رئیس موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره) گفت: خیلی وقتها به این فکر میکنیم که چرا ما که دیروز هم سنگر بودیم، امروز روبروی هم شمشیر میکشیم؛ آیا اینها اتفاقی است یا علتی دارد؟
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، آیتالله مصباح یزدی رئیس موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره) در جمع دانش پژوهان بیست و دومین دوره طرح ولایت کشوری بسیج دانشجویی ضمن تبریک فرارسیدن دهه کرامت به تبیین سلسله وار مباحث فلسفی مطرح شده در طرح ولایت پرداخت و با ذکر مصادیقی به بیان اختلافات موجود بین انسانها از اختلاف در جنسیت و نژاد گرفته تا اختلافات عقیدتی فکری و سیاسی پرداخت و گفت: بعضی از این اختلافها فرد فرد ما انسانها با ان کنار آمدیم و برای تغییرش کاری نمیکنیم، چون این اختلافات به اختیار خودمان بوجود نیامده است.
وی ادامه داد:، اما برخی از اختلافات هستند که به اختیار خود ما بوجود میآیند. مانند اختلافات موجود در زمینه فکری، عقیدتی و موضع گیریهای سیاسی و .... حتی افرادی را میبینیم که در طول عمرشان از لحاظ فکری و موضع گیری سیاسی چندین بار تغییر میکنند یا حتی خود ما بارها از کارهایی که قبلا انجام داده ایم پشیمان میشویم. همه اینها نشان دهنده اختیار ما در ایجاد این اختلافات است.
آیتالله مصباح تصریح کرد: اینها منشا این میشود که فکر کنیم آیا میشود راهی انتخاب کرد که به بهترینها برسیم؟! و هیچگاه آرزو نکنیم کهای کاش اینها را انتخاب نمیکردیم.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه گفت: ویژگی انسان به واسطه عقلش این است که میتواند به این سوالات پاسخ دهد. از چه راهی میتوان هدف را شناخت و امثال این سوالات فطرتا در درون ما هست و افرادی در گوش ما خوانده اند که در مورد اینها فکر کنیم و خودمان هم به اینها فکر کرده ایم. ما خیلی دنبال اینکه اثر بگذاریم در حوادث نیستیم و بیشتر تسلیم حوادث هستیم.
وی تاکید کرد: اگر بخواهیم اثر بگذاریم چه عاملی مهم است؟ آن عامل چیست؟ خیلی افرادی هم که به دنبال این اثر بودند به خاطر خواستههای حیوانی است. مثلا کسانی حاضرند میلیونها انسان دیگر کشته شده و به فقر و بیماری مبتلا شوند تا آنها از منابع زیر زمینی استفاده کنند و اینها را به عنوان دفاع از حقوق بشر انجام میدهند.
آیتالله مصباح ادامه داد: در کنار اینها یک اقلیتی سعی کرده اند که بهترینها را انتخاب کنند و نه تنها خودشان بلکه دیگران را هم به این سمت هدایت کنند و در راس انها انبیا صلوات الله علیهم میدانیم که در زمان خود پیغمبر و اندکی بعد از آن بین نزدیکان آن حضرت و تربیت شدگان خود آن حضرت اختلاف افتاد.
وی تصریح کرد: طبیعت این عالم این طوری است، ما در چنین دنیایی زندگی میکنیم که شرایط انتخاب، لحظه به لحظه عوض میشود. این سوال مطرح میشود که چرا اینگونه است. ما هم که انسانیم و طالب خیر خود هستیم و معتقدیم که راه یکی است.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه اظهارداشت: خیلی وقتها به این فکر میکنیم که چرا ما که دیروز هم سنگر بودیم امروز روبروی هم شمشیر میکشیم آیا اینها اتفاقی است یا علتی دارد همه اینها در یک نظام الهی ساخته شده است. هیچ وقت شنیدید که در بین ملائک نزاع شده باشد خیر نشنیدیم.
