به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، سجاد نوروزی مدیر پردیس سینمایی آزادی با اشاره به شرایط اکران در سینمای ایران طی نیمه نخست سال ۹۹ گفت: اولین تاثیر و ویرانگرترین پیامد کرونا در حوزه «سرگرمی» بود، در چنین شرایطی هرچیزی که به‌نوعی به سرگرمی ربط داشته منهدم شده است که از آن جمله می‌توان به سینما اشاره کرد، به طور مشخص در قشر سینمارو التزام به رعایت پروتکل‌های بهداشتی بالا است، بنابراین به صورت طبیعی در این شرایط با افت شدید مخاطب در سینما مواجه شدیم.
وی افزود: حتی اگر خود من سینمادار نبودم در این شرایط احتیاط می‌کردم و به سینما نمی‌رفتم، بنابراین این واقعیت را نمی‌توانیم از منظر بحث خود دور کنیم که مردم دچار واهمه و هراس از هر تجمع بی‌مورد شده‌اند، یعنی مردم در چنین شرایطی انتخاب می‌کنند که برای یک سال به سینما، رستوران یا سفر نروند. این انتخاب از سوی بخشی از مردم که عمده همان‌ةا مخاطب سینما هستند انجام شده و تا وقتی که چنین شرایطی وجود دارد، از سبک زندگی خود، سرگرمی را حذف کرده‌اند.
وی افزود: حتی اگر خود من سینمادار نبودم در این شرایط احتیاط می‌کردم و به سینما نمی‌رفتم، بنابراین این واقعیت را نمی‌توانیم از منظر بحث خود دور کنیم که مردم دچار واهمه و هراس از هر تجمع بی‌مورد شده‌اند، یعنی مردم در چنین شرایطی انتخاب می‌کنند که برای یک سال به سینما، رستوران یا سفر نروند. این انتخاب از سوی بخشی از مردم که عمده همان‌ةا مخاطب سینما هستند انجام شده و تا وقتی که چنین شرایطی وجود دارد، از سبک زندگی خود، سرگرمی را حذف کرده‌اند.
اهمیت راهبردی سینما برای حاکمیت
نوروزی در ادامه بیان کرد: ما نمی‌توانیم متوقع باشیم که در حال حاضر همه چیز به روال قبل از کرونا بازگردد، که این یک امر واضح و جدی است، اما دنیا در چنین شرایطی چه کرده است؟ دنیا در حوزه سینما یک فیلم پرمخاطب مانند «تنت» یا هر فیلم پرمخاطب دیگری را برای اکران انتخاب کرده و در حوزه باکس آفیس توانسته است نتیجه خوبی هم بگیرد، اما این را هم باید بدانیم که فروش همان فیلم‌ها هم مانند قبل از کرونا نیست، اما بازهم توانسته فروش خوبی داشته باشد.
این مدیر سینما ادامه داد: اتفاق دیگری نیز در دنیا رخ داده است که برخی از کشور‌ها از حیث بالینی و تبعات خاص توانسته‌اند این بیماری را کنترل کنند، به عنوان مثال چین، کره جنوبی و بخشی از آسیای شرقی و بخشی از اروپا در این زمینه موفق بوده‌اند. یعنی روال زندگی در چنین شرایط با رعایت پروتکل‌ها به روال سابق بازگشته است، اما در ایران به علت رعایت نکردن بخش مهمی از مردم و ایرادات و ضعف‌هایی که در نحوه مدیریت این بیماری وجود دارد، همچنان با تبعات ویرانگر این اپیدمی مواجه هستیم و مردم هر روز که اخبار را گوش می‌دهند خبر از کشته‌ها و پر بودن آی‌سی‌یو‌ها می‌شنوند. به همین دلیل چندان نمی‌توانیم متوقع باشیم که سینما مانند حالت قبلی به کار خود ادامه دهد.
وی تاکید کرد: مساله دیگر در شرایط فعلی این است که در چنین شرایطی وظیفه حاکمیت و دولت چیست؟ حاکمیت چگونه باید به این موضوع نگاه کند؟، صنعت سرگرمی برای ایران در حال حاضر چه اهمیت راهبردی دارد، ما یک صنعت سرگرمی در ایران داریم که شامل وجوه گوناگون است که سینما یک بخش از آن است، این صنعت سرگرمی با همه معایب، ایرادات، ضعف‌ها و اشکالات کلی و محتوایی که دارد، حداقل مانع کوچکی برای نفوذ فرهنگ بیگانه به جامعه است، یعنی بخشی از اوقات فراغت مردم را مدیریت می‌کند و اگر این صنعت سرگرمی نیم بند هم نباشد، ممکن است مردم به سمت رسانه‌های دیگری بروند.
