پس از انقلاب، جریانهای سیاسی مختلفی در داخل و خارج، در صدد گریم چهرهای جدید از انقلاب و ارائه روایتی نو از نسبت بین «ما» و «غرب» برآمدند و خواستار تقلیل انقلاب اسلامی به حکومتی ملی که صرفا در اندیشهی بهرهمندیهای زودگذر و حداقلی شدند.
دانشگاه مرده است و از این به بعد میتوان به ورودیهای سالهای بعد دانشگاه، این طور خوش آمد گفت: به دبیرستان بزرگ صنعتی خوش آمدید! لطفا هرچه سریعتر خود را آماده کوئیز ریاضی ۱ کنید.
از دید بسیاری، با افول فتنه و آرام شدن مقطعی فضای سیاسی کشور، ضرورت مقطعیای که به واسطهی تاکیدات مقام معظم رهبری و منازعهی موجود در کف دانشگاهها وجود داشت نیز از بین رفته است و رویکردشان به این مسئله با اسقاط تکلیف منتفی شده است.
باید دانست که فناوری هستهای را از کسی نگرفتهایم، چرخه کامل سوخت را با ذهن و دست دانشمندان خودمان بومی ساختهایم و اگر مرزهای این فناوری بومی شده مسدود نشود خواهیم توانست پرشتاب فاصله خود را از مدعیان کم کنیم و حتی طلایهدار فناوری هستهای صلح آمیز باشیم.
گاهی از طریق دست نشاندههایی (مثل رضاخان), غرب در پی انتقال فرهنگ به جامعه ماست. وقتی غرب در این راه شکست میخورد، انصافا عملی هوشمندانه را برمیگزیند و آن کاری است که مردم, فرهنگ را با آغوش باز و دلخواه خود بپذیرند. غرب این راه را برای عامه ی مردم برگزیده است. دانشجوی ما نباید در معرض این فریب هوشمندانه باشد.
رسانه ملی باید به فکر یک برنامهریزی مناسب برای محتوای تصویری خود باشد و برای جذب مخاطب دست به دامن افسانههای دیگر کشورها نباشد و این امر نیازمند یک برنامهریزی قوی است.
لغو تحریمها هر چند امکاناتی را برای ما فراهم میکند اما معجزه نمیکند. شاید شکاف بزرگی میان آنچه انتظارات عمومی از اثر لغو تحریمها تلقی میکند با آنچه واقعیت دارد، وجود داشته باشد. اگر این شکاف را درست مدیریت نکنیم، ممکن است شرایط، بدتر از شرایط فعلی که در تحریم هستیم، بشود.
کره ایها متوجه شدهاند که از چه راهی میتوانند یک سرمایهگذاری خوبی داشته باشند. آن ها فهمیدهاند که در سریالها با چه فضا و قصهایی میتوانند مخاطبان خاص خود را داشته باشند. آنها توانستند با یک برنامهریزی درست، فرهنگ خودشان را به دیگر کشورها انتقال دهند و این اصل که انتقال فرهنگ تدریجی است را نیز با ساخت سریالهای مختلف رعایت کنند.
وزارت صنعت، معدن و تجارت زیر بار قراردادی رفتهاست که به عنوان ضربه کاری به صنعت پوشاک و مبل ایران ارزیابی شده و موجبات اعتراض بسیاری از صنعتگران داخلی را فراهم آورده است؛
سیستم دولتی حال حاضر ما دچار نوعی تفکر سرمایهداری شده است و هر بار و به بهانههای مختلف دست به اقداماتی میزند که به نوعی ارزشگذاریها را بر اساس میزان ثروت افراد قرار میدهد
با روی کار آمدن دولت تدبیر، متاسفانه شاهد افزایش واردات انواع کالاها از گندم و شکر گرفته تا انواع کالاهای لوکس و غیرضروری و شاید عدم توجه کافی و لازم به تولیدات داخلی هستیم که عملا موجب خروج میلیارد ها دلار ارز از کشور شده و بر مشکلات اقتصادی این مملکت افزوده است.
در دنیای امروز آنچه که معیار پیشرفت است حرکت علمی یک دانشگاه یا یک جامعه است، نه تعداد فارغ التحصیلان آن دانشگاه یا جامعه. ضمن اینکه برای بسیاری از شرکتها (علی الخصوص شرکتهای خصوصی) مهارت یک فارغ التحصیل ملاک است، نه صرفا میزان محفوظات او.
«چرا نباید اساتید در انتخاب رییس دانشگاه نقشی داشته باشند؟ نباید در اتاق در بسته برای دانشگاه تصمیم گرفته شود...» اینها سخنان کسی است که امروز بر مسند ریاست جمهوری اسلامی ایران تکیه زده است!
انتخابات مدیران مسئول نشریات دانشجویی دانشگاه شیراز به منظور انتخاب عضو دانشجوی هیئت ناظر بر فعالیت های نشریات دانشجویی این دانشگاه، بعد از ظهر امروز برگزار شد