با تشکل‌های دانشجویی-۱
اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، معرفی تشکل های دانشجویی در قالب انتشار تاریخچه و عملکرد این تشکل ها، در زمره فعالیت های روز های شنبه هر هفته این خبرگزاری قرار گرفته است؛ بر این اساس در گام نخست برای آشنایی و آگاهی هر چه بیشتر مخاطبان فرهیخته خبرگزاری دانشجو، تاریخچه انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر از بدو تاسیس تاکنون را که توسط این تشکل تدوین شده، منتشر می کنیم.
دانشجویان ایرانی همواره در راستای حفظ استقلال و ازادی کشور کارنامه ای درخشان از خود بر جای نهاده اند. چنانکه می توان مبارزه با رژیم شاهنشاهی و روشنگری مردم برای مبارزه با ظلم را درخشانترین مقطع فعالیت جریان دانشجویی دانست. یکی از ماندگارترین مبارزات غیورانه دانشجویان دانشگاه تهران در سال ۱۳۳۲ پس از کودتای ۲۸ مرداد در پی اعتراض به حضور نیکسون(رئیس جمهور وقت امریکا) شکل گرفت که سه تن از این دانشجویان به شهادت رسیدند و ۱۶ اذر به نام “روز دانشجو” جاودانه شد.
با تاسیس دانشگاه پلی تکنیک (دانشگاه امیرکبیر) در سال ۱۳۳۷ و با راه اندازی «انجمن اسلامی دانشگاه پلی تکنیک» دانشجویان ان به صف آزادیخواهان پیوستند.
با فراگیر شدن نهضت امام خمینی(ره) فعالیتهای حق طلبانه دانشجویان در سایه پدرانه ی امام راحل، نظم و استحکام بیشتری یافت و عامل مهمی برای پیروزی انقلاب اسلامی شد.
سالهای ۱۳۵۷ – ۱۳۸۰
با پیروزی انقلاب اسلامی دفتر تحکیم وحدت به منظور اتحاد بیشتر بین انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاههای کشور(تنها تشکل دانشگاهی) با هدایت امام خمینی و همکاری آیت الله خامنه ای شکل گرفت. مرامنامه این تشکل با بیان خطوط اصیل فکری و فرهنگی و سیاسی به عنوان تعهدی بین اعضای انجمن اسلامی تدوین گردید.
از برکات دفتر تحکیم وحدت، تسخیر لانه جاسوسی امریکا توسط دانشجویان و دفاع از کشورمان در هنگام جنگ تحمیلی و تقدیم هزاران شهید و ایثارگر به انقلاب اسلامی بود. یاد ۹۵ شهید دانشگاه امیرکبیر که اکثراً اعضای انجمن اسلامی دانشجویان بوده اند، گرامی باد.
با شروع دوران سازندگی، دفتر تحکیم وحدت و انجمنهای اسلامی به دلیل رفتار متناقض دولت با شعارهای انقلاب و امام خمینی (ره) پرچم استقلال و آزادی را به دست گرفته و به نقد پرداختند. رویکردهای بسته دولت این آزادیخواهی دانشجویان را برنتافت و بزرگترین سرکوبهای دیکتاتورمابانه را شاهد بودیم که واقعه دوم خرداد ۱۳۷۶ را رقم زد.
در انتخابات سال ۷۶ هرچند همان افراد پیشین سکاندار مدیریت کشور شدند، اما تجلی شعارهای ظاهرا دمکراتیک باعث استقرار دولت اصلاحات با رای بالای مردم شد. تغییر تاکتیک دولتمردان به ایجاد فضایی آزاد منجر شد، اما با گذشت زمان و انتقاد برخی دانشجویان و اعضای دفتر تحکیم وحدت به بعضی سیاستهای دولت، شاهد برخورد سرکوب گرایانه و فضایی مغایر با شعارهای دولت بودیم که حتی منجر به تعلیق آموزشی منتقدین گردید.
نقطه انشقاق
انجمن اسلامی دانشگاه امیرکبیر به سبب تاثرگذاری بسیارش توسط عده ای ستون خیمه تحکیم لقب گرفت. سال ۱۳۸۰ به دلیل اختلاف نظرها در انجمن امیرکبیر ، تحکیم به دو طیف مخالف علامه و شیراز بدل گشت. دولت وقت با حمایت از طیف علامه، سعی در تشدید اختلافات و نابودی جریان دانشجویی داشت.
