تکرار ادعاهای نهادهای حقوق بشری غرب علیه ایران در گالری هایی با مجوز وزارت ارشاد

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، پیش‌تر در گزارشی تحت عنوان «خواب وزارت ارشاد و جولان چندساله پورنوگرافی، نیهیلیسم و ابتذال در گالری‌های داخلی» به رویداد عجیبی در هنر‌های تجسمی پرداختیم. در گزارش مذکور وجود خلاء نظارتی شدید بر گالری‌ها تبیین و عملکرد چند فرد مشغول در ترویج سبک‌های دسته چندم غربی مورد بررسی قرار گرفت. «فرهنگ سدید» در ادامه، فعالیت برخی دیگر از اشخاص که از این فرصت رهاشدگی و ولنگاری، سوء استفاده می‌کنند بررسی می‌کند.

فعالیت‌های هنری «آ. ف» یک محکوم امنیتی
«آ. ف» متولد بهمن سال ۱۳۶۵ و فارغ التحصیل دانشگاه الزهرا (س) است. او در دهه ۸۰ خود را نقاش و فعال حقوق کودکان معرفی می‌کرد، اما به دلایل امنیتی دستگیر شد و بدین واسطه معروف و مورد توجه رسانه‌های ضد انقلاب قرار گرفت.

«ما محصول یک کارخانه ایم» عنوان نمایشگاه غیرقانونی و بدون مجوز «آ. ف.» از حامیان فتنه 88 است که در سایه بی توجهی وزارت ارشاد و غفلت برخی از سازمان‌های نظارتی روز پنجشنبه ۲۵ مرداد ۹۷ با پوشش گسترده در تارنما‌ها و شبکه‌های اجتماعی ضدانقلاب در خیابان شریعتی تهران برگزار شد.

نکته تامل برانگیز درباره برگزاری این نمایشگاه یک روزه غیرمجاز ِ برگزاری آن در فضای باز بود؛ متاسفانه نه تنها هیچ دستگاه نظارتی و فرهنگی نسبت به جلوگیری از برگزاری این نمایشگاه اقدامی انجام نداد بلکه پس از آن نیز  شاهد هیچ واکنشی در این زمینه از سوی وزارت ارشاد نبودیم.

 

او درباره برگزاری این نمایشگاه در متن توهین آمیزی در صفحه شخصی خود نوشت: «شباهتِ عجیبی‌ست میان جعبه‌ی کبریت و فضای کارخانه‌ای زندان که ورود و خروج‌ها "تکرار" می‌شوند و اشلِ بزرگتر آن بی‌شباهت به جامعه‌ی ایران نیست و ایده‌ی نقاشی از این کالای استاندارد با ابعاد بزرگ، در فضای زندان به ذهنم رسید. پس از ظهور اسلام به دلیل ممنوعیت استفاده از تصاویر انسانی و حیوانی، نقوش هندسی بر هنر ایران سایه انداخت. در مجموعه‌ی نقاشی‌های "ما محصول یک کارخانه‌ایم"، تلاش کردم این نقوش را با رنگ‌های فرش ایرانی و با " تاکید بر تکرارِ" تصاویرِ انسانی و حیوانی به کار گیرم».

«آ. ف» که از مرتبطین با فعالان فتنه در داخل و جریانات برانداز در خارج از کشور است؛ سوابقی مانند اهانت به رهبر معظم انقلاب، تولید فیلم دروغین برای هتاکی به قوه‌ قضاییه، توهین به نمایندگان مجلس شورای اسلامی، حضور در تجمعات مقابل اوین به همراه «محمد نوری زاد» و عناصر ضدانقلاب، انتشار آثار هنری موهن و انجام فعالیت بر اساس راهبرد‌های تشکیلاتی فرقه‌ ضاله‌ بهاییت را در کارنامه‌ خود دارد.

 

وادادگی و رهاسازی آگاهانه از یک سو و ریزش حساسیت‌ها در معدل شاخص رفتاری مدیران که مبین سطح نفوذ است از سوی دیگر، موجب انهدام مرزبندی‌ها و وارونگی فرهنگی می‌شود.

ولنگاری تعمدی موجب شده که نقش پایشگر و هدایتگر مراکز موضوعی مرتبط مانند مرکز هنر‌های تجسمی ارشاد زایل شده و عناصری مانند «آ. ف» به مرور به پادو‌های فرقه‌ ضاله بهاییت و جریانات برانداز تبدیل شوند.

درباره سکوت معنادار و عدم اعلام موضع شفاف این مراکز در این مقطع نیز  شبهاتی وجود دارد و برخی از ناظران فرهنگی معتقدند این انفعال و سکوت تعمدی و آگاهانه است؛ آنچه مسلم است تداوم انفعال وزارت ارشاد و دستگاه های نظارتی در برابر این ابتذال علنی می تواند زمینه ساز تکرار  آن در قالب های مختلف شده و همچنین از کسانی که ابایی از توهین به مقدسات و ساختارهای حاکمیت ندارند چهره سازی کند. 

 

 

توهین آ.ف به انسیه خزعلی

 

«ر. ش» سلبریتی که هنرمند شد

«ر.ش» نیز از دیگر افرادی است که مانند «آ. ف» اما از زاویه دیگری از بستر هنرهای تجسمی برای ترویج عقاید انحرافی سواستفاده می‌کند. او خود را گرافیست، عکاس، نقاش، مجسمه ساز، کارگردان و بازیگر معرفی می کند و از جمله سلبریتی‌هایی است که به واسطه شهرت به عکاسی روی آورده و آثارش را تولید، عرضه و به فروش می‌رساند.

