قربانیان یک تفرقه‌افکنی/ فیتیله دیگه تعطیله!

گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، «من پدرم را دارم از دست می دهم و بجز خدا و شما، راهی برای نجات او ندارم. شما بچه‌ها را دوست دارید، پس كاری كنید تا پدرم قصاص نشود و من بی‌پدر نشوم« اين نامه كافي بود تا ۳ دوست و همكار صميمي براي رهايي پدر اين دختر ۸ ساله ار چوبه دار با تمام توان، تلاش كنند. اعتبار و نام و نشان خود را بگذارند وسط؛ تا كودكي يتيم نشود. اين موضوع را شايد خيلي ها نشنيده باشند، اما نجات جان يك انسان و گرفتن رضايت از خانواده اي كه جوان از دست داده، شاد كردن دل كودكي كه در دنياي كودكي اش كينه و نفرت جايي ندارد و فقط محبت پدر را مي‌خواهد، تنها گوشه اي از تلاش‌ عموهاي فيتيله اي است که براي مهمان كردن لبخند به لب كودكان اين مرز و بوم انجام دادند.

عموهاي فيتيله اي حال و روز خوبي را این روزها نمي‌گذرانند. برنامه اي ساختند تا باز هم چهره معصوم كودكان كشورشان با لبخند زيبا و زيباتر شود. اما همين برنامه «خنده» را از خودشان گرفت. خنده، آرامش و حتي اعتبار و نامشان را.

عموهای فیتیله‌ای «آشنای ۲۵ ساله گذشته و حال کودکان و نوجوانان ایرانی در برنامه‌ای طنز نقشی را با لهجه ترکی اجرا کردند که در بدترین شکل ممکن و به نحوی کاملا توهین آمیز هموطنان تُرک‌زبان‌مان به تصویر کشیده شده بودند. ابتدای ماجرا با عذرخواهی و ارائه پاره‌ای توضیحات از سوی عوامل برنامه فیتیله و رسانه ملی در حال پیشروی بود که ناگهان رسانه‌هایی از آن سوی مرز‌ها به این ماجرا دامن زدند.

فارغ از اینکه تا چه اندازه برنامه عموهای فیتیله‌ای توهین آمیز بود، اما اعتراضات و اجتماعاتی که به دنبال این موضوع رخ داده موضوعی قابل تامل است.

ایران کشوری با فرهنگ‌ها و قومیت‌های مختلف از جمله ترک، لر، عرب، کرد، بلوچ و فارس است که تاریخچه‌ای هزاران ساله از دوستی و همدلی این اقوام در کنار یکدیگر دارد اما سیاست تفرقه‌افکنانه دشمنان قبل و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، سیاستی بوده تا بر مبنای آن کشور را به تشویش و التهاب بکشانند و زمینه را برای تحقق توطئه‌ها و مقاصد شوم خوددر این کشور مهیا کنند.

«تفرقه بینداز، حکومت کن» مثلی است که از قدیم درباره سیاست روباه پیر در مواجهه با دیگر کشور‌ها عنوان شده است. سیاستی که اگر چه منتسب به انگلیس است اما این روز‌ها چاقوی برنده‌ای در دست سودجویان منطقه نیز شده است. کسانی که با ایجاد تفرقه تلاش دارند هستی جوامع را از بین ببرند. یکی از این ابزارهای تفرقه افکنانه را می‌توان در اتفاق اخیری که در ایران موجی به نام اهانت به هموطنان آذری راه انداختند مشاهده کرد.

«دامن زدن به ماجرای توهین به ترک‌زبان‌ها» به نفع چه کسی است؟!

اگر بر فرض محال در این ماجرا عمدی هم بوده، عوامل حاضر و ناظر هستند و موضوع ازطریق مراجع قانونی قابل پیگیری است. اما در این میان افرادی هستند که به انحاء مختلف به دنبال دامن زدن و برافروختن آتش خشم مردم هستند. موضوعی که روشنگری و توجه و تمرکز رسانه‌ها را می‌طلبد. تكرار چند باره عذرخواهي عوامل برنامه فيتيله و مسئولان رسانه ملي از مردم به ويژه هموطنان آذري زبان بارها از طريق رسانه ها منعكس شد، در برابر اين اقدام سهوي كه براساس غفلت در يك برنامه طنز صورت گرفت سعه صدر بيشتري مي طلبيد تا نارضايتي ها از اين اقدام پيگيري شود.

در این میان اما کسی که بیش از همه متضرر شد عموهای فیتیله‌ای بودند که ۲۵ سال برای شاد کردن و خنداندن کودکان این مرز و بوم جوانی و عمرشان را صرف کردند. اگرچه نمی‌توان به راحتی از این خطا در رسانه ملی گذشت، اما کرامت انسانی و روحیه گذشت از سوی مخاطبان و هموطنان غیور و آذری‌مان می‌توانست از زبانه کشیدن شعله‌های این خشم جلوگیری کند.

حمایت از کودکان کار، جمع آوری کمک هزینه برای کودکان سرطانی، تلاش برای جلب رضایت پدر در شرف اعدام تنها گوشه ای از اقدامات خداپسندانه عوامل فیتیله به عنوان برنامه مردمی بوده است. حال اگر انتقاداتی به ابعاد مختلف این برنامه وارد است هیچ دخلی به این موضوع ندارد که عده ای برای عقده گشایی، آبرو و سابقه گروهی که گذشته و حال شفافی دارند را زیر سوال ببرند.

روزي از همين روزها بود كه گروه فیتیله‌ای‌ها به همراه تعدادی از ورزشکاران مشهدی در چهارراه بزرگمهر خیابان سجاد مشهد در برنامه ای که از سوی موسسه خیریه گلستان علی (ع) برنامه‌ریزی شده بود اقدام به تمیز کردن شیشه‌های ماشین شهروندان مشهدی می‌کردند.  اقدامي كه از نگاه خيلي از مردم اين روزها مغفول مانده بود اما عموهاي فيتيله اي با استفاده از موقعيت و شهرت خود كه مي توانستند همانند خيلي ها بي تفاوت از كنار ان عبور كنند اما به آن توجه كردند و با اين اقدام خود جامعه را درباره اين موضوع هوشيار كردند.

طرحي كه با عنوان  "ما کودکان کار در زندگی سهمی داریم" دنبال شد و محمد مسلمی کارگردان برنامه‌های عمو فیتیلیه‌ای‌ها و یکی از اعضای این گروه سه نفره، گفته بود:  "یادتان نرود؛ بچه‌ها باید بازی کنند نه اینکه کار کنند."

دلجویی از هموطنان ترک زبان اقدامی بود که در اولین زمان ممکن و بارها از سوی عوامل برنامه فیتیله و رسانه ملی صورت گرفت. از دیگر سو پیگیری این ماجرا روند قانونی و خاص خود را دارد و پر واضح است کسانی که اعتراضات خود را به جان خیابان و شیشه مغازه‌ها و رفتارهای مشکوک منحصر می‌کنند قصد و غرضی فراتر از اعتراض به یک توهین یک برنامه تلویزیونی دارند که نیازمند هوشیاری و آگاهی مردم از این موضوع است، در این صورت فتنه تفرقه افکنی که از سوی معاندان دنبال می شود در نطفه خفه خواهد شد و بقول قدیمی ها "روسیاهی به زغال می ماند."