وی گفت: خداوند به ملائکه گفت: میخواهم کسی را در زمین خلیفه قرار دهم. ملائکه گفتند که آیا کسی را در زمین میخواهی خلیفه قرار دهی که در زمین فساد و خونریزی کند؟ خداوند در جواب آنها گفت: من چیزی میدانم که شما نمیدانید. این که این راز چیست ما نمیدانیم و مشخص نیست، ولی مسلم است که لازمه این راز اختیار است.
رئیس موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره) افزود: این بساط اختلافات به خاطر این است که انسان بتواند اختیار خودش را اعمال کند، میخواهد بشود یک صدام یا یک سرباز مجاهد، تا زمینهای بشود که یک نفر مثل امام خامنهای این قدر ترقی کنند و یکی هم مثل رئیس جمهور امریکا به حدی برسد که خود افرادی که به او رای داده اند او را دیوانه بپندارند؛ لذا باعث میشود که ما در حسن انتخاب مان بیشتر فکر کنیم.
آیتالله مصباح گفت: سوال این است که آیا میشود جواب این سوال را پیدا کرد؟! نام این بحث معرفت شناسی است که ادم چه چیزهایی را میتواند بشناسد و از چه راهی؟ ما چقدر امکان معرفت داریم و از چه راهی؟ چه چیزهایی را باید بشناسیم و چه چیزهایی را باید سوال کنیم؟ آیا این عالم روی حساب و کتابی بوجود آمده یا تصادفی است؟
وی افزود: پس از اینکه فهمیدیم بعضی چیزها را میتوانیم بشناسیم، یعنی سوالهای ضروری معرفت شناسی را پاسخ گفتیم، مهمترین سوال این است که این عالم اتفاقیاتی است یا افرینده حکیم دارد؟ این بحث دوم خداشناسی است. اینجاست که میپرسیم خداوند چرا انسان را افریده است و سختیهای در دنیا را در آن قرار داده است؟!
وی تاکید کرد: اگر بنا بود که عمر انسان بی نهایت باشد، این صدسال عمر این دنیایی ما با عمر بینهایت چه نسبتی وجود دارد؟ این صدسال در برابر عمر بی نهایت به اندازه یک چشم بر هم زدن است. آیا نمیارزد که انسان یک چشم به هم زدن سختی و زحمت بکشد تا بی نهایت شادی و راحتی داشته باشد؟!
رئیس موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره) اظهارداشت: پس بعد از اینکه ما از قدرت معرفت استفاده کردیم و نظام عالم و خدای هستی را شناختیم، دنبال این هستیم که انسان چکاره است، هویتش چیست، عمرش چقدر است و به کجا میرسد؟ این سه مرحله شناختی است که اگر پیدا کنیم میتوانیم جوابهای بعدی را نیز پیدا کنیم.
نخست اینکه آفرینش بر پایه اختلاف است که اگر اینگونه نیود همه یک شکل و یک کردار بودن دوم انسان برااساس آن اختیار نسبی که خداوند در اختیار او قرار داده با هم گونه خود در بسیاری چیزها اختلاف دارد اما این اختلاف در جوامعی که منطق تا حدودی حاکم باشد باعث پیشرفت و آبادی و آزادی می شود و در جایی که منطق حاکم نباشد به ویرانی و سستی در کار ها می انجامد اما چرا همسنگران دیروز شمشیر کشان امروز هستند ( البته ازدید هردو طرف) دلیلش این است که آن زمان مقام و یا منافع دیگری نداشتن اما امروز دارند اما در نهایت انسان اگر قرار بود انسان در جهان تنها سختی ببیند و زجر بکشد پس خداوند خندیدن را برای چه قرار داده آیا خداوند چیزی را بیهوده می آفریند و دیگر اینکه ایسان باید در سختی و تلاش باشد اما نه برای همیشه چون خداوند فرموده ان مع العسرا یسرا و دیگر اینکه هر سختی باعث پیشرفت نمی شود مثلا اگر کسی ازبامداد تا شامگاه نماز و دعا روزه بگیرد تا پیشرفت کند هیچگاه به این پیشرفت نمیرسد بلکه با تلاش و کوشش است که پیشرفت بدست می آید
ارسال نظرات
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.