محسن رضایی در دانشگاه ارومیه:
به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از ارومیه، محسن رضایی دیشب در نشست پرسش و پاسخ دانشجویان دانشگاه ارومیه که به همت جامعه اسلامی این دانشگاه برگزار شد، گفت: ملت ایران به مثابه پرنده ای است که با دو بال پرواز می کند؛ یک طرف بال سیاست، امنیت و دفاع و طرف دیگر بال هم اقتصاد و زندگی است.
وی افزود: یک پرنده ای که یک بالش قوی و یک بالش ضعیف باشد، وقتی بخواهد پرواز کند با دیوار برخورد می کند و حاصل آن عبارت می شود از دو سه ملیون معتاد و بیکار و صدها مشکل دیگر؛ که مردم با آنها درگیر هستند.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام ادامه داد: ما باید چشمهایمان را باز کنیم و بدانیم که در یک وضعیت عدم توازن به سر می بریم. یعنی بین زندگی و اقتصاد و سیاست توازن نداریم و چرا بین زندگی و اقتصاد توازن نداریم ؟ زیرا ما سد های زیادی درست می کنیم، اما از آن طرف زاینده رودو دریاچه ارومیه خشک می شود. پس ما اقتصادی می خواهیم که با زندگی ما توازن داشته باشد و اگر اتوبان می سازیم و اگر سد می سازیم، باید چند برابر شغل ایجاد شود؛ نه اینکه شغل ها کم شود، نه اینکه محیط زیست ما کم شود؛ پس اقتصاد باید با زندگی توازن داشته باشد.
رضایی تصریح کرد: از طرف دیگر سیاست هم باید با اقتصاد و زندگی توازن داشته باشد. سیاست ما باید سیاست اخلاقی باشد، سیاست دینی باشد، نه اینکه اخلاق را سیاسی کنیم، دین را سیاسی کنیم. جمهوری اسلامی ایران برای این آمده که سیاست را اخلاقی بکند، سیاست را دینی بکند، اگر بین سیاست و زندگی تناسب نباشد وضعیت جامعه به سمت قهقرا خواهد رفت.
وی گفت: ما نیاز به باز معماری جدید ایران اسلامی داریم، یعنی باید توازن بین ابعاد دیگر حیات اجتماعی ما بوجود آید، معماری ای که بتواند از دل همه اینها یک مفهومی بیرون بیاورد؛ که معنا و مفهومی جز سربلندی، هویت یابی و اعتلای ایران اسلامی نباشد.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام ادامه داد: ما باید خودمان را باز یابیم و مجد و عظمت خودمان را بدست بیاوریم و این مجد و عظمت صرفا از طریق سیاست، امنیت و دفاع بوجود نمی آید. اقتصاد و زندگی را باید درست کرد و همه اینها باید با هم و در یک محور پیش روند.
رضایی گفت: حتی دشمن نیز دریافته که جسم قدرتمند ایران اسلامی از کجا دارای ضعف است، یعنی از سمت اقتصاد و زندگی به ما حمله کرده اند. در سالهای آینده ملت ایران وارد یک دوره مهمی می شود، یعنی از یک جهت توازن ها را باید حل کنیم و از طرفی تحریم های اقتصادی را باید عقب بزنیم و وظیفه دانشگاه در این زمینه بسیار مهم است. چون سالهای آینده را فکر و تدبیر رقم می زند و انسجام و ایستادگی بر اساس فکر و تدبیر محقق می شود.
وی در ادامه مراسم در پاسخ به سوال یکی از دانشجویان مبنی بر اینکه ما می توانستیم جنگ را زودتر تمام کنیم مثلا در سال 61 ؛ چرا هشت سال طول کشید، گفت: معمولا دو نوع انتظار بوده که جنگ زود تر تمام شود؛ یکی اینکه بعضی ها فکر می کنند از طریق دیپلماسی قوی تری می شد جنگ را زودتر پایان داد و دیگر اینکه اگر دولت امکانات وسیعتری به رزمندگان می داد جنگ را می شد زودتر تمام کرد و من به هر دو اینها اعتقاد دارم؛ اگر ابتدای انقلاب نبود و دیپلمات های ما تجربه لازم را داشتند و از طرفی دولت هم امکانات بیشتری وارد جنگ می کرد، ما می توانستیم جنگ را به جای هشت سال پنج ساله تمام کنیم آن هم با پیروزی های بیشتر.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در پاسخ به سوال دیگری در خصوص دلیل ناراحتی امام از پذیرش قطعنامه 598 گفت: کاملا روشن است وقتی امام قطعنامه 598 را پذیرفتند، هیچ جانی در این قطعنامه نبود، لذا ایران قطعنامه ای را پذیرفته بود که خاصیتش را از دست داده بود، ولی وقتی عراق فهمید که ما دچار ضعف شده ایم و 598 را پذیرفته ایم با ایران وارد جنگ شد و قطعنامه را نقض کرد. باز پیروزی دیگری بر ایران حاصل شد و سرزمین های اشغال شده توسط عراق را آزاد کردیم و زمانی که عراق متوجه قدرت ایران شد، بعد از 10 روز قطعنامه را پذیرفت، بعد از این بود که امام فرمودند من یک لحظه هم در این جنگ نادم و پشیمان نیستم.
ارسال نظرات