وقتی که امام با حر روبرو شد ...

1. این منزلگاه از شخصی به نام عکرمه‌بن‌بکروائل بوده است.

2. قصری مرتفع و مسجدی زیبا در این محل به چشم می خورد به قصر این حمران می گفتند.

3. طایفه ای از بنی اسد در این محل زندگی می کردند.

1. دیدار با عمروبن‌لوذان وی به امام توصیه کرد برگرد و به کوفه نرو.

امام در پاسخ این پیرمرد فرمود: مسائل بر من پنهان نیست امر و اراده خدا گریزناپذیر و حتمی است.

عمروبن‌لوذان به امام گفت: ابن زیا در کمین است و از قادسیه تا عذیب‌الهجانات لشکریان و جاسوسان هستند.

2. خواب دیدن امام که سگانی به وی حمله ور می شوند به این منزلگاه نسبت داده شده است. در نقل تاریخی به جای بطن‌العقبه، عقبه‌البطن ذکر شده است.

3. امام از این منزلگاه آب گیری کرده است.

1. مناره ای از شاخ شکاری های صحرایی و سم های آنان در این محل بود که ملکشاه سلجوقی آن را ساخته است.

2. این منزل بعد از قرعاء(زمین کم گیاه) بوده است در نتیجه واقصه از نظر پوشش گیاهی نیز کم گیاه بوده است.

1. احتیاط های لازم در این منطقه بیشتر شده است چون اخبار قبلی دال بر استقرار نیروهای عبدالله و حضور جاسوسان و گشتی ها در این منطقه بوده است.

2. امام توصیه کرده است که آب ها را نگه داری کنند که تشنگانی در راه‌اند

3. امام به سمت ارتفاعات شراف دستور حرکت داده است.

از این منزلگاه به بعد کاروان حسینی وارد مرحله جدیدی از حرکت خویش می شود که برخورد با سپاه حر است.

1. وجود برکه و آب فراوان

2. سه چاه بزرگ

3. ارتفاعات متوسط در نزدیکی این منزلگاه

1. بزرگ ترین و مهم ترین حادثه که مسیر کاروان اباعبدالله را نیز تغییر داد، برخورد سپاه حربن‌یزیدریاحی یا سپاه وهمراهان امام حسین(ع) است.

حر با هزار نفر همراه، تشنه و خسته به شراف رسیدند، امام فرمان داد آنها را سیراب کنید وقت نماز ظهر امام فرمان اذان داد حجاج بن مسروق جعفی اذان گفت امام با عبا و نعلینی بیرون آمد تا نماز بگذارد و به حر گفت:من بنا به دعوت مردم کوفه و این نامه ها آمده ام  امام فرمود: تو با یارانت نماز می گذاری؟

 حر گفت: با شما نماز می خوانم پس از نماز هر یک به خیمه خویش رفتند پس از نماز عصر امام خطبه خواند و به نامه ها اشاره کرد. حر گفت: من از نامه ها بی خبرم اما ماموریم از شما جدا نشویم تا شما را به نزد عبیدالله ببریم.

 امام فرمود: مرگ از این کار به من نزدیکتر است، امام دستور حرکت داد، حر مانع شد و امام فرمود: مادرت سوگوارت شود.

حر سرجنگ نداشت، زهیربن القین پیشنهاد جنگ به امام داد و امام فرمود: ما آغازگر جنگ نخواهیم بود. موافقت شد امام به کوفه نرود تا از عبیدالله کسب تکلیف شود و در نتیجه مسیر حرکت کاروان به سمت کربلا تغییر کرد.