عزت شاهی یکی از مبارزان سیاسی دوران قبل از انقلاب اسلامی گفت: آیتالله مهدوی کنی خود به تنهایی یک جریان بود و تشکیلات ارتباطی داشت.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، همزمان با سومین سالگرد رحلت حضرت آیتالله مهدوی کنی مراسم رونمایی از تندیس این عالم مجاهد در موزه عبرت برگزار شد.
در این مراسم قاسم حسنپور مدیر موزه عبرت گفت: هرچند که جریانهای وابسته به غرب برای تطهیر رژیم ستمشاهی تلاش میکنند، اما موزه عبرت جنایات رژیم پهلوی را تازه نگه میدارد و برای نسل جوان به تصویر میکشد و با تکیه بر خاطرات انقلابیونی که در اینجا زندانی بودهاند توطئههای آنان را خنثی میکنیم.
وی ادامه داد:در موزه عبرت از دو ابزار استفاده میشود، ادبیات داستانی که با استفاده از آن خاطرات محبوسین زندان کمیته مشترک را در قالب کتابهای خواندنی عرضه میشود و هنر که با استفاده از هنر مجسمهسازان، تندیس بزرگان نظام که در اینجا زندانی بودهاند ساخته تا خاطره آنها زنده بماند.
در ادامه این مراسم عزتالله شاهی مبارز و زندانی سیاسی سالهای پیش از انقلاب گفت: شخصیت آیتالله مهدوی کنی بسیار بالاتر از آن است که من بخواهم راجع به ایشان صحبت کنم. از سال ۴۰ کم و بیش با آیتالله مهدوی کنی آشنایی داشتم و از صحبتهای ایشان استفاده میکردم.
وی با بیان این که آیتالله مهدوی کنی فقط در پی پیروی از خط مشی امام خمینی (ره) بود گفت: ایشان همیشه خود را پشت سر امام میدیدند. ما در روزگار جوانی افکاری مبنی بر انجام ترور و انفجار داشتیم، اما آیتالله مهدوی کنی صرفاً در جهت اسلام فعالیت میکردند؛ ما نیز بعدها به این نتیجه رسیدیم که بعضی از کارهایمان درست نبود و اگر گفتار آیتالله مهدوی کنی و امام خمینی را رعایت میکردیم بهتر بود و بعضی مشکلات پیش نمیآمد و بعضی ضربات را متحمل نمیشدیم؛ در نهایت دیدیم که کسانی که خواسته یا ناخواسته از امام جلو افتادند به انحراف کشیده شدند.
وی با اشاره به اینکه آیتالله مهدوی کنی از ابتدای مبارزات سیاسی شرکت داشت گفت: ایشان خودش به تنهایی یک جریان بود و تشکیلات ارتباطی داشت. ایشان در طول مدت حبس و زیر شکنجههای شدید هیچگاه مقاومت خود را از دست نداد.
وی افزود: آیتالله مهدوی کنی با وجود اینکه پس از انقلاب زحمات زیادی کشیدند از جهات اقتصادی و مالی از هر اتهامی مبرا بودند؛ ایشان بسیار سادهزیست بودند
عزت شاهی با اشاره به مدت حضور آیتالله مهدوی کنی در کمیته انقلاب اسلامی گفت:در اوایل تشکیل کمیته جمعکردن روحانیون و سایر نیروها و ایجاد اتحاد و هماهنگی بین آنها کار بسیار سختی بود، اما آیتالله مهدوی کنی به خوبی از پس آن برآمد. اگر ما در کمیته در مورد دستگیریها و سایر مسائل اشتباهی داشتیم آیتالله مهدوی کنی با سعه صدر تحمل میکردند و ما بعدها میفهمیدیم که حق با ایشان بود.
وی تصریج کرد: آیتالله مهدوی کنی در دانشگاه امام صادق نیز بسیار خوب عمل کردند و توانستند جوانان خوبی را برای نظام تربیت کنند.
همچنین در این مراسم حجتالاسلام سعید مهدوی کنی فرزند آیتالله مهدوی کنی گفت: در خاطرات مرحوم آیتالله مهدوی کنی ذکر و بیان مبسوطی از آنچه در زندان بر ایشان گذشت وجود ندارد و از تمام مدت بیش از دو سال حبس ایشان چند خط بیشتر نقل نکردند. یک بار به ایشان گفتند: «تمام کسانی که در زندان کمیته مشترک بودند انسانهایی شقی بودند» ایشان پاسخ دادند: «نه اینطور نبود؛ در زندان کمیته مشترک به دلیل وجود زخمی که در پایم بود نمیتوانستم استحمام کنم؛ یکی از زندانبانها برایم آب گرم میآورد تا سرم را بشویم.»
وی افزود: آیتالله مهدوی کنی خاطراتی از مدت حبس خود با زبان شوخی و طنز بیان میکردند. مثلا میگفتند: «حسینی شکنجهگر ساواک به من میگفت: پایت را بالا بیاور تا راحتتر شلاق بزنم و من به او میگفتم: اگر تو میخواهی بزنی پس خودت پایم را بالا بیاور» و یا اینکه نقل میکردند: «زمانی که منوچهری شکنجهگر ساواک من را کتک میزد من مرتباً آیه ربنا افرغ علینا صبراً و ثبت اقدامنا را میخواندم. یک بار منوچهری به من گفت: آشیخ این ربنا چیست که تو هی میخوانی؟ و من به او گفتم: تو کار خودت را بکن و من کار خودم را؛ من دعایم را میخوانم و تو هم کتکت را بزن!» در اواخر رژیم گذشته، منوچهری به آیتالله مهدوی کنی میگفت: «ما آخر نفهمیدیم تو چه کارهای، اما همه جا اسمی از تو هست» که این نشاندهنده این است که آیتالله مهدوی کنی هیچگاه در بازجوییها اطلاعات را فاش نمیکرد. ایشان همواره در مقابل فشارها صابر و صبور بودند و ایستادگی بسیاری داشتند و همواره از امام و رهبر و انقلاب دفاع میکردند.
سیدمهدی طالقانی فرزند آیتالله طالقانی نیز در این مراسم گفت: من چند روزی را در اینجا محبوس بودم؛ برخی از جوانان فکر میکنند که این روایات اغراقآمیز است در صورتی که اینطور نیست و واقعاً این جنایات توسط عوامل رژیم پهلوی اعمال شد.
طالقانی درباره آیتالله مهدوی کنی گفت: در شبهای قدر آیتالله طالقانی در مسجد هدایت مراسم احیا برگزار میکرد، اما زودتر آن را به پایان میرساند تا به مراسم مسجد جلیلی برسیم و در آنجا آیتالله مهدوی کنی تا ساعت ۲ یا ۳ نیمهشب برنامه داشت.
در پایان این مراسم از تندیس آیتالله مهدوی کنی رونمایی به عمل آمد.