گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، در حالی که براساس اصل هفتاد و ششم قانون اساسی مجلس شورای اسلامی از حق تحقیق و تفحص در همه امور کشور برخوردار است، اما ارائه گزارش تحقیق و تفحص از روند مبارزه با قاچاق کالا و ارز همچنان با ابهاماتی مواجه است چرا که از زمان تشکیل کمیته تحقیق و تفحص برای ارائه گزارش قاچاق کالا و ارز از ابتدای تیر ماه سال ۹۶ تا کنون علی رغم ادعای بررسی عملکرد دستگاه‌های مرتبط در امر مبارزه سیستمی با قاچاق کالا و ارز، اما شواهد نشان می‌دهد با پایان یافتن دوره‌های ۶ ماهه که در تیر ماه سال ۹۷ به پایان رسیده و گزارش آماده‌ای که در رسانه‌ها خبر آن منتشر شد هنوز هم در گیر و دار تلاش‌های پشت پرده به بهانه‌ها و توجیه‌های مختلفی برای عدم قرائت در صحن مجلس شورای اسلامی است! چرایی عدم ارائه گزارش و ابعاد مهم قاچاق کالا اعم از اقتصادی تا امنیتی موضوع گفتگوی ما با داود گودرزی؛ دبیر قرار گاه مبارزه با مفاسد اقتصادی است.

بحث قاچاق همیشه و در همه کشور‌ها به انحاء مختلف بسته به میزان نظارت وبرخورد با این موضوع رایج بوده وهست، درایران دهه هاست درباره مبارزه با قاچاق و تاثیر قاچاق بر تولید ملی گفته می‌شود، اما گفته‌ها وقوانین ونظارت‌ها چندان کارآمد نبوده است، بحثی که امروز برخی آن را در دفاع از قاچاق کالا عنوان می‌کنند به تحریم‌ها گره خورده که، چون کشور در تحریم است باید با تسامح بیشتری به بحث قاچاق نگاه کرد، آیا در شرایط جنگ اقتصادی وتحریم این نگاه قابل دفاع است؟
به هیچ وجه قابل دفاع نیست، درست است که در تحریم به سر می‌بریم، اما این موضوع از هیچ بعدی موجه نیست، چرا که تبعات قاچاق در بخش‌های مختلفی اعم از اقتصادی، امنیتی، بهداشتی، فرهنگی و سیاسی نمود دارد، بنابراین یک پدیده چند بعدی است که به راحتی نمی‌توان از کنار تبعات شکننده و ضربه زننده آن به اقتصاد کشور عبور کرد. قطعا کسانی که در وضعیت کنونی چنین سخنی را عنوان می‌کنند حامیان قاچاق هستند که در جنگ اقتصادی همچنان به دنبال سود آوری و پر کردن جیب خود از محل قاچاق کالا هستند. اینکه در تحریم هستیم بنابراین باید چشممان را بر روی قاچاق کالا ببندیم سخنی متضاد با علم اقتصاد و غیرد کارشناسی است، سخنی با ظاهری فریبنده که منفعت اقتصاد را در شرایط تحریمی عنوان می‌کند در حالی که باطن آن ضربه به تولید و نادیده گرفتن توانایی‌ها و ظرفیت‌های تولید کشور است. اگر کسی حداقلی از جنگ اقتصادی را فهم کرده باشد هرگز به بهانه تحریم‌ها از واردات کالای قاچاق به کشور سخن نمی‌گوید و یا آن را نیاز ضروری کشور عنوان نمی‌کند چرا که با قاچاق کالا تولید صرفه خود را ازدست می‌دهد و با نابودی تولید افزایش بیکاری و تبعات اجتماعی و فرهنگی آن گریبانگیر جامعه خواهد شد.

---

تبعات امنیتی، بهداشتی و سلامت قاچاق که از آن نام بردید چیست و چه تاثیرات و پیامد‌هایی به دنبال دارد؟
زمانی که قاچاق کالا در کشور زیاد می‌شود این پیام صادر می‌شود که از مرز‌ها به خوبی صیانت نمی‌شود، هنگامی که کالا‌های بزرگی مثل یخچال و لوازم خانگی تا وسایل ورزشی و پوشاک به راحتیاز مرز‌های کشور به صورت غیر قانونی وارد می‌شود، آیا می‌توان درباره عدم واردات کالا‌های ضد امنیتی مثل اسلحه مطمئن بود؟ آیا کسانی که در شرایط تحریم سخن از قاچاق می‌گویند می‌توانند تضمین کنند و پاسخگوی این تهدید باشند؟ آیا می‌توان درباره مواد غذایی قاچاق که با بحث سلامت و بهداشت مردم و حلال بودن آن در ارتباط است به سادگی از بسیاری موضوعات گذشت؟ بسیاری از مواردی که شاید در نگاه اول متوجه قاچاق نشود موارد مهمی است که با اقتصاد، امنیت وسلامت مردم مرتبط است بنابراین به این موضوع از جهات مختلف و با حساسیت ویژه‌ای باید نگریست. قطعا هر کالایی که به کشور وارد می‌شود و فرآیند‌های قانونی را نگذراند قاچاق محسوب می‌شود، با توجه به اینکه قاچاق در حوزه‌ها و بخش‌های مختلفی اتفاق می‌افتد از مواد غذایی تا لوازم خانگی و بهداشتی و به دلیل چند بعدی بودن این پدیده به دلیل اهمیت حفظ سلامت جامعه و سلامت تولید کشور در سال جهش تولید که یکی از دغدغه‌ها و حساسیت‌های مقام معظم رهبری است قطعا باید به این بحث فراتر از آنچه تا کنون گفته شده نگریست و ورود کرد.

