پسرم پس از تصویب برجام به رشته حقوق بین‌الملل تغییر رشته داد/خدا را شاکرم

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از مشهد، شب گذشته جمعی از مسئولان دبیرخانه کنگره شهدای دانشجوی دانشگاه‌های خراسان رضوی با خانواده شهید دانشجوی مدافع حرم حسین هریری دیدار کردند.

پدر شهید هریری در این دیدار گفت: حسین هریری متولد سال ۶۸ و دانشجوی رشته حقوق در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه دادگستری مشهد و مسئول بازرسی قطارشهری مشهد بود.

پس از تصویب برجام به حقوق بین الملل تغییر رشته داد

وی افزود: بعد از شهادت شهید شهریاری در رشته فیزیک هسته‌ای دانشگاه پیام نور مشهد کسب تحصیل می‌کرد و زمانی که برجام تصویب و تاسیسات هسته‌ای پلمپ شد به رشته حقوق تغییر رشته داد و گفت در دنیا بسیار سر ما کلاه می‌گذارند حقوق بین الملل می‌خوانم تا بتوانم از حقوق ملت ایران دفاع کنم.

پدر شهید هریری در ادامه سخنان خود با اشاره به این نکته که به طور کلی شهدا انتخاب می‌شوند، ادامه داد: هیچگاه از حسین کوچکترین بداخلاقی را مشاهده نکردیم و همیشه به خلق خوش شهره بود و سفارش پیامبر را درباره رفتار با خانواده و بستگان رعایت می‌کرد.

هریری بیان داشت: روزی در دوران نوجوانی در مدرسه از تمامی دانش آموزان می‌پرسند پدر چه تعداد از شما گوشتان را پیچانده است و تنها دانش آموزی که دستش را بالا نبرد حسین بود. زمانی که از وی علت را جویا شدند حسین در جواب گفت من حتی اخم پدر خود را ندیدم.

وی ضمن اشاره به این مطلب که سربه راهی و خلق خوش حسین مانع از اخم من می‌شد، بر بردباری و شکیبایی شهید هریری تاکید و تصریح کرد: وی بسیار مسلط به کاری که انجام می‌بود و حتی با وجود این‌که سن و سال چندانی نداشت؛ اما به جلسات پرسش و پاسخ دعوت می‌شد.

هریری گفت: یکی دیگر از ویژگی‌های بارز پسرم تلاش بود به طوری که بسیاری از اوقات روزی 15 تا 16 ساعت کار می‌کرد.

 پدر شهید مدافع حرم هریری تصریح کرد: حسین سفر به کربلا را بسیار دوست می‌داشت و بسیار راحت سفر می‌کرد به طور مثال چنانچه می‌دید روز آخر هفته تعطیل است مقدمات سفر به کربلا را محیا می‌کرد، البته حسین همیشه زمینی به سفر کربلا می‌رفت و زمانی که به او می‌گفتیم چرا در این مدت زمان کوتاهی که در اختیار داری هوایی سفر نمی‌کنی در جواب می‌گفت «برای زیارت امام حسین باید سختی بکشیم».

وی در ادامه سخنان خود به بیان خاطراتی از پسر شهیدش پرداخت و خاطرنشان کرد: سال گذشته به همراه حسین به صورت راه زمینی به کربلا مشرف شدیم و تا رسیدن به کربلا به ویژه هنگام یافتن محل اسکان با سختی و دشواری مواجه شدیم و رماتیسم من عود کرد به همین دلیل با ناراحتی از حسین پرسیدم چه زمانی قرار است به محل اسکان برسیم؟، که حسین با لحن بسیار آرامی پاسخ داد « پدرجان شما خودتان همیشه می‌گفتید زیارت امام حسین (ع) سختی دارد کمی تحمل کنید» این لحن و گفته پسرم باعث شرم من شد.

وی ادامه داد: همچنین در سال جاری نیز برای اربعین به زیارت امام حسین(ع) رفتیم و پیش از سفر به امام حسین(ع) گفتم که راحتی و پذیرایی نمی‌خواهیم؛ اما در طول سفر بارها شاهد بودیم که برنامه‌ها سفر یکی پس از دیگری به راحتی و آسودگی انجام می‌شود.

پدر شهید هریری تصریح کرد: زمانی که از مشهد حرکت کردیم و به مرز مهران رسیدیم با مرز شلوغ مهران مواجه شدیم به همین دلیل به دعوت یکی از دوستان به منزل آنان رفتیم و با توجهه به این‌که دختر و داماد این دوست خانوادگی در مرز مشغول به کار بودند برنامه سفر ما به راحتی صورت گرفت.

وی تصریح کرد: زمانی که به کربلا رسیدیم شخصی ناشناس به طرف ما آمد و گفت ما در مدرسه آیت الله سیستانی اقامت داریم و هر روز بر سر راه زائران می‌آییم و از آنان می‌خواهیم که تا در این مدرسه اقامت کنند و زمانی که ما دعوت وی را پذیرفتیم و به مدرسه رفتیم در آنجا نیز مشاهده کردیم که امکانات استراحت فراهم است.

هریری گفت: با توجه به این‌که رماتیسم داشتم پزشک از من خواست تا آمپول تقویتی استفاده کنم و زمانی که این پزشک قلب مرا معاینه کرد گفت قلب شما ناراحت است و این در حال بود که تا آن زمان قلب من هیچگاه مشکلی برایم ایجاد نکرده بود.

پدر شهید هریری افزود: با توجه به این‌که با اصرار پرشک مواجه شدیم و دیدیم که مسیر پیاده روی بسیار شلوغ است و تا ستون 600 حرم امام حسین(ع) بیشتر نتوانستیم برویم و با توجه به این‌که حدود سه روز پس از این گفته پزشک در قلب خود احساس ناراحتی کردم از همان جا به امام حسین(ع) سلام دادیم و برگشتیم.

وی بیان داشت: زمانی که به منزل رسیدیم جمعی از مسئولان به خانه ما آمدند و گفتند شایعاتی شنیده شده مبنی بر این‌که حسین پسر شما مجروح شده است و همان جا متوجه شدم که چه اتفاقی رخ داده؛ اما از خداوند گلایه نکردم و خداوند را شکر کردم و گفتم راضیم به رضای تو.

علی رغم این‌که از من بسیار کوچکتر بود؛ اما از من پیشی گرفت

هریری ضمن بیان این موضوع که علی‌رغم این‌که حسین پسرم بود و سال‌ها با من اختلاف سنی داشت؛ اما از من پیشی گرفت و این دل مرا می‌سوزاند، تاکید کرد: از شهادت پسرم غمگین نیستم؛ اما دوست داشتم بیشتر زنده بماند تا بتواند بیشتر خدمت کند.

احترام به پدر و مادر را بر خود واجب می‌‎دانست

در ادامه مادر شهید هریری با حسن خلق و مهربانی فرزندش تاکید و خاطرنشان کرد: یکی از ویژگی‌های حسین توجه به مقوله محرم و نامحرم بود.

وی بیان داشت: تاکنون نشده بود که کوچکترین ناراحتی برای من ایجاد کند همچنین در به جا آوردن نماز اول وقت بسیار کوشا بود.

مادر شهید هریری ضمن اشاره به این نکته که احترام به پدر و مادر را بر خود واجب می‌دانست، ابراز کرد: شبی به مهمانی شام دعوت شدیم و در آنجا متوجه شدم که شام نمی‌خورد وقتی علت را از او جویا شدم، هیچ نگفت؛ اما بعدها فهمیدم که او هر غذایی را نمی‌خورد و بر این‌که چه غذایی را در کجا می‌خورد مقید است.