اعضای پلی تکنیکی طیف علامه اقایان علی افشاری(تحلیلگر امروز شبکه های ماهواره) و بلالی و انصاری و… و اعضای شیراز اقایان جابری و ملاداوودی(استاد کنونی دانشکده معدن)و… بودند.
سالهای ۱۳۸۰ – ۱۳۸۴
با حمایت دولت در سال۸۰ از طیف علامه، اعضای ان با وجود اختلافات فکری و عقیدتی اشکار با مرامنامه، برای چهار سال سکاندار انجمن اسلامی شدند. مرامنامه دفتر تحکیم وحدت حکم میکند اعضا باید مسلمان ، شیعه ۱۲ امامی، معتقد به ولایت فقیه باشد، درحالیکه در این دوران افرادی با عقاید کمونیستی وارد انجمن شده و مستقیما بالاترین مقام جمهوری اسلامی را مورد اهانت قرار دادند.
علامه حتی به دولتی که سبب قدرتش شده بود هم، وفادار نمانده و به همراه بخشی از فعالان سیاسی طرح عبور از خاتمی را کلید زد. در اخرین حضور رئیس دولت اصلاحات در دانشگاه تهران، وی را متهم به «خیانت به آزادیخواهی» نمودند. این چهار سال دوران حیات جریان ضد انقلاب در دفتر تحکیم وحدت بود.
سال ۱۳۸۴؛ آغاز یک پایان
در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴ دفتر تحکیم وحدت که(به طور موقت) در سیطره علامه بود با حمایت از دکتر معین در مقابل رقبای قدرتمند، سعی در بهره مندی مجدد از حمایتهای دولتی داشت، اما در دور اول معین پنجم و دفتر تحکیم برای دور دوم حمایت از هاشمی را آغاز کرد؛ در حالیکه دفتر تحکیم وحدت اصیل سرسختترین منتقد دوران سازندگی و رویکردهای بسته اقای هاشمی در مسائل فرهنگی سیاسی و اجتماعی بود.
در دولت نهم اعضای اصیل انجمن اسلامی دانشگاه امیرکبیر انتقادات و شکایات خود را از طریق وزارت علوم پیگیری کرده تا سرانجام پس از یکسال تلاش ،طیف علامه غیر قانونی شناخته شد و حیاتش به پایان رسید و انجمن به جریان اصیل خود بازگشت. البته حق تاسیس تشکلی دیگر (متناسب با آراء و عقاید) و فعالیت سیاسی در فضای دانشگاه برای طیف علامه از سوی جریان اصیل انجمن به رسمیت شناخته می شد.
سال ۱۳۸۵؛ تولدی دیگر
در سال ۸۵ دفتر انجمن پشت ساختمان مسجد بود. در پی گسترش ساختمان مسجد، انجمن به دفتری کنار دانشکده نساجی انتقال یافت و طیف علامه حدود یک ماه با مجوز در دفتر جدید فعالیت کرد، اما بعدها در دروغی اشکار ادعا کردند که دفتر انجمن با بولدوزر تخرییب گردید و اعضای ان از فعالیت منع شدند.
در حالیکه تا مرداد ۸۵ که حضور علامه در انجمن اسلامی غیرقانونی اعلام گردید، فضایی به آنها تعلق یافته بود. پس از آن اعضای اصیل انجمن با برگزاری انتخاباتی قانونی به انجمن بازگشتند. البته آنچه که واضح است، طیفی از افراد که هیچگاه ظرفیت پذیرش حضور دیگران و تاب شنیدن حرف مخالف را ندارند، اقدام به فرافکنی و فریادهای غیرمنطقی نمودند و چندصباحی به ایجاد تشنج در دانشگاه پرداختند.
سال ۱۳۸۶؛ نفس آخر
با احیای انجمن اسلامی، طیف مخالف به بیان عقاید خود در قالب نشریه پرداخت. نشریاتی که با اسامی افراد سال پایینی و توسط افراد سال بالایی اداره میشد و هر روز به طرح هجمه ای به ارکان نظام جمهوری اسلامی می پرداخت و فضا را برای طرح مقصود نهایی فراهم آورد؛ مقصودی که در نهایت در تاریخ ۱۰ اردیبهشت آشکار گشت.