بیش از چهار دهه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی همچنان نگران بحث قاچاق کالا هستیم، مسلما اذهان عمومی به دنبال این سوال هستند که چه کسانی پشت قاچاق کالا به کشور هستند و چرا دست اندرکاران قاچاق مورد پیگرد و مواخذه قرار نمی‌گیرند؟
جریان فساد و جریان نفوذ دو ضلع مهم حامیان و دست اندرکاران واردات قاچاق به کشور محسوب می‌شوند. در مقوله قاچاق شک نکنید که دشمن حامی اصلی دو جریان ذکر شده است. این مساله ثابت شده که دشمن به دنبال زمین زدن راهبرد‌های اقتصادی جمهوری اسلامی ایران است، راهبرد‌هایی که اتفاقا به نفع تولید است لذا با استفاده از جریان فساد و نفوذ مقوله گسترش قاچاق کالا را حمایت می‌کند، بنابراین ما در یک جنگ تمام عیار با دشمنان داخلی و خارجی هستیم و هم دوستان و هم دشمنان ایران اسلامی به خوبی می‌دانند که در یک جنگ اقتصادی تمام عیار قرار داریم، بنابراین اگر راهبرد ما در جنگ اقتصادی، اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی وجهش و رونق تولید است، با جلوگیری از قاچاق کالا باید به اقتصاد کشور کمک کنیم، در غیر این صورت دشمن، جریان نفوذ وجریان فساد روی قاچاق دست می‌گذارند تا علاوه بر کسب سود خود تولید ملی را به مرز نابودی بکشانند.

باز هم بر این نکته تاکید می‌کنم که در چهار دهه پس از پیروزی انقلاب کدام بعد جدی گرفته نشده است، عدم مقابله با موضوعی به این مهمی که ابعاد امنیتی وسلامتی آن می‌تواند هم تراز ابعاد اقتصادی ضرر وزیان به جامعه وارد کند نظارت و قوانین است یا اراده مدیران؟
اگر منصفانه پاسخ دهم در همه موارد نامبرده مشکل داریم، اما شدت و حدت آن‌ها متفاوت از هم است، به این معنی که در برخی حوزه‌ها نیازمند اصلاح قوانین هستیم، برخی ساختارهاو فرآیند‌های قانونی و نظارتی باید تغییر کند. شایسته سالاری و روی کار آمدن مدیران دغدغه‌مند در کشور و اراده مدیران برای مبارزه با قاچاق کالا و حمایت از تولید ملی بسیار مهم است. اگر قانون و ساختار‌ها درست باشد، اما نظارتی بر عملکرد مدیران وجود نداشته باشد و مورد بازخواست قرار نگیرند مسلما مدیرانی به قاچاق کالا دامن می‌زنند و وظیفه قانونی خود را به نفع تولید ملی و جلوگیری از ورود کالای قاچاق به کشور به درستی انجام نمی‌دهند. تا زمانی که دولت الکترونیک به معنای واقعی راه اندازی نشود و همچنان کاغذ محور باشیم و مدیران اعمال سلیقه خود را بر قانون ترجیح دهند، با جرات می‌توان گفت خود این مدیران به یکی از مهمترین و اصلی‌ترین گلوگاه‌های نهادینه کردن قاچاق در کشور تبدیل می‌شوند، لذا برای عبور از این وضعیت وابسته به شایسته سالاری و روی کار آمدن مدیرانی است که دغدغه شفافیت داشته باشند و به فکر منافع خود نباشند، اگر مدیری در برابر فساد، جعل، رشوه و تبانی کوتاه آمد ریشه‌های فساد همچنان پابرجاست، لذا یکی از اصلی‌ترین مطالبات رسانه‌ها و مردم در زمینه مبارزه با قاچاق کالا و ارز باید روی کار آمدن مدیران سالم باشد تا مقدمات مبارزه با قاچاق کالا و ارز از اینجا نهادینه شود.