اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، جبهه هماهنگی دانشجویان انقلابی با صدور بیانیه ای خطاب به رئیس جمهور اعلام کرد: مردم در آستانه دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری فریب وعده های بی اساس و موسمی شما را نمی خورند.
متن این بیانیه به شرح زیر است: با پا گذاشتن جناب آقای دکتر روحانی - رئیس دولت به اصطلاح تدبیر و امید - در عرصه انتخابات ریاست جمهوری سال1396؛ ما جمعی از دانشجویان و جوانان انقلابی و دغدغه مند ایران اسلامی لازم دانستیم نگرانی خود را از پیامد های ناگوار تداوم این دولت ناکارآمد؛ بیان داشته و سوالاتی را به سمع و نظر ملت شریف ایران و جناب آقای دکتر روحانی رسانده و درخواست پاسخ گویی دولتمردان را در پیشگاه مردم داریم.
جناب آقای دکتر روحانی؛ در ابتدای بیانات خود در نشست خبری بعد از ثبت نام کاندیداتوری ریاست جمهوری سال 96 به ارائه کارنامه خود پرداختید و آمار هایی را ارائه دادید. ولی این آمار های رسمی انسان را قانع نمی کند به اینکه حرکت عمومی به سمت رفع مشکلات اقتصادی است.
به عنوان مثال آمار هایی درباره عبور از رکود ارائه دادید اما نمی دانیم چرا این حرف ها با سفره و جیب مردم بیگانه است؟ آماری درباره افزایش اشتغال زایی ارائه کردید؛ اما نمی دانیم چرا تعطیل شدن هر روزه کارخانه ها را در دولت شما شاهد بودیم؟ بله، با قدرت های جهانی توافق کردید ولی چرا وزیر خارجه تان گفت اشتباه کردم به آمریکایی ها اعتماد کردم؟
از برجام به عنوان مهم ترین مسئله سیاسی؛ داخلی و اقتصادی ملت ایران یاد کردید ولی چرا اشاره نکردید همین سیاست های متناسب با این برجام، اقتصاد را فلج کرده است و تولید و اشتغال را متوقف و بیکاری را افزایش داده است؟
مگر نه این بود که مردم از برجام چیزی جز بتن ریزی در قلب رآکتور اراک ندیدند؟ مگر نه این بود که چیزی جز خبر نابودی سانتریفیوژهای فردو نشنیدند؟ مگر نه این بود که خبر اخراج دانشمندان هسته ای و همکاران شهید احمدی روشن به کرات شنیده می شد؟ مگر نه این بود که این برجام با موجی از اعتراضات کارشناسان و نخبگان و دلسوزان این مملکت و حواله دادن آن ها به جهنم توسط شما مواجه شد؟
اشاره ای دوباره به وعده انتخاباتی چهارسال پیش خود کردید که هم باید چرخ سانتریفیوژ ها بچرخد و هم چرخ کارخانه ها! و تاکید کردید که الان این امر محقق شده است ولی مگر نه این است که با بی برنامگی هر دو چرخ را پنچر کردید که هم کارخانه های مان خوابیدند و هم هسته ای را بتن ریختید؟ و البته بازهم برای ما جای سوال است که چرا این اخبار را فقط کارشناسان حامی دولت تایید می کنند و نشانی از آن در وضع معیشتی مردم دیده نمی شود؟
به شفافیت اشاره کردید؛ خوشبختانه در بحث حقوق ها؛ دارایی ها و رانت های نجومی این شفافیت تا حدودی اتفاق افتاد ولی چرا نگفتید که با این افراد متخلف که بنا به تعبیر امام خامنه ای لیاقت خدمت به مردم را ندارند؛ چه کردید؟ ایران اسلامی پیشرفته و پیشرو آرزوی همه ملت ایران و جوانان غیور این سرزمین است. اما آقای روحانی آیا با دولت مردانی از نفس افتاده و فرتوت که توانایی دانشمندان این کشور را در حد ساخت آش بزباش دانسته و اینگونه ژن "ما نمی توانیم" را در اذهان ملت تزریق می کنند و برای مدیریت کشور، از خارج مدیران نجومی وارد می کنند؛ این امر شدنی است؟
یکی از بخش های سند چشم انداز 20 ساله را؛ تعامل سازنده با جهان یادآور شدید و این مسئله را از افتخارات خود شمردید اما نمی دانیم چرا در دولت شما جهان؛ آمریکا معنا شد و تهدید ها و تحریم های هر روزه ی استکبار و قماش آن اصلا کاسته نشد؟
