گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-مهدی محمدی*؛ طی بررسی عملکرد سال قبل چندین معاونت فرهنگی دانشجویی باید گفت: به غیر از اندک واحد دانشگاهی که به شمارش انگشتان دست نمیرسد بقیه واحدها در خواب فرهنگی اند.
پرسنل امور فرهنگی باید دغدغه مند، پیگیر، پرجنب و جوش و انتقاد پذیر باشند. وظیفه‌ی افرادی که بر سمت مسئولیت در این امور هستند تنها آمدن، حضور داشتن در اتاق و نهایتا گرفتن چند تصویر برای سندیت نیست.
سخن با همه واحدهای دولتی و آزاد است باید بدانیم اگر دستمزدی به هر میزان پرداخت می‌شود، حلال در قبال کاری است که بر صندلی سمت آن نشسته شده.
از تمام کشور و با چندین اداره فرهنگ و معاونت فرهنگی طی یکسال برخورد داشتیم و با دانشجویانی که در این واحدها حاضر بودند صحبت کرده ایم، آماری که به دست آمده به هیچ وجه قابل چشم پوشی نیست تنها چند واحد به معنای واقعی کلمه (در تلاش و کار هستند)؛ باید گفت بقیه جز چندین میلیون کسر ماهانه از بودجه برای حقوق و مزایای خود به هیچ عملی دست نزده اند.
میگوییم وضع کشور نامناسب است ولی چرا موشکافی نمی‌کنیم؟ پزشک، مهندس، وزیر، کارمند، استاد، مدیر و.. هر یک اگر کار خود را به درستی انجام ندهد هم بر سازمان خود و هم کشور اثر خواهد گذاشت.
زمانی که با برخی از دانشجویان واحدهایی که جزو کم کارترین واحد فرهنگی بودند صحبت کردیم برخی از آنان حتی نمی‌دانستند که در واحد دیگر چه میگذرد و این فعالیت واحد خود را عادی می‌دانستند. اگر این فرد پس از چند سال به سمت اداره فرهنگ یک واحد انتخاب شود چه خواهد کرد؟ بله یقینا آن واحد را طبق گذشته و خاطره خود از واحد دوران دانشجویی اش مدیریت میکند...
باید بدانیم در هر کجا که هستیم کوچک ترین کار ما بر پیرامون همه انسان ها اثر خواهد گذاشت.
یکی می‌گوید بودجه نداریم، یکی می‌گوید فرصت و دیگری بهانه نداشتن قدرت. باید بدانیم با دست خالی هم می‌شود کارهای فرهنگی انجام داد، نگویید بودجه نیست شما حقوق میگیرید تا به بهترین نحو امور فرهنگی را در قلمرو خود شکوفا کنید، نگویید فرصت نیست شما استخدام شدید تا در زمان اداری تنها بر فعالیت‌های فرهنگی تمرکز کنید و نگویید قدرت نیست چرا که شما بر صندلی نشسته‌اید که امور بسیاری به دست شماست.
تنبلی خود را به بهانه‌های مختلف در گوش دانشجو و سایر همکاران زمزمه نکنیم، خود را اصلاح کنیم، مگر می‌شود از باطن چنین تنبلی کرد و در ظاهر بر دین اسلامی خود افتخار کرد؟
بدترین چیزی که در این مدت به آن برخوردیم «دفتر چوب خط» بود، کاغذ A۴ که مسئول بین تنها ۵ تا۱۰ مورد فعالیت فرهنگی در ۳۶۵ روز سال را که حال به خوبی یا ... انجام داده مینویسد تا در پایان سال عملکرد خود را به مافوق گزارش کند. «برادر یا خواهر گرامی به کجا چنین شتابان؟» گذشته از بحث دین و مذهب، آیا انسانیت ما به تاراج رفته؟ چرا سهل انگاری و کم کاری را اوج زرنگی می‌دانیم؟ این عمل ناشایست نه تنها زرنگی نیست بلکه یک دزدی آشکار است.
و در کلام آخر تاسفی دیگر باید خورد برای واحدی که یک پرسنل جهادی و کاردرست دارد چراکه بقیه برای عادی نشان دادن کم کاری خود تمام سعی خود را برای حذف وی انجام می‌دهند...
مهدی محمدی-دبیر کانون فرهنگی بسام دانشگاه آزاد واحد ابهر
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.