مسعود حسنلو ، دبیر ستاد توسعه فناوریهای فرهنگی و نرم کشور در پاسخ به سوال خبرنگار دانشجو ، مبنی بر تاثیر فیلترینگ و محتواهای نامناسب فضای مجازی بر کودکان و نوجوانان و همچنین این عملکرد در حوزه فیلترینگ گفت: حوزه های متنوعی در خصوص کالاهای فرهنگی وجود دارد و یکی از آن ها فضای مجازی و تلفن های همراهی است که الان حتی کودکان و نوجوانان نیز به جد از آن استفاده می کنند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حسنلو ادامه داد: علمکرد نادرست در خصوص فیلترینگ بر فضای مجازی موضوعی نیست که کسی بتواند از آن دفاع کند بلکه وقتی مصادیق محتوا و زیرساخت های ناسالم وسیع می شود استفاده نادرست دولت از ابزارهای حکم رانی است که در این حد فیلترینگ را وسیع می کند.
سیاست گذاری غلط درباره فیلترینگ باعث می شود تا به جای این که دسترسی در فضای ناسالم محدود شود، با فیلتر کردن بسیاری از اپلیکیشنها و استفاده مخاطبان از فیلترشکنهای مختلف این دسترسی شدیدتر شود. این یک تهدید برای کودک و نوجوان است.
در ادامه این نشست ، محمد سرشار، نویسنده، پژوهشگر و فعال فرهنگی در خصوص کالاهای فرهنگی در تولیدات خارجی و در واردات گفت:استفاده مردم از محصولات ایرانی در بسیاری از مواقع خود خواسته نیست ، تحریم ها باعث کمیاب و یا نایاب شدن محصولی می شود و در تولیدات داخلی دراین زمینه افزایش می یابد ، به علت هزینه مقرون به صرفه تر مردم به خرید جنس ایرانی روی می آورند که این به معنای حمایت غیرارادی مردم از تولیدات داخلی است در حالی که در شرایطی که تحریم ها و قیمت ها بر انتخاب مردم تاثیر گذار نباشند، آنان خرید جنس وارداتی را ارجح می دانند.مسئله حق مولف یا همان قانون کپی رایت در ایران و عدم برنامه ریزی دولت در حوزه اقتصاد مقاومتی خلاق دست به دست هم داده تا بازار به سمت واردات خارجی سوق پیدا کند، اگر نظام راجب این موضوعات تصمیم گیری درستی داشته باشد بازار تغییر می کند و وزنه به سمت تولیدات داخلی سنگین می شود. در این خصوص باید تلاش شود تا با به کار گیری تکنیک ها و راهکار های پیش بردی بتوان کاری کرد مردم به طور خودخواسته تمایل به خرید اجناس ایرانی داشته باشند.
بازی های کامپیوتری و آنلاین آمریکایی در 3 نوع با بودجه بالا ، متوسط و پایین تولید می شود و خانواده ها برای فرزندانشان آن ها را خریداری می کنند در حالی که در ایران بازی ها به طور رایگان در اختیار کودک و نوجوان قرار می گیرد و میزان بودجه ای که برای تولید این بازی ها در نظر گرفته می شود از حداقل پیش بینی ها هم کمتر است در حالی که در ایران بازی های گران قیمت خارجی در نسخه های رایگان نیز در حال پخش شدن است و ما توقع داریم که بازی های رایگان ایرانی با بازی های گران قیمت خارجی در رقابت باشند اما این موضوع امکان پذیر نیست ؛ اگر قانون کپی رایت به درستی در کشور اعمال می شد بسیاری از فضا های فرهنگی آسیب زا مانند همین نمونه مدیریت پذیر بود.
سرشار در خصوص اقدامات نظام تصمیم سازی و تصمیم گیری در مجموعه ی سیاست گذاری و دولت گفت: یکی از معضلات جدی در حوزه کودک و نوجوان این است که بیشتر از انچه که با کودک و نوجوان سر و کار داشته باشیم وقت و انرزی را صرف تعلیم او می کنیم ، به نوعی آموزش و پرورش در حال انجام نیست بلکه تنها آموزش است که درباره کودکان و نوجوانان اتفاق می افتد.
حسنلو این بحث را این چنین ادامه داد: سه بخش در حوزه حکمرانی داریم بخش اول سناخت وضعیت ، بخش دوم تعیین و تنظیم مقررات و سوم حمایت و تسهیل گری است.
مصرف و تولید کارای فرهنگی کودک و نوجوان مواجعه هستیم معقوله عدم شناخت اقتضاعات مخاطب و نوع تولید معقولات فرهنگی مطرح می شود، بسیاری از مسئولین در حوزه کودک و نوجوان هیچ شناختی نسبت به وضعیت ندارند در حالی که اولین اقدام شناخت این حوزه است. شناخت به معنای زیست و ارتباط با مخاطب هدف است و باید این مسئله را مهم بدانیم و به رسمیت بشناسیم.
دولت و حاکمیت سرگرمی را به رسمیت نمیشناسد و آن را به عنوان امری فراغتی و بیهوده می داند در حالی باید پرورش در اوقات فراغت کودک و نوجوان شکل بگیرد.
علی جانباز ، رئیس حوزه هنری کودک و نوجوان نیز خصوص موضوع حائز اهمیت حکمرانی کالاهای مصرفی گفت: دولت در خصوص این مسائل تا کنون در چه سازمان هایی ورود کرده است و توانسته است موثر واقع شود؟! بودجه های صرف شده در برخی از سازمان های مربوطه بسیار اندک تر از حد نیاز است و تولیدات را دچار دغدغه می کند.
عدم شناخت شناخت در خصوص علاقه کودک و نوجوان باعث می شود تولیدات اثر برای آن ها بیهوده باشد.
خبرنگار مهلا رنجبران