آقای روحانی در دولت شما؛ ملت ایران توسط آل سعود در قضیه جده و منا تحقیر شدند اما محکم ترین واکنش شما چه بود؟ امنیت کشور را یکی از اهداف دولت یازدهم دانستید اما چرا نگفتید دولتمردانی که در خانه های چند میلیاردی زندگی می کنند؛ امنیت را برای ملت ایران به ارمغان آورده اند یا غیور مردان مدافع ایران که در فاصله ای بس دور تر از مرز های آبی و خاکی ایران اسلامی عزیز و به دور از خانواده و عزیزان خود؛ با خون خود ضامن امنیت این کشور شده اند؟ اما نگفتید که آیا پاسداران دلاور مرد ایرانی با زمین گیر کردن مزدوران استکبار در خلیج فارس ضامن امنیت کشور هستند یا قراردادهای ننگینی همچونFATF که با اعمال آن سرداران عظیمی همچون سردار سلیمانی در خاک خود تحریم می شوند؟
آقای روحانی؛ چرا درباره سرنوشت کشتی کمک های مردمی و نوع دوستانه ملت ایران برای ملت مظلوم یمن چیزی نگفتید؟ آیا درست است که با دستور وزیر خارجه آمریکا آن را متوقف کردید؟ آیا این امر نشان دهنده عزت ملت ایران است؟
آقای روحانی؛ سخن گفتن از بکارگیری جوانان و نخبگان در اداره کشور؛ بیشتر به مثابه شوخی برای خنداندن و نشاط مردم نیست؟ گفتید که برای آزادی بیشتر به صحنه آمده اید که ما را به یاد این شعار شما در سال 92 می اندازد که اظهار داشتید حقوقدان هستید و نه سرهنگ، که البته کارنامه ی عملکرد شما در طول سی و چند سال گذشته کاملا مخالف این گفته تان بود و در این چهارسال هم با انتخاب وزرایی با سابقه امنیتی؛ امنیتی ترین کابینه را داشتید. پس چگونه با نگاه امنیتی به تمامی مسائل کشور می خواهید آزادی را برای مردم به ارمغان آورید؟ توهین های مکرر به منتقدین دولت؛ لغو جلسات سخنرانی در جای جای کشور؛ دستگیری دانشجویان معترض به قرارداد های نفتی در جلوی وزارت نفت و ... با ادعای افزایش آزادی چگونه توجیه خواهید کرد؟
آقای دکتر روحانی شما سخنران خوبی هستید ولی رئیس جمهور خوبی نه. با کار کردن مشکلات مملکت حل می شود نه با آمار دادن. با تکیه بر ظرفیت های درون زای این سرزمین مشکلات حل می شود نه با التماس و انتظار ترحم از این کشور و آن کشور بیگانه. با تفکر انقلابی و عمل جهادی مشکلات حل می شود نه با تفکر ورشکسته پراشکال غرب گرای واداده. ما هیچ وقت دولتی را نمی خواهیم که دولتمردانش حقوق نجومی بگیرند و سرمایه نظام نامیده شوند و بخاطر دریافت اندک یارانه ای کلماتی مانند مصیبت عظمی را بشنویم. مردم ما دوست دارند جلوی فساد گرفته شود؛ خوی اشرافی گری را مردم نمی پسندند.
آقای روحانی؛ بدانید که مردم ما فریب وعده های بی اساس موسمی شما را هم نمی خورند که تا فصل انتخابات فرا می رسد رییس جمهور محترم از راه برسد و کارهای نکرده اش را دستاورد تلقی کند.
آقای روحانی؛ باید متوجه باشید انحطاط یا ترقی یک کشور وابسته به رفتار خواص آن کشور است و تاریخ در تاثیرات و پیامد های خوب و بد رفتار های شما قضاوت خواهد کرد و در نهایت در محضر عدل الهی محاسبه خواهید شد و این سرنوشت تمام مسئولان کشور است.
آقای رئیس جمهور؛ فرمودید که دوباره بخاطر ایران و اسلام آمده اید؛ اما عملکرد و اندیشه دولت شما اعم از مشاورین؛ وزرا و مدیران نجومی نشان می دهد که دولت تدبیر و امید توانایی لازم برای اداره کشور پرظرفیت و سرشار از منابع را ندارد و این درحالی است که انقلاب مدیرانی شایسته تر؛ کارآمد تر؛ توانا تر و انقلابی تر در وجود خود پرورش داده است.
آقای روحانی هنوز هم دیر نشده است. برای پیشرفت ایران از کاندیداتوری انصراف دهید. برای گسترش اسلام انقلابی از کاندیداتوری انصراف دهید و خود و تیمتان را از نظام مدیریتی کشور دور نگه دارید و این بزرگترین خدمتی است که می توانید برای مردم عزیزمان انجام دهید.