سومین هفته خردادماه در حالی گذشت که شیوه برگزاری امتحانات دانشگاههای سراسر کشور مشخص شد. در این گزارش به بازگویی سوژههای هفته اخیر میپردازیم.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، سومین هفته خرداد ماه در حالی سپری شد که اکثر دانشجویان متوجه شیوه برگزاری امتحانات در دانشگاهشان شدند؛ برخی به آن معترض بودند و عدهای هم نظری نداشتند. تقریبا ۸۰ درصد دانشگاههای سراسر کشور آزمونهای پایان ترم را حضوری و تعدادی هم غیر حضوری و برخط برگزار میکنند.
خبرنگار دانشجو در گزارشی به پرونده ناتمام شرکت غله همدان پرداخت؛ پروندهای که با وجود داشتن ۱۸ کارگر بلاتکلیف در بروکراسیهای اداری گیر افتاده و کسی التفاتی به آن ندارد. شرکت غله و خدمات بازرگانی همدان سال ۱۳۹۵ در پی اجرای قانون اصل ۴۴ به بخش خصوصی واگذار شد. این واگذاری که با قیمت غیر واقعی همراه بود، زمینه ساز این شد که تا پس از گذشت ۴ سال پرونده شرکت همانند گذشته با حرف و حدیثهای فراوان روبرو باشد. در واقع آنچه که بیش از هرچیزی در پرونده غله همدان خودنمایی میکند، بلاتکلیفی نیروهایش بوده و شنیدهها حاکی از فروش این سیلو توسط سازمان خصوصیسازی به قیمت ۱۶۰ میلیارد ریال و بهصورت قسطی بوده است.
حدود ۱۱ سال است که شرکت شن و ماسه در کوه گرین روستای «برخوردار» شهرستان دلفان فعالیت خود را آغاز کرده، اما اهالی ۸ روستا به فعالیت و آلودگیهای زیست محیطی این کارخانه معترض هستند. ساکنان روستای برخوردار، به طور مداوم شاهد وقوع زمین لرزههایی در این منطقه هستند که عامل اصلی وقوع این زمین لرزه ها، انفجارهایی است که در دل کوه و به منظور انجام عملیاتهای کارخانه صورت میگیرد. بیش از ۸ روستا در بخش خاوه واقع شده اند که به دلیل این انفجارها هر از چند گاهی، وقوع زمین لرزه را احساس میکنند و از این حیث، منازل مسکونی مردم متحمل خسارتهایی میشود. بسیاری از خانههایی که قدمت بیشتری داشتند، به مرور بر اثر این زمین لرزه ها، ریزش کردند و تخریب شدند و دیوار منازلی که نوسازتر بودند، ترکهای عمیقی برداشتند و احتمال آوار شدن آنها بر سر مردم نیز وجود دارد و همین موضوع به یکی از دغدغههای ساکنان منطقه تبدیل شده.
ناگفته نماند با وجود گذشت مدت زمان زیادی از فرمایش رهبر انقلاب به انجام کمکهای مردمی در قالب طرح کمک مومنانه و رزمایش همدلی، همچنان دانشجویان به آن اهتمام ورزیده و با جمع آوری کمکهای خیرین به تهیه اقلام و مواد مورد نیاز مردم کم بررخوردار میپردازند.
در هفته جاری زلزله استان فارس را لرزاند که با بررسیهای بیشتر و طبق آخرین اطلاعات ارزیابی شده از مناطق زلزله زده استان فارس زمین لرز در جنوب این استان باعث تخریب بافت فرسوده برخی مناطق روستایی خالی از سکنه شده و خوشبختانه مصدوم و مجروحی در پی نداشته است. به گفته رئیس سازمان مدیریت بحران کشور هم اکنون شرایط در مناطق زلزله زده عادی است و مشکل خاصی از سوی مردم و مسئولان دخیل در امر مدیریت بحران و سوانح از مناطق زلزله زده به این سازمان گزارش نشده است.
سوژه دیگری که در این هفته به آن اشاره شد، شانه خالی کردن دانشگاه علوم پزشکی کرمان از پرداخت معوقات دانشجویان رزیدنتی بود. تعدادی از دانشجویان مقطع رزیدنتی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در هفتههای اخیر خبر از تاخیر پرداخت معوقاتشان و عدم تمکین دانشگاه از واریز کارانه را دادند. یکی از رزیدنتها میگوید که با وجود داشتن دو فرزند نه تنها حقوق ماهانه اش عقب میافتد؛ بلکه کارانه اش هم پرداخت نمیشود و شرایط زندگی اش سخت شده، چون به دلیل تعهدی که به دانشگاه دارد نمیتواند در جایی دیگر مشغول به فعالیت بشود.
در صبح روز ۱۹ خرداد خبری مبنی بر خودسوزی یک جانباز مقابل بنیاد شهید و امور ایثارگران کرمانشاه در شبکههای مجازی دست به دست شد و شایعههای زیادی پیرامون این اقدام شنیده شد. با این حال تا کنون خبر دقیقی از، چون چرایی این ماجرا به دستمان نرسیده است.