در این تاریخ ۴ نشریه با صفحاتی ثابت، کاملا مشابه تنها با لگویی متفاوت از هم، برخلاف روال طبیعی پخش نشریه و بدون حضور اعضا در ساعات اولیه صبح در صحن دانشگاه توزیع گردید.
این نشریات موهن بدون هیچ استدلال علمی، عصمت پیامبر و ائمه(ع) ،حجاب و عفاف بانوان مسلمان و مهدویت و وجود امام عصر را نفی و مورد اهانت قرار داده بود.
با گسترش و اطلاع عموم از این ماجرا، موج اعتراض گسترده ای به سمت ساختمان فارابی روانه شد، که در نهایت با عملی منفعلانه از سوی مدیریت فرهنگی، ممنوعیت انتشار هرگونه نشریه دانشگاهی را منجر شد.
کسانیکه کار نشریاتی میکنند میدانند که انتشار یک شماره نشریه فعالیت فکری و مطالعاتی عمیق می طلبد و انتشار نشریه هفتگی به صورت منظم از عهده یک یا دو دانشجو خارج است؛ آن هم دانشجویانی که از اصول ابتدایی کار سیاسی و نشریاتی بی اطلاع بوده و به جرات میتوان گفت به تعداد انگشتان دست هم کتاب نخوانده بودند. در واقع پشت پرده نشریات موهن اعضای قدیمی علامه بودند که خود به دلیل تخلفات مجوز نشریه نداشتند و از اسم دانشجویان جدیدالورود سوء استفاده میکردند. انتشار نشریات موهن ماهیت حقیقی طیف علامه(جریان ضدانقلاب) را نمایان ساخت و باعث شد که دیگر هیچکس ادعای حضور در انجمن اسلامی دانشجویان را از ایشان نپذیرد.
یک ماه پس از ماجرای نشریات موهن، دومین انتخابات شورای مرکزی انجمن قانونی نیز در خردادماه ۸۶ با حضور حدود ۸۰۰ نفر از دانشجویان برگزار گردید.
سال ۱۳۸۷؛ مطالبات صنفی
فضای دانشگاه در اغاز سال ۸۷ نسبتا ارام بود و در خرداد ۸۷ نیز انتخابات انجمن اسلامی با ۷۰۰ رای دانشجویان برگزار گردید. در این سال حقوق صنفی اموزشی به طور جدی تری دنبال میشد که علت را می توان طرح امتحانات هفتگی دانشجویان جدیدالورود، بی توجهی معاون وقت دانشجویی فرهنگی و … دانست که همه سبب بروز اعتراضات صنفی ، آموزشی دانشجویان شد. اما پس از آغاز سال تحصیلی با تغییر معاون دانشجویی فرهنگی و انتصاب آقای آرزو، کمی از موج اعتراضات کاسته شد. اما باز هم به دلیل محقق نشدن خواسته ی دانشجویان اعتراضات گسترش یافت و در اذر ۸۷ به اوج خود رسید و تا عزل مدیر کل امور دانشجویی پیش رفت؛ چرا که یکی از دانشجویان ورودی۸۴ رشته مهندسی برق به دلیل نقص فنی آسانسور خوابگاه شهید نجات اللهی، از ۶ طبقه سقوط نموده و یک پای خود را از دست داد.
سال ۱۳۸۸؛ مسائل سیاسی
در این سال از همان ابتدا کشور وارد فضای انتخاباتی شد و از اردیبهشت و خرداد این فعالیتها در دانشگاه به اوج خود رسید؛ بطوریکه فضای دانشگاه هر روز شاهد مناظرات در صحن و تالارهای دانشگاه بود و نشاط انتخاباتی در دانشگاه ایجاد شده بود. سرانجام در ۲۲ خرداد انتخابات ریاست جمهوری برگزار گردید و پس از آن دانشگاه بلافاصله امتحانات پایان ترم را برگزار کرد. در این زمان عده ای از دانشجویان و اساتید در اعتراض به نتیجه انتخابات، خواستار لغو امتحانات شدند. تعدادی از امتحانات به خواست استاد یا دخالت دانشجویان و برهم زدن فضای جلسه به تیر و شهریور موکول شد.
