یک کارگردان تئاتر:
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، نمایش «لثه‌های پشت دندانهایت را آزار بده» به نویسندگی علی اشکان‌نژاد و کارگردانی محمد معیری، تئاتری تک اجرایی است و یک بازیگر به نام خاطره حاتمی دارد که روز پنجشنبه (بیستم دی) ساعت ۱۷ در تماشاخانه شانو اجرا می‌شود.
کارگردان در این مسیر متنی را انتخاب کرده با رویکرد «پِداگوژی». او در این باره گفت: پداگوژى یا فرایند «فراگیرى- آموزش»، تعبیرى بسیار کهن است؛ از دوران باستان تا شکل گیرى مدارس اولیه و تا عصر حاضر که معناى بسیار وسیع‌ترى یافته است. همان طور که پیداست، پداگوژى مفهومى کلى است که مى‌تواند در زمینه‌های متعدد فردى و اجتماعى، کاربردى و پیش برنده باشد.
وی با اشاره به اینکه این مفهوم بیشتر در حوزه‌هاى آموزش کودکان و نوجوانان مطرح بوده و همیشه در طول زمان، معلمین را منظور نظر داشته است، اما در عین حال پتانسیلى جدى است براى ایجاد روندهایى متفاوت، افزود: به طور مثال در هنر، و به طور خاص در هنرِ اجرا و تئاتر، از سویى به سایکودراما نزدیک مى‌شود و از سویى مى‌تواند با شکل دهى نوعى تئاتر تعاملى، با بهره گیرى از امکان مشارکت مخاطب، جریانى پداگوژیک را به وجود آورد. گرچه که این‌ها، تنها بخشى از امکانات پداگوژى است، و این نگاه، می‌تواند در اشکال بسیار نامحدودى ظاهر شود و اثرگذار باشد.
این کارگردان تئاتر یادآور شد: در یک اجراى پداگوژیکِ تعاملى، مخاطب، تماشاچی صِرف نیست، و درست در همین نقطه، جریانى اینتراکتیو، مخاطب را به تداخل جدى در جریان نمایش وارد مى‌کند. پس در چنین اجرایى ما با تماشاگرى منفعل مواجه نخواهیم بود. شکل تعامل مخاطب البته به فراخور اهدافِ اثر، طبعاً در هر اجرا، متفاوت خواهد بود.
معیری با بیان اینکه در طول اجرا تماشاگر در هر جایگاه و نسبتی با خود و محیط، به مواجهه تنگاتنگ و شاید تجربه نشده با درون خود خواهد رسید، توضیح داد: تک بازیگر این نمایش خاطره حاتمی است و نکته هم این است که در این اجرا هرگز کسی بیکار نخواهد بود.
کارگردان در این مسیر متنی را انتخاب کرده با رویکرد «پِداگوژی». او در این باره گفت: پداگوژى یا فرایند «فراگیرى- آموزش»، تعبیرى بسیار کهن است؛ از دوران باستان تا شکل گیرى مدارس اولیه و تا عصر حاضر که معناى بسیار وسیع‌ترى یافته است. همان طور که پیداست، پداگوژى مفهومى کلى است که مى‌تواند در زمینه‌های متعدد فردى و اجتماعى، کاربردى و پیش برنده باشد.
وی با اشاره به اینکه این مفهوم بیشتر در حوزه‌هاى آموزش کودکان و نوجوانان مطرح بوده و همیشه در طول زمان، معلمین را منظور نظر داشته است، اما در عین حال پتانسیلى جدى است براى ایجاد روندهایى متفاوت، افزود: به طور مثال در هنر، و به طور خاص در هنرِ اجرا و تئاتر، از سویى به سایکودراما نزدیک مى‌شود و از سویى مى‌تواند با شکل دهى نوعى تئاتر تعاملى، با بهره گیرى از امکان مشارکت مخاطب، جریانى پداگوژیک را به وجود آورد. گرچه که این‌ها، تنها بخشى از امکانات پداگوژى است، و این نگاه، می‌تواند در اشکال بسیار نامحدودى ظاهر شود و اثرگذار باشد.
این کارگردان تئاتر یادآور شد: در یک اجراى پداگوژیکِ تعاملى، مخاطب، تماشاچی صِرف نیست، و درست در همین نقطه، جریانى اینتراکتیو، مخاطب را به تداخل جدى در جریان نمایش وارد مى‌کند. پس در چنین اجرایى ما با تماشاگرى منفعل مواجه نخواهیم بود. شکل تعامل مخاطب البته به فراخور اهدافِ اثر، طبعاً در هر اجرا، متفاوت خواهد بود.
معیری با بیان اینکه در طول اجرا تماشاگر در هر جایگاه و نسبتی با خود و محیط، به مواجهه تنگاتنگ و شاید تجربه نشده با درون خود خواهد رسید، توضیح داد: تک بازیگر این نمایش خاطره حاتمی است و نکته هم این است که در این اجرا هرگز کسی بیکار نخواهد بود.
منبع: فارس
ارسال نظرات