به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، حجت الاسلام علی جلائیان امروز در نشست دانشجویی در هشتمین نمایشگاه بین المللی قرآن و عترت مشهد در خصوص جایگاه صبر و گذشت در قرآن بیان داشت: احوال انسانها حول محور صبر چهار گونه است، در گونه اول انسانهایی قرار دارند که هیچ گونه صبری ندارند و در ابتدای امر باید خواسته آنها اجابت شود.
وی افزود: گونه دوم افرادی هستند که به ظاهر دارای صبر و استقامت هستند؛ اما در حقیقت هیچ گونه تحملی ندارند و در عمل ضعیف عمل میکنند.
مسئول پژوهشهای دانشگاه علوم اسلامی رضوی دسته سوم و چهارم را بهترین افراد این دسته بندی دانست و تصریح کرد: دسته سوم انسانهای صبور و پرتحملی هستند، که در عمل نیز ثابت قدم بوده و صبوری را به دیگران آموزش میدهند و دسته چهارم از این مرتبه نیز بالاتر رفتهاند و در مسیر مسئولیتهای سخت خود را قرار میدهند، این دسته سعادتمند هستند.
جلائیان دسته سوم و چهارم را در قرآن مصداق آیه «انا لله و انا الیه راجعون» دانست و گفت: قرآن درود خود را به انسانهایی که خود را از خدا میدانند و به سوی او بازگشت میکنند، میداند و میگوید این افراد کسانی هستند که به محض وارد شدن مصیبتی بر خود صبر کرده و این افراد هدایت شده هستند.
وی در تکمیل حرف خود بیان داشت: دسته چهارم برای تحمل مصایب دیگران به فرموده امام صادق(ع) آغوش باز میکنند و این همان رفتاری است که ما در امامانمان بسیار دیدهایم.
این استاد دانشگاه دو راهکار را از سوی قرآن برای عبور از بحرانها مهم دانست و افزود: تنها با اتکا به فرموده قرآن و استعانت از صبر و صلاح است که میتوان به سعادت رسید و از بحرانها عبور کرد؛ اما برای رسیدن به صبر و استفاده از این توان شرایطی لازم است.
جلائیان کم کردن توقعات را لازمه ایجاد صبر دانست و گفت: اینکه ما در یک پارک سرسبز به دنبال ناهمواری نیستیم؛ اما در کوه و کوهپایه هموار بودن مسیر برایمان جای تعجب دارد نشان از سطح توقعات ما از اطرافمان است.
وی ادامه داد: اگر نگاه و توقع خود را تغییر دهیم آن زمان است که در شرایط یکسان تفاوتها را میپذیریم و این توقع داشتن از امکان افتادن هر اتفاقی و بیتوقعی قبلی از شرایط پیش رو، موجب آرامش ما خواهد شد.
مسئول پژوهش های دانشگاه علوم اسلامی رضوی صبر را لازمه زندگی اجتماعی دانست و گفت: برای داشتن زندگی اجتماعی مناسب و بودن در کنار انسانها نیاز به صبر و تحمل بالا و بیتوقعی از دیگران است.
جلائیان توقع داشتن از خداوند را تنها راه رسیدن به بیتوقعی از دیگران عنوان و بیان داشت: تنها در یک صورت است که میتوان توقع خود را از دیگران به حداقل رساند آن هم زمانی است که خداوند را در زندگی خود در اوج قرار دهیم.
وی در پایان در تکمیل بیان خود خاطرنشان کرد: اگر برای ما جز رضایت خداوند از اعمالمان رضایت فرد دیگری مطرح نباشد، هیچ گاه از بی توجهی و یا برآورده نشدن نیازمان از سوی دیگران نخواهیم رنجید و با صبر تنها از سوی خداوند مزد و اجر میخواهیم، حال این اجر یا دنیوی و آخرتی و یا شامل هر دو باشد.