 

 «ر.ش» در جدید‌ترین نمایشگاهش، آثاری را با موضوع «شال‌های رنگی» با دو تکنیک عکاسی و اکرلیک روی بوم به نمایش گذاشته است در این در نمایشگاه چیزی که به نمایش گذاشته شده پرتره‌هایی از زنانی است که خود را به اجبار در شال‌هایی با رنگ‌های مختلف پوشانده و یا در پشت تور یا چادر قرار گرفته اند. «ر.ش» در این باره در صفحه مجازی خود می نویسد: «شال‌های رنگی سمبل زنان و دخترانی است که درونی خاکستری، پر اندوه، نگران و ترسیده دارند و شاید رنگی‌ترین بخش زندگی آن‌ها شال‌های آنهاست...»

همان گونه که در آثار او دیده می شود، جهت نگاه همه تصاویر به صورت مرموزی معنادار جلوه می‌دهند و معنایی از درد و رنج و یا اجبار و... را با خود به همراه دارد؛ توضیحاتی که «ر. ش» در خصوص عکس‌هایش ارائه کرده نیز بیانگر  همین مفهوم است.

 

«س. ف» خالق آثار مستهجن!
«س. ف» نیز از دیگر فعالان عرصه هنر‌های تجسمی است که در سال ۱۳۶۰ در اهواز متولد شد. او فارغ التحصیل رشته نقاشی دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران است و  بیش از ۱۱ نمایشگاه گروهی در کارنامه خود دارد. او همچنین در طراحی‌های محیطی شهری سابقه فعالی دارد.

متاسفانه از سال گذشته تاکنون خصوصا در چند ماه اخیر خط فکری مبتنی بر مفاهیم غربی در گالری‌ها به صورت فزاینده ای گسترش یافته است؛ این موضوع برای گالری داران و خود صاحبان آثار  نیز عادی شده است. در حقیقت نقش گالری ها نیز نباید فراموش شود چرا که این آثار بدون امکان نمایش در گالری ها طبیعتا مورد توجه قرار نمی گیرند. به عنوان نمونه گالری ثالث که اخیرا «س. ف» در آن نمایشگاه برگزار کرده یکی از این گالری هاست که تفکرات فمینیستی به راحتی در آن تبلیغ می شود و بدون هیچ مزاحمتی در دو نمایشگاه اخیر که در این گالری برگزار شد شاهد این موضوع بودیم. البته این تنها بخش کوچکی از اتفاقاتی است که در این حوزه رخ داده و بیان همه آنها به جزئیات به تدوین چند گزارش تفصیلی دیگر نیاز دارد.

 

همچنین با کمی جستجو در صفحات مجازی این افراد کاملا مشاهده می‌شود ظاهرا این سلبریتی‌های تجسمی با هدف بالا بردن دنبال‌کننده‌های خود حاضر هستند دست به هر کاری بزنند؛ از قرار دادن تصاویر برهنه و نیمه عریان و حتی تصاویر خود که در ادامه تعدادی از این تصاویر به صورت مستور آورده شده است.

 

به نظر می رسد این جریان ها به طور هدفمند در حال رشد هستند و دیده می‌شود، حتی از تصاویر مستهجن و غیر اخلاقی و غیر ارزشی به صورت گسترده استفاده می‌کنند. نکته قابل تامل درباره اعطای مجوز از سوی وزارت ارشاد به برخی از این نمایشگاه‌ها این است که در ادامه روند برگزاری نمایشگاه و بعد از اعطای مجوز هیچ گونه نظارتی وجود ندارد. در حقیقت بعد از عبور از فیلتر وزارت ارشاد، نمایشگاه ها به منطقه آزاد فرهنگی تبدیل می شوند! برخی از نمایشگاه ها هم که اساسا بدون کسب مجوز و بازهم در سایه خلا نظارت به راحتی برگزار می شوند. نمونه مصداقی این موضوع در ابتدای گزارش مورد اشاره قرار گرفت.  

 

در نمایشگاه اخیر «س.ف» تصاویری از زنان به صورت رئال (آنچه در واقیت وجود دارد) استفاده شد و به حسب ظاهر هدف آن نشان دادن مشکلات بانوان در کشور  بود. در این تصاویر تضاد زیادی بین سیاهی، سفیدی، خطوط نرم و خشن و...، حتی در مواردی به صورت صریح از تناقضات رفتار‌های زنانه ارائه کرده است؛ در نمایی دیگر  با قرار دادن تصویری از گل که نماد زنانگی است همراه با خطوط پراضطراب و شکننده، سعی شده است به زعم خود خشونت و رفتار‌های خشن و رنجور در ارتباط با زن و زنان را به نمایش گذارد!

 

نکته قابل تامل اینکه تمامی این مفاهیم ادعایی از موضوعاتی است که نه تنها با واقعیات حاکم بر جامعه ایران تطابق ندارد بلکه خط به خط براساس اعلامیه و ادعاهای سازمان های حقوق بشر غربی است که با همین ادعاهای داخلی بارها دست به تحریم و ایجاد محدودیت علیه جمهوری اسلامی زده اند. به نظر می رسد برخی از این افراد با برگزاری چنین نمایشگاه هایی خواسته یا ناخواسته بهترین ابزار و استناد را برای نهادهای ضد حقوق بشر در غرب برای فشار بیشتر به مردم ایران فراهم می کنند و از همه مهم تر نقش وزارت ارشاد در ایجاد چنین بسترهای ضد امنیت و فرهنگ ملی است. 

 

منبع: فرهنگ سدید