مهر آن سال، صحنه دانشگاه نیز مانند کشور درگیر با فتنه ۸۸ بود. روز قدس، ۱۳ آبان و ۱۶ و ۲۳ آذر در اذهان دانشجویان ماندگار شد. در روز ۱۶ آذر عده ای قانون شکن با توهین مستقیم به جایگاه ولایت فقیه و شخص مقام معظم رهبری و امام خمینی (ره) خشم دانشجویان انقلابی را برانگیختند و برای پاسخ به اهانت این افراد خودفروخته که بعضا با هدایت و سازماندهی خارجی همراه بود، در تاریخ ۲۳ آذر تجمع بی بدیلی در صحن دانشگاه صورت گرفت و پاسخ دندان شکنی به جریان فتنه در دانشگاه داده شد.
در این سال پر حادثه، انجمن اسلامی دانشجویان با حضور پررنگ در تجمعات و برگزاری برنامه های مفید، در ارتقای دانش سیاسی دانشگاهیان بسیار موثر واقع شد.
سال ۱۳۸۹؛ سالی آرام و رو به رشد
با آرام شدن فضای سیاسی کشور از التهابات سال ۸۸ فضای دانشگاه هم در سال ۸۹ با جوی ارام رو به رو بود و این فرصت را به دانشجویان میداد که با خروج از فضای داغ فتنه به ریشه یابی اتفاقات بپردازد، لذا انجمن اسلامی با برگزاری برنامه های فکری و متنوع مانند کرسی های ازاد اندیشی این فرصت را برای تغذیه فکری دانشجویان فراهم آورد.
فعالین دانشجویی با وجود سنگ اندازی مدیران دانشگاه در اجرای برخی برنامه ها روند موثری را طی کردند.
سال ۹۰ قلی پور به عنوان دبیر انجمن با گروه جدیدی وارد انجمن شد و تمام همتش را در احقاق حقوق دانشجویان و مطالبه گری صنفی از مسئولین به کار بست.
سال ۹۱ نیز گروه دیگری با دبیری هوشمند به انجمن راه یافت و خاطره انگیزترین برنامه آن سال، اردوی مشهد همزمان با شهادت امام رضا (ع) بود.
اردیبهشت ۹۲ بدلیل انتخابات ریاست جمهوری سرشار از شور سیاسی بود؛ اما سیاست دانشگاه ایجاد فضای ارام بود، بنابراین در اخرین لحظات برنامه انجمن اسلامی را که گفتگو با یکی از کاندیداها بود، لغو کرد.
بر طبق اساسنامه، انتخابات انجمن باید در هفته دوم اردیبهشت برگزار شود اما دانشگاه به دلیل عقب انداختن امتحانات، مانع برگزاری انتخابات شد، اما انجمن اسلامی تمام تلاشش را برای عمل به اساسنامه به کار بست و با وجود مشکلات بسیار از جمله عدم اطلاع رسانی دانشگاه، قطع سیستم پیامکی و… انتخابات در تاریخ بعدی که اساسنامه پیش بینی کرده بود، برگزار شد. البته به دلیل مشکلات ذکر شده انتخابات مثل هر سال پر شور نبود؛ اما ترکیب قوی ای وارد انجمن شد.
نشست سالیانه دفتر تحکیم وحدت که مهم‌ترین رویداد انجمنهای اسلامی کشور است، به میزبانی انجمن اسلامی این دانشگاه که پنجاهمین سالگرد تاسیسش را جشن گرفت، برگزار شد.
انجمن اسلامی امیرکبیر که حاصل تلاش و غیرت دانشجویان در طول پنجاه سال گذشته است، همواره در ارتقای سطح اندیشه و دانشجویان کوشیده است. این مجموعه وجودش را مرهون خونشهیدای بزرگواری میداند که با نثار جان خود، درخت انقلاب اسلامی را بارور نمودند. اعضای امروز انجمن اسلامی دانشجویان هیچ گاه تلاش‌های صورت گرفته برای خارج نمودن این میراث اصیل دانشجویان خط امام (ره) از مسیر خود در سالهای ۸۰ تا ۸۵ را فراموش نمی‌کنند.
دبیران انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی امیر کبیر از سال ۸۵ تاکنون
سال ۸۵: ستاریان
سال ۸۶: رفیعی
سال87: ملاداوودی
در سال ۸۸ و ۸۹: قلی پور
در سال ۹۱: هوشمند
در سال ۹۲: روشنایی
در سال ۹۳ و ۹۴: قائدشرف و
در سال ۹۵: صفرپور
گوشه ای از برنامه های سالتحصیلی ۹۴-۹۵
ارسال نظرات