یادداشت دانشجویی/
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-امیر رضا حضرتی؛* پایتخت جزو معدود سریال‌هایی است که توانسته با نشان دادن یک خانواده اصیل و معتقد و دوست داشتنی ایرانی در دل مردم خود جایگاهی ویژه را به خود اختصاص دهد.
اما در پایتخت ۵ شاید جنس این دوست داشتن کمی تفاوت داشته باشد؛ علت این تفاوت شاید به خاطر به رخ کشیدن داشته هایی است که شاید برای برخی از ما عادی شده باشد؛ اما برای بعضی مردم در اطراف ما آرمانی والاست.
شاید جنس این علاقه ناشی از جلوه نمایی و خروش غیرت مرد ایرانی است؛ غیرتی که به جریان خون ملت ایران شدت و تحرکی فزاینده می دهد. جنس این علاقه ممکن است ناشی از احترام مردم به شهدای مدافع حرم، که این فیلم باعث بیشتر شدن آن شده باشد و شاید علت های فراوان دیگری برای تفاوت این پایتخت با پایتخت های دیگر بتوان نام برد که آن را دوست داشتنی تر کرده است.
در این میان بودند بعضی افراد که به خاطر منافع حزبی و شخصی خود سعی در تخریب این سریال به هر طریق داشتند؛ اما شاید استقبال بی نظیر مردم بهترین پاسخ به این حرف های گاها بیهوده بوده باشد.
سریال پایتخت نماد این است که می توان با نشان دادن یک خانواده اصیل و معتقد ایرانی مردم را جذب کرد و لازم نیست برای جذب مخاطب مجبور به نشان دادن لاابالی گری شویم. پایتخت نماد این است که می توان در کنار خنده و شادی مفاهیمی والا که همه را به فکر فرو می برد را جای داد.
در نهایت می توان گفت پایتخت نماد ساختن خنده هایی از جنس متفاوت است؛ لبخندهایی که به خاطر داشتن نعمت هایی است که آن ها را به آسانی به دست نیاورده ایم و باید قدر آن بدانیم.
بی صبرانه منتظر سری های بعدی این سریال دوست داشتنی و محبوب هستیم...
*امیر رضا حضرتی-مسئول بررسی و تحلیل بسیج دانشجویی مراکز دانشگاهی مستقل مشهد
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات