به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، پنج سال بعد از زمانی که دولت اعتدال با حمایت رئیس‌دولت اصلاحات روی کار آمد و سه سال بعد از زمانی که رئیس‌دولت به اصطلاح اصلاحات با ویدیوی معروف «تکرار می‌کنم» از شهروندان خواست در هر دو انتخابات مجلس و خبرگان به فهرست متبوع وی رأی دهند و به دنبال آن در شورای شهر هم این فهرست امید بود که کرسی‌ها را از آن خود کرد، این روزها به خاطر افزایش التهابات اقتصادی، اصلاح‌طلبان بیش از همیشه در کانون نقد شهروندان قرار دارند. در این شرایط اصلی‌ترین وظیفه‌ای که از سینماگران متعهد برمی آید آن است که با نگاهی پیشروانه به دنبال گشایش باشند و نه واپسگرایی، اما به ناگاه یکی از اهالی سینما در مراسم بزرگداشت‌های جشن خانه سینما، دست به دامن رئیس‌اصلاحات می‌شود. این کارگردان که اخیرا یک همکاری پرسش برانگیز را با دبیر محفل هشت میلیاردی جهانی فجر پشت سر گذاشت در مراسم بزرگداشت، یکی از نویسندگان سرشناس ایران در ایوان شمس به جای آنکه خود درباره این نویسنده حرف بزند نوشتاری از رئیس‌دولت مدعی اصلاحات را در تمجید از وی خواند؛ نوشتاری که حتی رسانه‌های اصلاح‌طلب هم متن آن را منتشر نکرده‌اند. چرا؟ شاید این جماعت هم دریافته‌اند که مردمان خسته از سیاست این روزها بیش از هر چیز به آرامش اقتصادی نیاز دارند و این آرامش در گروی پرهیز از آلودگی به این گونه سیاسی بازی هاست. بایکوت نامه خاتمی در نشریه‌های اصلاح‌طلب نشان می‌دهد اگر تا چندی قبل کسی به شعارهای اصلاح‌طلبانه امید داشت، حالا و با رسوایی دومینو وار آقازادگان رانتخوار متصل، دیگر با تشبث به «تکرار می‌کنم» و شعارهای دوم خردادی هم نمی‌توان افیونی پیدا کرد برای گذر از بحران‌های اقتصادی مردمانی که تبعیض بدجوری رنجشان می‌دهد. گفتنی است؛ بسیاری از اهالی سینما که در زمره حامیان اصلاح‌طلبان بودند و نقش تبلیغاتچی آنان را بازی می‌کردند، این روزها در جایگاه منتقد وضع موجود ظاهر شده‌اند، در حالی که باید پاسخگوی فریب مردم و تمنیات نفسانی و سیاسی خود باشند.
برخی از اینان نیز به جهت عمق سیاست‌زدگی، همچنان نقش تبلیغاتچی جناح موسوم به اصلاحات را حفظ کرده‌اند.
برخی از اینان نیز به جهت عمق سیاست‌زدگی، همچنان نقش تبلیغاتچی جناح موسوم به اصلاحات را حفظ کرده‌اند.
منبع: کیهان
ارسال نظرات