به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، شهرام کرمی، یکی از داوران بخش مسابقه نمایشنامهنویسی چهل‌وسومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر درباره آثار این بخش توضیح داد.
کرمی با بیان اینکه بخش نمایشنامهنویسی بیش از دو دهه به عنوان یکی از بخش‌های جشنواره است، گفت: «هدف بخش نمایشنامهنویسی توجه به بخش بنیادی هنر تئاتر است و در عمل آنچه در این دو دهه اتفاق افتاده بیشتر ایجاد فرصتی برای معرفی و حضور جوانان بوده است. من این بخش را ضرورت جشنواره می‌دانم. وقتی جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، گروه مخاطبان متفاوت و شکل و شیوه‌های فراگیر چون خیابانی، محیطی، دانشجویی و حتی بهزیستی و یا تئاترهای اقماری را شامل می‌شود، توجه به بخش بنیادی هنر تئاتر یعنی نمایشنامهنویسی یک ضرورت و بسیار مهم است.»
او ادامه داد: «جالب است که در حوزه نمایشنامهنویسی ما کمترین رویداد و جایزه را داریم و فرصت حمایت و مشارکت نمایشنامه‌نویسان محدود است. اینکه این بخش باید با رویکرد حرفه‌ای و البته با توجه به هنرجویان یا نویسنده‌های جوان و تازه کار برگزار شود مقوله دیگری است که به نظرم وقت آن است در برگزاری متفاوت به آن توجه شود.»
این هنرمند با اشاره به تعداد آثار ارسال شده به دبیرخانه این بخش بیان کرد: «هیات داوران سیصد و‌پنجاه نمایشنامه را در این بخش مطالعه کردند. با توجه به شرایط شرکت در مسابقه، این آثار به عنوان تولیدات تازه نمایشنامه‌نویسان در این بخش مطرح شده بودند. عمده نمایشنامه‌نویسان تازه کار و جوان و تعدادی نیز از درام‌نویسان شناخته شده در مسابقه شرکت کرده بودند.»
کرمی افزود: «گروه ما سه ماه برای مطالعه و ارزیابی آثار وقت داشتیم و اگر بخواهم ارزیابی خودم را مطرح کنم تعداد چهل و چهار نمایشنامه از نظر من با قابلیت بودند که حتی اصرار داشتم بدون محدودیت حتی اگر امتیاز و جمع بندی گروهی به شصت نمایشنامه کاندید رسیده است، همه این آثار معرفی شوند. ولی دبیرخانه اصرار داشتند که ده تا پانزده نمایشنامه که بالاترین امتیاز گروهی را دارد؛ معرفی شود. این تعداد یعنی کیفیت و قابلیت نمایشنامه‌های ارسالی رضایت‌بخش بود.»
او با تاکید براینکه در شرایط فعلی تئاتر کشور حمایت از جریان نمایشنامهنویسی مهم‌ترین اولویت است، گفت: «نمایشنامه‌های متنوعی شامل آثار سنتی، بومی، تجربی یا کمدی و حتی آثار مدرن که مقایسه بین آنها را سخت می‌کرد به دست ما رسید. مهم‌ترین معیار ما در انتخاب و معرفی نمایشنامه‌ها موضوع، ساختار و خلاقیت نویسنده بود که به نظرم اجماع خوبی برای معرفی آثار منتخب در این حوزه اتفاق افتاد. چند چهره جوان نمایشنامه‌های بسیار خوبی نوشته بودند.»
این نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر بیان کرد: «در ارزیابی آثار چون قرار بر ارزیابی و معرفی منتخب‌های نمایشنامه بود به شکل طبیعی به استان و شهر نمایشنامه‌نویس توجه نشد بلکه کیفیت اثر مدنظر قرار گرفت. تقریبا از همه استان و شهرهای ایران اثر ارائه شده بود. بیشترین نمایشنامه‌نویسان شرکت‌کننده از تهران بودند و بعد استان‌های خوزستان، اصفهان و خراسان بیشترین آمار را داشتند. نمایشنامه‌نویسان حرفه‌ای خوبی در کشور وجود دارند. نکته مهم این است که ارزیابی و معرفی نمایشنامه‌نویس منتخب شاید در این مسابقه یک فرصت موثر باشد اما لازم است به شکل موثر از درام‌نویسان حمایت شود.»
این عضو هیات داوران بخش مسابقه نمایشنامهنویسی، ایجاد فرصت برای فعالیت و کار نمایشنامه‌نویسان کشور را یک ضرورت مهم دانست و گفت: «باید از نمایشنامه‌نویسان ایرانی حمایت شود. به قول دیوید ممت نمایشنامهنویسی یک حرفه است که نیاز به فرصت دارد. این فرصت در جریان تئاتر ما با رواج نمایشنامه‌های ترجمه‌ای و یا رجوع کم به درام‌نویسان حرفه‌ای و حتی اولویت اجرا دچار ضعف و چالش است. نگاه کنید به مجموعه آثار نمایشی ما که در طول سال اجرای عمومی می‌شود. سهم حضور نمایشنامه‌نویسان حرفه‌ای تئاتر ایران، یعنی آنها که این حرفه را بلد بوده و با این مشخصه شناخته می‌شوند بسیار کم است. این موضوع در دراز مدت به جریان نمایشنامهنویسی ما و حتی کیفیت آثار لطمه می‌زند.»
شهرام کرمی در پایان بیان کرد: «بخش مسابقه نمایشنامهنویسی فجر فقط یک فرصت است اما این بخش نیاز به تحول در حوزه توجه به درام‌نویسان حرفه‌ای دارد. حضور و حمایت از جوانان بسیار خوب است ولی همین جوانان باید در کار خود حمایت شوند. جشنواره تئاتر فجر به تنهایی نمی‌تواند مسئولان همه تئاتر کشور را به دوش بکشد و نیاز است مجموعه مدیریت تئاتر از برآیند و نتیجه آن حمایت کند.»
ارسال نظرات