نوروزی با اشاره به اینکه نتیجه می‌گیریم این صنعت سرگرمی و به خصوص سینما یک اهمیت راهبردی برای مجموعه حاکمیت و نظام دارد، گفت: آیا جمهوری اسلامی ایران این اهمیت راهبردی را در شرایط فعلی متوجه است؟ جواب آن «خیر» است. مجموعه حاکمیت و به طور مشخص دولت نمی‌داند در حال حاضر به علت اوج‌گیری این اپیدمی و درگیری آن در حوزه‌های دیگر از جمله تحریم و غیره، چه ضربه ویرانگری به وجه راهبردی و مهم دولت وارد می‌شود.
وی توضیح داد: این ضربه ویرانگر دارد ماهیت صنعت سرگرمی را از بین می‌برد، این ماهیت وقتی از بین برود با ماهیت دیگری جایگزین می‌شود، تاکید می‌کنم همین چرخش حداقلی اقتصادی سینما (فروش سینمای ایران در سال گذشته ۲۹۰ میلیارد بوده است) در بودجه ۴۵۰ هزار میلیاردی این کشور محلی از اعراب ندارد.
هیچ چیز جای سینما را نمی‌گیرد
مدیر پردیس سینمایی آزادی تاکید کرد: در چنین شرایطی کمپانی‌های خارجی جایگزین سینما می‌شوند، یعنی شرایط به گونه‌ای پیش می‌رود که کمپانی‌های خارجی می‌آیند و ۲ سریال را در کشور تولید می‌کنند، سوال من از وزیر ارشاد و مجموعه نهاد‌های حاکمیتی کشور این است که در چنین شرایطی خواب هستند؟ چه چیز باعث شده است که یک کمپانی خارجی بتواند در ایران سرمایه‌گذاری کرده و کار تولید کند، جواب این است که به خاطر اینکه وجه اقتصادی سینمای ایران ضربه خورده و هنرمندان نیز بی کار هستند به همین دلیل دیگران از چنین فرصت‌هایی به خوبی استفاده می‌کنند.
وی بیان کرد: ممکن است در کوتاه مدت فکر کنیم که الان با توجه به تولید ۱۰ یا ۱۵ سریال در شبکه خانگی که در مرحله پیش تولید هستند شرایط ایجاد سرگرمی را برای مخاطب فراهم می‌کنیم، اما این امر تاثیر کوتاه مدتی دارد، چرا که هیچ چیزی جای سینما را در تمام دنیا نمی‌تواند بگیرد. سینما یک ماهیتی دارد که هیچ جایگزینی ندارد، یک تیپ و یا یک تفکر خاصی در اجتماع سینما را به عنوان اوقات فراغت خود انتخاب می‌کنند و فراتر از این به این سرگرمی عشق و علاقه دارند.
نوروزی گفت: اگر این سرگرمی حذف شود به صورت دومینو روی بسیاری از مسائل اثرات سوء می‌گذارد و دیگر قابل جبران نخواهد بود. در حال حاضر تمام بحث ما این است که ما با یک نظام نامه حداقلی این فضا را تا بعد از کرونا مدیریت کنیم و مدیریت به این معنا که جلوی نابودی سینما را بگیریم.
وی تاکید کرد: ۷ ماه از آغاز بحران کرونا در کشور گذشته است و از این ۷ ماه، ۴ ماه سینماها بسته بودند، از ۴ تیرماه سال جاری اعلام کردند که سینماها باید باز باشد، چه کمک و رویکرد حمایتی و چه دغدغه‌ای نسبت به این امر بوده است؟ چه سیاستی چه در حوزه محتوا و چه در حوزه اجرایی برای محافظت از سینماها داشته‌ایم؟
مدیر پردیس سینمایی آزادی ادامه داد: در حال حاضر ۴ فیلم روی پرده است که فروش چندان خوبی ندارد، می‌توانم این را بگویم که پردیس سینمایی آزادی با عنوان دومین پردیس سینمایی بزرگ کشور کل فروش شهریور ماهش نسبت به بازه زمانی سال پیش ۹۹ درصد افت فروش داشته است. مساله این است که تا چه اندازه یک سینما مانند آزادی می‌تواند در چنین شرایطی دوام بیاورد؟ راهکار در این شرایط چیست؟ معتقدم راهکار در این شرایط یک نظام نامه حداقلی حمایتی از سینما است.
نوروزی در پایان گفت: اگر ماهیت چنین تفریحی از بین برود باید هزاران میلیارد تومان صرف اعاده آن شود، آن زمان جای سینما با چیز‌های دیگری پر شده است، در حال حاضر با چنین اتفاقاتی که پیش می‌رود، بخش عمده ایی از مردم به سمت فیلم‌های خاص خارجی و یا فیلم‌های ایرانی که با سرمایه خارجی تولید می‌شوند، می‌روند.
منبع: مهر
ارسال نظرات