به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، محمد شکرچی‌زاده اظهار کرد:بر اساس آمار معاونت معماری و شهرسازی وزارت راه، مشخصاتی از 231 ساختمان 12 طبقه به بالا در شهر تهران وجود ندارد و از این تعداد نیز 13 ساختمان قدیمی هستند.
وی یادآور شد: تا قبل از انقلاب، 34 ساختمان‌های بلندمرتبه در شهر تهران وجود داشت و در سال‌های جنگ و پس از انقلاب، 3 ساختمان ساخته شد. در دهه 70 بالغ بر 225 ساختمان بلندمرتبه، در دهه هشتاد 216 و در دهه 90 نیز 267 ساختمان بلندمرتبه ساخته شد.
وی با اشاره به این‌که نیمی از ساختمان‌های بلندمرتبه تهران از اواسط دهه 80 به بعد ساخته شد، افزود: بر اساس گزارش معاونت معماری و شهرسازی، سال 86 شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران، شهرداری را مکلف کرد تا ضوابط بلندمرتبه‌سازی را با تاکید بر ایمنی ارایه کند تا بر اساس آن ضوابط محل قرارگیری ساختمان‌های بلندمرتبه و مشخصاتی که باید داشته باشند که نوعا در مقررات ملی و کنترل ساختمان پیش‌بینی نشده بود آماده شود. اما این کار هرگز انجام نشد.
وی بیان کرد: آنچه که از دهه 80 مورد تاکید وزارت راه و شهرسازی بود، ساخت و ساز با تاکید بر ایمنی ساختمان‌ها بود.
معاون وزیر راه و شهرسازی مشکل دیگر شهرهای کنونی و چالش عمده ساختمان‌های معاصر را در کلانشهر تهران عدم تطابق طبقات با عرض معابر اعلام کرد و گفت: از تعداد ساختمان‌های بلندمرتبه بیش از 12 طبقه، تعداد قابل‌توجهی یعنی 275ساختمان در معابر 6 تا 12 متری قرار دارد. همچنین، 291ساختمان نیز در معابر 12 تا 20 متری، 316 ساختمان در معابر 20تا 30 متری و 94 ساختمان در معابر بیش از 35 متری ساخته شده‌اند. این آمار نشان می‌دهد اگر در معابر کوچک، حادثه‌ای همچون حادثه ساختمان پلاسکو رخ دهد، امکان دسترسی، اطفای حریق و تامین ایمنی بسیار ضعیف خواهد بود.