترانه و غزل را با هم آشتی بدهد سعی می کرد گروه های مختلف شعری را با هم آشتی بدهد برای همین هر دو سو او را دوست داشتند کسی را ندیدم که آنقدر از استاد بهمنی ناراحت باشد که از او فاصله بگیرد استاد بهمنی سرزمین خود را دوست داشت.
در جریان برگزاری این مراسم که جوی احساسی و با ترانه و شعر همراه بود «غزل بهمنی» دختر استاد شعر و ترانه کشورمان با بیان اینکه پدرم هر چه نوشت از انسانیت، مهربانی و عشق بود، تأکید کرد: استاد عاشق و شیفته خالصانه ایران بود. وی از اهداف و رسالت‌های استاد بهمنی هم نام برد و افزود: مهربانی رسالت پدر بود و غزل ها و ترانه های او نه از سر تکلف که از ژرفای جان بود.
غزل بهمنی در ادامه هم از ویژگی‌های استاد بی‌بدیل شعر و غزل نوین ایران گفت: ما که با او زیسته ایم دیده ایم که او همه شعرهایش را زیسته بود. او 82 سال با ندای کودک درون خود زیست. پدر سخاوتمندانه در حمایت و تعریف و تمجید نسل جدید شاعر اهتمام ورزید و هیچ گاه جز با زبان محبت با جونان و از آنان سخن نگفت.
سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در آیین تشییع پیکر محمدعلی بهمنی شاعر و ترانه‌سرا در پهنه رودکی حضور داشت.
ارسال نظرات