گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو» - امیرحسین درخشانی؛ تک نرخی شدن ناگهانی قیمت بنزین تبعات منفی مختلفی مانند ایجاد نارضایتی عمومی با ایجاد فشار روی طبقه ضعیف مردم (عموما کم مصرف ها) به جای پردرآمدها (عموما پرمصرف ها)، ایجاد بی اعتمادی مردم به برخی مسئولین دولتی (مخصوصاً آقای نوبخت که اسفند 93 تاکید کرده بود بنزین در سال 94 گران نخواهد شد)، افزایش مصرف و واردات بنزین و کاهش انگیزه مردم برای استفاده از کارت سوخت و تضعیف سامانه هوشمند سوخت در پی دارد. فارغ از تمام تبعات مذکور، یکی از نکات قابل توجه، زمان بسیار محدودی است که دولت برای استفاده از سهمیه های 700 تومانی مردم قرار داده است.
هم اکنون افرادی که سهمیه 700 تومانی خود را ذخیره کرده (و در واقع آنرا دود نکرده و با مصرف کمتر به دولت برای مدیریت مصرف و واردات بنزین کمک کرده اند) و فرصت استفاده از آن را در این مدت کوتاه ندارند، خود را در معرض خسران خواهند دید. یکی از تبعات اجتماعی این اقدام، نهادینه کردن این نظریه در افکار عمومی است که «هر زمان حکومت امتیازی برای شما در نظر گرفت، بدون فوت وقت و بدون کمترین ملاحظه آنرا در اختیار خود در آورید (و حتی هدر دهید!)».
بی توجهی مردم به درخواستهای مکرر دولت برای انصراف از دریافت یارانه نقدی در بهار سال گذشته، اتفاقات متاثر کننده بوجود آمده هنگام دریافت سبد کالا در زمستان سال 92 و صفهای شلوغ عابر بانکها در زمان واریز یارانه نقدی به حساب های مردم را می توان نمونه هایی از واکنش طبیعی مردم به اینگونه اقدامات دولت ها دانست.
در واقع بسیاری از رفتارهای ناپسندی که در جامعه فراگیر میشود، تنها عکس العمل طبیعی مردم به مسئولینی است که در تصمیمات خود، کمترین ارزشی برای حق، کرامت و شان ملت نجیب ایران در نظر نمی گیرند؛ بنابراین درخواست کمک از ملت برای هبه کردن حق خویش به دولت (مشابه آنچه در درخواست التماس گونه دولت برای انصراف از دریافت یارانه نقدی در بهار سال گذشته صورت گرفت)، برای بخش زیادی از مردم، گزاف خواهد بود.