به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، محمد عبدالهی نوشت:
در سال 86، پس از اجرای نظام سهمیه‌بندی و دو نرخی بنزین، رشد شتابان 10 درصدی تقاضای بنزین متوقف شد و مصرف بنزین نسبت به نُرم طبیعی رشد مصرف سالانه، بیش از 12 درصد کاهش یافت. نظام دو نرخی و سهمیه‌بندی به عنوان ابزاری روانی کنترل مصرف سوخت را در افراد به خوبی مدیریت کرد.
اما برخلاف پیش بینی ها و برخی آماردهی های دولت روحانی، حذف سهمیه‌بندی بنزین و تک نرخی شدن آن، در دولت روحانی، نه تنها مصرف بنزین را کاهش نداده که تنها اهرم انگیزشی مردم برای صرفه‌جویی و کنترل مصرف هم از بین رفت. بررسی وضعیت مصرف بنزین ایران در طول چهار سال گذشته نشان میدهد متوسط مصرف روزانه بنزین ایران از ۶۸ میلیون و ۶۰۰ هزار لیتر در سال ۱۳۹۲ به ۷۱ میلیون لیتر در سال ۱۳۹۴ رسیده و این نرخ در سال جاری به بیش از 75 میلیون لیتر در روز افزایش یافته است. مصرف بنزین در سال 94، حدود دو درصد نسبت به سال 93 افزایش داشته و از ابتدای سال 95 تاکنون متوسط مصرف این فرآورده استراتژیک نفتی جهشی تقریبا 4 درصدی را ثبت کرده است.
روندی خطرناک (هم از لحاظ اقتصادی، زیستی و حتی سیاسی و امنیتی) که با حذف کارت سوخت، قطع به یقین بصورت تصاعدی بالا خواهد رفت. اقدام اخیر دولت در حذف کارت سوخت، علاوه بر نابودی اطلاعاتی که این سامانه در اختیار مراکز تصمیم‌گیر کشور قرار می‌دلد، قاچاق بی رویه سوخت به روال سالهای پیش از هدفمندی را مجددا به جریان خواهد انداخت. اسفناک آنکه، با وجود جهش مصارف داخلی اما ظرفیت تولید این فرآورده نفتی در پالایشگاه‌های نفت افزایش نیافته و بخش عمده‌ای از نیاز بنزین داخل کشور از طریق واردات، تامین و توزیع شده است.