معاون تجاری‌سازی پارک‌ها و مراکز رشد جهاد دانشگاهی:
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، حسین بختیاری معاون تجاری‌سازی پارک‌ها و مراکز رشد جهاد دانشگاهی اظهار کرد: با توجه به رشد روزافزون دانش در زندگی، شرکت‌های فناور نباید تنها به تحقیقات و نوآوری‌های درونی خود بسنده کنند.
بختیاری با بیان اینکه وجود نقاط ضعف در فرآیند دستیابی، نوآوری بسته را به سمت باز سوق داده است، یادآور شد: این شرکت‌ها اگر به صورت دائم نوآوری نداشته باشند به سرعت مزیت خود را از دست داده و از رده خارج می‌شوند. «نوآوری باز» یک فرآیند تقسیم شده، هدفمند در درون و بیرون از مرز‌های سازمان است که با استفاده از مکانیزم‌های مالی و غیر مالی در راستای مدل کسب و کار سازمان به کار گرفته می‌شود.
وی با اشاره به اینکه نوآوری باز، امکان تبادل دانش و بینش تجاری با دانشگاه‌ها و مؤسسات عمومی را فراهم می‌کند، ادامه داد: دسترسی بیشتر و سریع‌تر به منابع علمی، تسریع در تحقق و تکمیل فرآیند‌های نوآوری، فرصت بهتر برای تصمیم‌گیری برای ریسک، کاهش هزینه‌ها و ارزش آفرینی به نحو اقتصادی‌تر از مزایای نوآوری باز است.
بختیاری با اشاره به اینکه نوآوری باز به سه مدل درون به بیرون، بیرون به درون و ترکیبی تقسیم می‌شود، تصریح کرد: نوآوری باز بیرون به درون، دانش خارجی را برای بهبود نوآوری در درون سازمان از یک محیط کسب و کاری یا علمی فراهم می‌کند در حالی که نوآوری باز درون به بیرون به دنبال فرصتی برای اشتراک‌گذاری دانش در سازمان یا شرکت با محیط بیرون برای ایجاد ارزش افزوده برای سازمان است.
معاون تجاری‌سازی پارک‌ها و مراکز رشد جهاددانشگاهی به تفاوت اختراع و نوآوری اشاره کرد و گفت: نوآوری، اختراعی است که دارای ارزش و منفعت اقتصادی است و مخترع کسی است که محصول جدیدی را ابداع می‌کند.
وی بیان کرد: تجاری‌سازی به معنای انبوه‌سازی نوآوری است و یک محصول زمانی ارزشمند است که بتوان آن را به تولید انبوه رساند و تقاضا برای آن محصول وجود داشته باشد.
بختیاری با بیان اینکه نوآوری تدریجی و بنیادی باید بتواند تغییر اساسی یا تحولی در زندگی انسان به وجود آورد، تصریح کرد: فناوری‌ها دارای عمر محدودی هستند بنابراین باید به هر محصولی در گذر زمان امکانات جدیدی از طریق نوآوری خود یا افراد دیگر اضافه شود تا از چرخه خارج نشود و افول نکند.
وی با اشاره به الگوی «نوآوری بسته» که منطق اصلی آن تمرکز درونی است، یادآور شد: در این روش فرآیند‌ها و استعداد‌های فکری کاملاً تحت کنترل سازمان و در داخل مرز‌های آن نگهداری می‌شوند و کسی در خارج از سازمان از آن اطلاعی ندارد.
بختیاری اظهار کرد: نیاز به سرمایه‌گذاری‌های بزرگ، سهم بازار مطلوب، هزینه‌های بالای حق امتیاز و سرعت کم از نقاط ضعف نوآوری بسته است و برای تبدیل نوآوری بسته به باز باید عوامل درونی و زیرساختی و فرهنگ‌سازی‌های لازم مد نظر قرار گیرد.
بختیاری با بیان اینکه وجود نقاط ضعف در فرآیند دستیابی، نوآوری بسته را به سمت باز سوق داده است، یادآور شد: این شرکت‌ها اگر به صورت دائم نوآوری نداشته باشند به سرعت مزیت خود را از دست داده و از رده خارج می‌شوند. «نوآوری باز» یک فرآیند تقسیم شده، هدفمند در درون و بیرون از مرز‌های سازمان است که با استفاده از مکانیزم‌های مالی و غیر مالی در راستای مدل کسب و کار سازمان به کار گرفته می‌شود.
وی با اشاره به اینکه نوآوری باز، امکان تبادل دانش و بینش تجاری با دانشگاه‌ها و مؤسسات عمومی را فراهم می‌کند، ادامه داد: دسترسی بیشتر و سریع‌تر به منابع علمی، تسریع در تحقق و تکمیل فرآیند‌های نوآوری، فرصت بهتر برای تصمیم‌گیری برای ریسک، کاهش هزینه‌ها و ارزش آفرینی به نحو اقتصادی‌تر از مزایای نوآوری باز است.
بختیاری با اشاره به اینکه نوآوری باز به سه مدل درون به بیرون، بیرون به درون و ترکیبی تقسیم می‌شود، تصریح کرد: نوآوری باز بیرون به درون، دانش خارجی را برای بهبود نوآوری در درون سازمان از یک محیط کسب و کاری یا علمی فراهم می‌کند در حالی که نوآوری باز درون به بیرون به دنبال فرصتی برای اشتراک‌گذاری دانش در سازمان یا شرکت با محیط بیرون برای ایجاد ارزش افزوده برای سازمان است.
معاون تجاری‌سازی پارک‌ها و مراکز رشد جهاددانشگاهی به تفاوت اختراع و نوآوری اشاره کرد و گفت: نوآوری، اختراعی است که دارای ارزش و منفعت اقتصادی است و مخترع کسی است که محصول جدیدی را ابداع می‌کند.
وی بیان کرد: تجاری‌سازی به معنای انبوه‌سازی نوآوری است و یک محصول زمانی ارزشمند است که بتوان آن را به تولید انبوه رساند و تقاضا برای آن محصول وجود داشته باشد.
بختیاری با بیان اینکه نوآوری تدریجی و بنیادی باید بتواند تغییر اساسی یا تحولی در زندگی انسان به وجود آورد، تصریح کرد: فناوری‌ها دارای عمر محدودی هستند بنابراین باید به هر محصولی در گذر زمان امکانات جدیدی از طریق نوآوری خود یا افراد دیگر اضافه شود تا از چرخه خارج نشود و افول نکند.
وی با اشاره به الگوی «نوآوری بسته» که منطق اصلی آن تمرکز درونی است، یادآور شد: در این روش فرآیند‌ها و استعداد‌های فکری کاملاً تحت کنترل سازمان و در داخل مرز‌های آن نگهداری می‌شوند و کسی در خارج از سازمان از آن اطلاعی ندارد.
بختیاری اظهار کرد: نیاز به سرمایه‌گذاری‌های بزرگ، سهم بازار مطلوب، هزینه‌های بالای حق امتیاز و سرعت کم از نقاط ضعف نوآوری بسته است و برای تبدیل نوآوری بسته به باز باید عوامل درونی و زیرساختی و فرهنگ‌سازی‌های لازم مد نظر قرار گیرد.
ارسال نظرات