ماجرای دیگری که مدت هاست باعث رنجیده خاطر شدنمان شده، غرق شدن مردم سیستان در زیر پل نهراب بوده است. با این وجود مسئولین امر فکری برای بهبود و یا برطرف شدن مشکل به ما نداده اند.
در گزارشی خبرنگار دانشجو به چالش بی آبی و خشکسالیهای خراسان جنوبی پرداخت. خشکسالیهای پی در پی در خراسان جنوبی باعث شده تا نیمی از آبادیهای این استان خالی از سکنه شود و کار به جایی برسد که اکنون به ۳۸۷ روستا با تانکر آبرسانی شود. برخی تحقیقات دانشگاهی در سال ۸۸ نشان دادند که خراسان جنوبی خشکترین دوره را در سال آبی ۷۸-۷۷ طی کرده و سال آبی ۷۱-۷۰ مرطوبترین سال برای این استان بوده است. وزیر نیرو در سفر هفته گذشته خود به خراسان جنوبی که در ۱۰ خرداد رخ داد، سد مخزنی سیاهوی سربیشه و پروژه آبرسانی پایدار برای ۱۵ روستا را در این استان افتتاح کرد. البته یادمان نرود که پروژه سد سیاهو از سال ۸۴ آغاز شده و پس از ۱۵ سال به مرحله آب گیری رسیده است. اردکانیان در خراسان جنوبی عملیات اجرایی یک نیروگاه بادی ۵۰ مگاواتی را هم کلنگ زده است. اما آیا این اقدامات برای کم آبیها در خراسان جنوبی کافی است؟ وزرای اقتصادی دولت و نهاد ریاست جمهوری آیا برنامهای طولانی مدت برای کاهش اثرات خشکسالی در خراسان جنوبی دارند؟
با آغاز فصل تابستان و افزایش دما، امنیت جنگلهای خراسان شمالی به خطر افتاده؛ گرمای هوا، نبود امکانات و تجهیزات مهار حریق باعث شده این استان ترس فراوانی از ایجاد آتش در جنگل هایش داشته باشد. هرچند هنوز به گرمای داغ تابستان نرسیده ایم، اما طی همین چند روز اخیر موارد متعددی از آتش سوزی را در استان شاهد بودیم که ادامه این روند میتواند آسیبهای جدیای به مراتع استان وارد کند. فرمانده یگان حفاظت از منابع طبیعی خراسان شمالی همچنین از کمبود نیروی انسانی نیز گلایه دارد. وی در این خصوص بیان کرد: هم اکنون از هر ۱۰۰ هزار هکتار از منابع طبیعی استان یک نیرو که نه شرکتی و نه رسمی است حفاظت میکند. نکته دیگری که باید به آن توجه داشت پیشگیری از آتش سوزی زمینهای کشاورزی است؛ اتفاقی که در صورت وقوع علاوه بر آسیب رساندن به محیط زیست به صورت مستقیم مشکلات معیشتی خانوادههایی را تحت تاثیر قرار میدهد. از این رو محمد جواد تشکری، معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی خراسان شمالی بیان کرد: آتشسوزی در مزارع گندم، یکی از دغدغهها در فصل برداشت محصول است و در این زمینه به کشاورزان توصیه میشود اقدامات پیشگیرانه را مورد توجه قرار دهند.
در اواخر هفته جاری دانشجویان و کارمندان دانشگاه غیر انتفاعی شمال آمل به منظور اعتراض در خصوص سیاستهای دانشگاه در راستای اخراج ۷۰ درصدی نیروها و اخذ تمام مبلغ شهریه دانشجویان با وجود درخواستهای مکرر آنها برای رد این موضوع، در مقابل دانشگاه تحصن کردند. بسیج دانشجویی دانشگاه مازندران نیز در نامهای به عباس رجبی، شهردار ساری خواستار شفاف سازی این نهاد در مقوله قراردادهای زباله سوز ساری و سایر قراردادهای کلان شهرداری شدند.
شرکت کاوه سودا در استان آذربایجان شرقی، تولیدکننده کربنات سدیم و بزرگترین کشور است و بیش از ۲ هزار نفر به صورت مستقیم در این مجتمع فعالیت میکنند. این مجتمع شامل ۵ واحد تولیدی و ۲۰ واحد معدنی است و مواد اولیه مورد نیاز از معادن مراغه، ملکان، مهاباد، آذرشهر، بناب، عجب شیر و اسکو تامین میشود. صنایع کاوه سودا یکی از زیر مجموعههای شرکت گروه صنعتی شیشه کاوه است که در سال ۱۳۷۵ در مراغه احداث شد. مکان اولیه پیشنهادی احداث کارخانه درکنار دریاچه اورمیه بود که برای دفع پساب و تامین آب مورد نیاز برای فعالیّت مناسبی بود؛ اما به دلیل شرایطی این کارخانه بدون در نظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی در مراغه ساخته شد.